Laten we nu de vraag verduidelijken wat onze levenservaring is en hoe we deze op de juiste manier kunnen gebruiken. In de betekenis ervan is ervaring een experiment. We voeren experimenten uit om onze hypothesen en ideeën over onszelf en de wereld in de praktijk te bevestigen of te weerleggen. Als je het leven als een experiment beschouwt, zullen logischerwijs vroeg of laat antwoorden op je vragen worden verkregen. Maar als het experiment formeel is en de onderzoeker zich niet bezighoudt met de waarheid, maar met de wetenschappelijke graad, dan zullen de resultaten hoogstwaarschijnlijk vervalst zijn. In dit geval zal de persoon geen ervaring opdoen uit de situatie. In feite gebeurt dit heel vaak in het leven van ieder van ons: de problemen stapelen zich op, maar er zijn nog steeds geen antwoorden op de vragen. We beginnen hulp te zoeken bij adviseurs die wij als gezaghebbend beschouwen. We zoeken naar antwoorden in slimme boeken. We gaan op bezoek bij adviseurs. We kunnen zelfs de theorie van iemand anders overnemen die voor ons werkt om onze mislukkingen te analyseren en te verklaren. Vaak komen mensen die “alles begrijpen” bij mij langs. Zo iemand zegt meestal: “Ik heb al veel boeken over dit onderwerp gelezen, theoretisch begrijp ik alles wat ik zou moeten doen, maar om de een of andere reden kan ik het in het leven niet doen. Ik kan mezelf niet bij elkaar houden, of ik heb niet de kracht...’ Waarom gebeurt dit? Hebben mensen niet genoeg persoonlijke ervaring die ze in hun leven kunnen gebruiken? Het meest verbazingwekkende is dat er eigenlijk genoeg en zelfs overvloed is. Maar velen nemen het niet serieus. Ze onderschatten hem niet. De laatste zin bevat de sleutel tot het beantwoorden van de vraag hoe je je levenservaring kunt gebruiken. HET MOET WORDEN GEËVALUEERD. Alle gegevens die als resultaat van een experiment worden verkregen, zijn slechts gegevens. Het resultaat hangt af van de experimentator. Een eerlijke experimentator zal geen wensdenken hebben, de werkelijkheid niet verdraaien en daardoor kennis verwerven die werkt. Als hij iets verkeerd heeft ingeschat, haalt hij zijn protocollen en dossiers uit het archief en evalueert ze opnieuw. Hij kan keer op keer terugkeren naar zijn ‘gegevens’ totdat hij uiteindelijk fouten in de berekeningen ziet. En wanneer dit gebeurt, valt alles vanzelf op zijn plaats. Voor degenen die hun levenservaring echt willen gebruiken, kan het dus worden geadviseerd om te beginnen met het herstellen van het vermogen tot objectieve herinnering, dat inherent is aan elk kind. Merk op wat een psychisch gezond persoon van tijd tot tijd doet: hij herinnert zich automatisch de gebeurtenissen van zijn dag of moment om de situatie te begrijpen. Wat belangrijk is, is hoe hij het doet: onpartijdig, zonder zichzelf of anderen te sparen. Hij herinnert zich alles tot in het kleinste detail en probeert een compleet beeld te krijgen van wat er is gebeurd. Deze echte foto verschijnt misschien niet onmiddellijk, maar nadat een persoon zich zijn gedachten, gevoelens en sensaties op dat moment herinnert. Maar als hij werkelijk al zijn reacties heroverweegt, zal hij in ruil daarvoor een goed begrip krijgen van de oorzaken en gevolgen van zijn leven, en dit is een ervaring uit het echte leven. Vaak verklaren we, lichtzinnig of pijnlijk huiverend: “Ik wil er niet over nadenken! Laten we gaan! God zegene hem!" En dan met de leeftijd: “Als de jeugd het maar wist! Als de ouderdom dat maar kon!” Dus misschien wachten we niet op de oude dag en laten we onze levenservaring niet uitstellen tot later? Laten we er vandaag mee beginnen.