Van de auteur: De reden voor de ruzie van een kind kan slechts een kleinigheid zijn, alle ouders die twee of meer kinderen opvoeden weten dit. Familie- en kinderpsycholoog Ljoedmila Ovsyanik vertelde op de portal www.interfax.by waarom broers en zussen ruzie maken en wanneer volwassenen zich niet in hun conflicten moeten mengen. Twee achtergronden van conflicten. De basis van alle conflicten tussen kinderen in het gezin is competitie en jaloezie. Voor ieder kind zijn mama en papa ontzettend belangrijk. En als een broer of zus de aandacht van de ouders wegneemt, heeft het kind de wens om de ‘concurrent’ te verwijderen of hem te straffen. Door met elkaar te concurreren leren kinderen leiding te geven en te gehoorzamen, hun standpunt te verdedigen en te onderhandelen, dit is hun standpunt levensschool. Broers en zussen (zoals broers en zussen worden genoemd) bevinden zich in een psychologisch gunstiger situatie dan het enige kind in het gezin, omdat ze een schat aan ervaring opdoen in relaties en het oplossen van conflicten. Volwassenen moeten zich alleen bemoeien met de ruzies van kinderen als er een conflict is tussen ‘concurrenten’. ‘Er ontvouwde zich letterlijk een felle strijd en er ontstond een bedreiging voor hun gezondheid en leven. De strijders moeten met geweld worden gescheiden en, zonder uit te zoeken wie gelijk heeft en wie ongelijk, naar verschillende kamers of hoeken worden gebracht. In andere gevallen is het beter voor ouders om neutraal te blijven om de jaloezie van kinderen niet te verergeren. Kinderen begonnen in de hitte van een ruzie te vechten of te veel lawaai te maken - ze scholden en straften beiden. De oudere sloeg de jongere, de jongere beet de oudere - je mag in geen geval de 'pestkop' uitschelden of medelijden hebben met het 'slachtoffer', maar hem de kans geven het misverstand zelf op te lossen. Als de kinderen dan zijn gekalmeerd (en ze zijn er goed in om dit te doen zonder tussenkomst van volwassenen), kun je met behulp van speelgoed of voorwerpen de conflictsituatie naspelen en manieren vinden om er vreedzaam uit te komen. Preventie van 'nutteloos' en destructief conflicten Omdat ouders die geïnteresseerd zijn in hun kinderen geen ruzie maakten over onbeduidende redenen en nuttige ervaringen konden opdoen uit conflicten, adviseert psycholoog Lyudmila Ovsyanik: Geef elk kind persoonlijke ruimte in huis. Om ervoor te zorgen dat kinderen leren hun grenzen te bewaken en anderen te respecteren, moet ervoor worden gezorgd dat elk ‘nageslacht’ zijn eigen kamer heeft of op zijn minst zijn eigen afgesloten hoekje (bijvoorbeeld omheind door een kast of plafondgordijn). Demonstreer een constructief gedragsmodel in conflictsituaties. Kinderen nemen onbewust hun gedrag en wijze van conflictoplossing over van hun ouders. Hoe gedragen papa en mama zich als ze boos zijn? Laat volwassenen van buitenaf naar zichzelf kijken en leren compromissen te sluiten en hun belangen te verdedigen zonder inbreuk te maken op de belangen van anderen. Leer kinderen hoe ze woede kunnen ‘ombuigen’. Een kind dat erg boos is, moet geleerd worden stoom af te blazen op levenloze voorwerpen. Je kunt hem bijvoorbeeld het volgende aanbieden: een bokszak of een zacht stuk speelgoed verslaan; een krant fijn scheuren; luid schreeuwen terwijl je naar jezelf kijkt in de spiegel; op luide muziek Leuke spelletjes helpen de spanning in het gezin te verlichten: "Vissen in hoeden." Betekenisloze woordcombinaties zorgen vaak voor amusement, en de taak van de spelers is om dialogen te bedenken met logisch gebabbel. Moeder zegt bijvoorbeeld: "Vandaag eten we vis in hoeden als ontbijt." Het kind antwoordt in dezelfde geest: “En voor de lunch hebben we eieren in onze laarzen.” Moeder speelt mee: 'En voor het avondeten maken we sandwiches met strijkijzers.' Om te spelen heb je twee buizen nodig van dun schuimplastic, 70 cm lang en 4-5 cm in diameter. "Speelstokken" kunnen ook van schuimrubber worden gemaakt: rol het in buizen en doe er zelfgemaakte hoezen op, bij voorkeur rood Spelers moeten schermen en vechten met "stokken" ", waarbij ze de volgende regels in acht moeten nemen: degene die geraakt is, bevriest; de slagman zegt: "Sorry", het slachtoffer antwoordt: "Sorry", en het spel gaat verder. De duur van één sessie bedraagt ​​ongeveer 10 minuten. Het spel ontwikkelt zelfbeheersing bij kinderen, leert hen grenzen te respecteren,.