Van de auteur: Soms lees je berichten op het forum en ben je verbaasd over hoe snel en hoeveel advies verschillende psychotherapeuten en psychologen kunnen ‘weggooien’. Soms is het advies de klant meerdere of zelfs meer stappen voor. Eén levensveranderende ontmoeting. Een gemeenschappelijk verhaal. 16 jaar. Verliefd geworden. Zwanger geworden. Wat moeten we doen? Abortus of bevalling? Moeder heeft heel verstandig gehandeld: in reactie op het 'advies' van de echoscopist 'neem het meisje mee voor een abortus', zei ze: 'Bedankt, we komen er zelf wel uit.' Ze steunde haar dochter en de volgende dag nam ze haar mee op bezoek bij haar tante. De tante bleek een gelovige te zijn, en des te interessanter is hoe het gesprek daarna plaatsvond. Ze zei eenvoudigweg tegen het meisje: ik veroordeel je niet. en niemand op deze wereld kan je veroordelen. De beslissing is aan jou. Ik zal je mijn verhaal vertellen. En zij vertelde het mij. Over hoe ze ooit een abortus heeft ondergaan en hoe ze zich daarna voelde. Aan het eind gaf ze me een klein boekje met informatie over dit onderwerp. Wat mij in dit verhaal verheugde, was de wijsheid van mijn tante, die, zo niet alle, dan wel veel van de belangrijkste componenten van goede therapie demonstreerde: ze luisterde. Aantoonbare acceptatie (“Ik oordeel niet over jou, en niemand in deze wereld kan over jou oordelen”). Ze gaf de verantwoordelijkheid terug (“de beslissing is alleen aan jou”). Ik gebruikte zelfonthulling (“Ik zal je mijn verhaal vertellen”). Gaf informatie over een zorgwekkend probleem (boek). Niet slecht voor een gesprek bij een kopje thee :). Natuurlijk omvatte dit gesprek niet een verscheidenheid aan diagnostische vragen, hypothesen en diepgaande interpretaties. En toch is dit naar mijn mening een uitstekend voorbeeld van ‘alledaags’ psychologisch advies. In plaats van te concluderen: er zijn 10 jaar verstreken. Een gelukkige moeder met twee dochters loopt over straat. De oudste is 10, de jongste is 5. Ze lopen en kletsen vrolijk over iets. Moeder lacht, de oudste dochter gooit voorzichtig een jasje over de jongste. Ze hebben een heel leven vol evenementen, vakanties, wandelingen, spelletjes. Een leven dat misschien niet had plaatsgevonden.