Iedereen schrijft hoe ze ademen...Evgenia Oshchepkova In de ziel van ieder van ons ligt een kind dat nog steeds graag componeert en fantaseert, wiens verbeeldingskracht vrij is en wiens creatieve potentieel is grenzeloos. Redding De maker, die psychologische hulpbronnen vrijmaakt, wordt opgeroepen om kunsttherapie in het algemeen en de actieve methoden ervan in het bijzonder te beoefenen. In dit artikel wordt de praktijk van actieve bibliotherapie besproken werk. In dit geval nodigt de psycholoog de cliënt uit om een ​​bestaande literaire tekst aan te vullen of te wijzigen. Dit is vooral leuk bij kinderen die ontevreden zijn over het ene of het andere einde van het verhaal en het willen ‘remake’. Het is passend dat volwassenen worden gevraagd het einde toe te voegen aan een projectief verhaal of een bepaald verhaal waarvan het einde is, te voltooien open en dubbelzinnig. Lezers van het artikel herinneren zich waarschijnlijk de roman ‘Gone with the Wind’ van Margaret Mitchell. Ik denk dat de vraag over het toekomstige lot van Scarlett O'Hara niet alleen mij zorgen baarde... Maar hoe zit het met Scarlett! Weet je nog hoeveel geliefde helden en heldinnen we droomden van 'herleven en trouwen'! Waarmee wordt het psychotherapeutische effect van dit werk geassocieerd? Door een bepaald verhaal toe te voegen en te herschrijven, krijgt de cliënt een unieke kans om de situatie van buitenaf te bekijken, verander bewust zijn persoonlijke levensscenario en breid zijn eigen rollenrepertoire uit. En de door de cliënt gecreëerde tekst is een rijk materiaal voor gezamenlijk werk. Bovendien is 'toevoegen en herschrijven' een manier om geleidelijk dichter bij het schrijfproces te komen. om zo te zeggen: 'de pen proberen'. De volgende vorm van werken met de tekst van de auteur is ons al sinds onze kindertijd bekend. Dit is afspelen, enscenering van de geschiedenis (fragment). Hier wordt bibliotherapie versterkt door een andere kunsttherapeutische vorm: dramatherapie. Samen creëren ze een krachtig effect van emotionele reiniging, bewustwording en diepe verwerking van gevoelens. Door te spelen alsof 'een ander', heeft een persoon de mogelijkheid om zichzelf te uiten, om uit te roepen wat er in de diepten van zijn ziel verborgen is. Stel jezelf een vraag: welk literair personage zou je willen spelen? Uw antwoord op zichzelf zal interessant zijn voor de psycholoog. En jij ook. Eens zei een klant, een zakenvrouw van in de dertig, dat ze ervan droomt Viktor Zuev te spelen, de held van A. Vampilovs toneelstuk "Duck Hunt"... Haar antwoord verraste me. Het bleek dat de vrouw werd verscheurd door het gevoel van de zinloosheid van haar eigen leven, uiterlijk zo succesvol, maar intern - ijdel, leeg, zonder betekenis... Wat zijn de moderne jeugdtradities van rollenspellen of kostuumspel ? Je identificeren met de held. Een poging om 'anders te worden zonder jezelf te zijn'. Alles is hier belangrijk: de karakterkeuze, het begrijpen van zijn karakter en de context van de situatie van de cliënt. Tekenen of ander creatief werk maken op basis van de tekst van de auteur is een andere vorm van actief zijn bibliotherapie. Bedenk hoe we allemaal graag sprookjeshelden tekenden - helden, ridders, prinsessen... De creatieve producten van de klant (of het nu een tekening, een handwerk of een rollenspel is) fungeren als een soort 'materieel bewijs' voor een psycholoog. Als je een product hebt, is het werk niet alleen eenvoudiger, maar ook veel interessanter! En voor de klant zelf wordt duidelijk wat eerder werd ontkend. Het tienermeisje tekent onbaatzuchtig heldinnen van manga (Japanse strips), waarbij ze de voorkeur geeft aan afbeeldingen van demonische krijgers. Terwijl ze haar tekeningen en de inhoud van de teksten met een psycholoog bespreekt, geeft ze toe dat er een sterke woede bestaat jegens haar moeder, die voor de tweede keer trouwde... Als ik lessen geef over het schrijven van mijn eigen parabel, gebruik ik deze vorm van bibliotherapie als het creëren van een creatief product. De deelnemers en ik lezen een verhaal, meestal een kort verhaal, en na de discussie vraag ik elk van de aanwezige voorwerpen om de betekenis van de gelijkenis in symbolische vorm weer te geven. Het is lastig om te omschrijven wat en hoe mensen op zulke momenten precies doen, maar ik durf de lezer te verzekeren dat het werk geweldig wordt! Maar natuurlijk geniet ik vooral als mijn cliënten aan hun eigen schrijven beginnen. Zoals ik al schreef, het psychotherapeutische effect van het eigen schrijven.