I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Van de auteur: Dit is het allereerste verhaal waarmee de kennismaking met Susie en haar vriendinnen begint, een praktische handleiding voor specialisten en ouders gepubliceerd met een reeks thematische verhalen. Ik zou graag een van de psychotherapeutische (corrigerende) verhalen onder de aandacht van ouders willen brengen, oorspronkelijk door mij geschreven voor mijn dochter, en toen begon ik dergelijke verhalen te schrijven voor mijn kleine cliënten. Ontmoeting met Susie, of hoe Susie boos was en huilde .© A. Bondarovich In een prachtige stad Het meisje Susie woont met haar vader en moeder, de hond Charlie, de kat Murzik en de hamster Boni. Susie is een heel gewoon meisje met lang blond haar, grote blauwgroene ogen en een mooie neus bedekt met grote sproeten. Meer dan wat dan ook keek Susie graag naar tekenfilms. Elk weekend stond ze vroeg op om haar vader en moeder te vragen tekenfilms voor haar te spelen. Vandaag wilde Susie het liefst tekenfilms kijken en kleurboeken inkleuren. Het bemoedigde haar. Suzy hield heel veel van haar cartoonvrienden. Susie was er zeker van dat mama of papa vandaag veel tekenfilms voor haar zouden aanzetten, en dat ze zelf zouden blijven slapen. En dan kan Susie zoveel tekenfilms kijken als ze wil. Ze vroeg papa om de tv aan te zetten, maar... de tv wilde niet aan. 'O nee!' Doe iets!' riep Susie. 'Rustig aan, Susie, er is iets met onze tv gebeurd en nu kunnen we geen tekenfilms meer kijken.' 'O nee, Susie jammerde:' Ik wil mijn favoriete tekenfilms kijken! Toen sloeg ze de deur dicht en ging huilend haar kamer binnen. Susie ging op bed liggen, stak haar neus in het kussen en jammerde zachtjes: "Oh, wat ben ik boos op deze tv!" En ook tegen jou, papa!’ snoof Susie door de tranen heen. ‘Je bent boos omdat de tv kapot is en je geen tekenfilms meer kunt kijken.’ Maar je kreeg de kans om te tekenen. Wil je samen tekenen? “Ik wil niet nog meer tekenen!” Ik wil niet! -Dan verlaat ik je zodat je boos kunt worden. Het is oké om boos te zijn. Je kunt boos worden en dan tekenen als je wilt. Je kunt huilen als je je beter voelt en de woede verdwijnt. Tranen zijn ook normaal. Alle mensen huilen, en daar is niets mis mee. 'Ik ben boos en huil omdat ik beledigd ben door jou en de tv', antwoordde Susie. Vragen ter discussie: 'Hoe denk je dat je Susie kunt helpen?' Hoe kun je iemand opvrolijken die huilt? (vertel een grappig verhaal, lees een grappig gedicht voor, bied een grappig spel aan, enz..)

posts



29950070
68600946
11903020
101798330
75903995