Je kunt de ene behoefte lange tijd door de andere vervangen en niet eens begrijpen wat je doet. Bijvoorbeeld eten. Een belangrijk onderwerp in het leven van velen. Je kunt woede, vermoeidheid, vreugde, angst, wrok, afgunst, teleurstelling en verdriet tot zwijgen brengen met eten. Je kunt belonen en straffen met eten. Geef het recht op leven of andersom. Hier is de ouder. Hij roept het kind lange tijd voor het avondeten. Hij trekt. Of misschien luistert hij gewoon niet, of doet hij iets waarvoor hij wordt gestraft: gebrek aan voedsel. In zijn gedachten geeft de ouder het kind de kans om na te denken en zijn actie te realiseren. Voedsel is een primaire behoefte. En in de geest van het kind neemt de ouder zijn leven, en de andere persoon maakt zich zorgen, is angstig voor een gebeurtenis en zegt tegen zichzelf: als alles goed gaat, koop ik een taart en eet die op. Alles is in orde - taart. Dan weer angst en weer taart. Voedsel, voedsel, voedsel... wordt een middel om angst te verlichten. Laten we de vermoeidheid van de moeder nemen. Ik schreef al dat mensen na hun zwangerschapsverlof haastig naar hun werk gaan. Waarom? Ja, want er is lunch, vakantie, avond en nacht om te slapen. Zoiets bestaat niet tijdens het zwangerschapsverlof. Moeder, zij is 24/7 moeder. Vakanties en weekends zijn niet voorzien. Ze slaapt als de baby slaapt, maar ook dat hangt af van jouw geluk. Daarom is het slaaptekort daar altijd kolossaal. Ook naar de douche of het toilet gaan is een luxe. Onderweg eten, vaak zonder te begrijpen wat en hoeveel ik heb gegeten en of ik vandaag heb gegeten. Geleidelijk aan kan alles zo verward raken dat voedsel de slaap, interesses, zorg, enz. vervangt. Het kind groeit op, maar het automatisme werkt zoals gewoonlijk. Sommigen hebben geluk en men beseft dat voedsel niet de oplossing is. Ik ken een geval waarin ik, bij gebrek aan slaap, lange tijd koffie dronk met iets lekkers. En toen begon het lichaam opnieuw een signaal van vermoeidheid te geven. Koffie + lekker eten = misselijkheid. En dan gewoon een totale afkeer van welk voedsel dan ook. De moeilijkste vraag was: wat wil je. Omdat zelfs banale behoeften door elkaar werden gehaald en bevroren. Huisvesting en gemeentelijke diensten vertoonden de norm. En uw gezondheid verbeterde naarmate uw slaap verbeterde. Volgens het gebruikelijke patroon kunt u terugvallen in uw favoriete scenario. Maar dat is een ander verhaal. Het belangrijkste is om te beseffen wat je echt wilt