Kinderen bang maken en beschamen, wat is dat? Is dit een maatstaf voor beïnvloeding, manipulatie, een benadering van opvoeding of bestraffing? Ik raakte geïnteresseerd in wanneer ouders, bewust of onbewust, hun kinderen bang maken. Zijn dit enkele nieuwe ‘horrorverhalen’ of is het iets ouds dat je hebt geërfd van je lieve ouders? Wat brengen deze berichten over? Wat leren ze? Ik begrijp dit deel: ouders doen dit voor hun eigen gemak, zodat het mogelijk is een stout kind te kalmeren of hem iets te leren. Maar dit is wat interessant is... omdat het op de een of andere manier later van invloed is. Ik houd geen rekening met de angst voor het donker en de vrouw, hoewel het de moeite waard zou zijn. Veel mensen zijn immers als volwassenen bang in het donker en kijken met veel plezier en angst naar horrorfilms. Ja, de angst voor duisternis is een vitale, diepgewortelde angst, en dit is niet waar we het over zullen hebben. En over dichterbij gelegen dingen. Heel vaak hoor ik de zin "Houd op met stout te zijn, anders komt de politieagent...", "Nou, ga naar bed, anders neemt de man je mee (voeg hier de wolf in, welke andere favoriete griezel er nog meer in omloop is)" , “Hou op, anders doet je moeder het (je kunt je hele stamboom doornemen) zal ik je vertellen.” Het is niet verwonderlijk dat kinderen dan een soort truc van de politie verwachten, dat mannen afschuw veroorzaken, dat moeder, moe van het werk, of vader, met een uitgeput gezicht komt, en dit brengt het kind tot stilstand. Het kind interpreteert de gezichtsuitdrukking als woede, en als de verwachte reactie niet wordt gevolgd, wordt er straf geïmpliceerd, waarna het effect verdwijnt. Wat proberen volwassenen aan hun kinderen over te brengen? Welke boodschap? Of over schaamte. Ook erg vermakelijk. "Waarom ben je vies als een jongen!", "Stop met huilen - je bent geen meisje." Wat is er? Wat is de boodschap in deze zinnen? Wanneer jongens opgroeien, is een veel voorkomend percentage astmapatiënten onder mannen een verbod op tranen. Of de boodschap die meisjes huilen: zijn ze... zwak, betraand, is dat erg? Meisjes zijn preutser over jongens dan de realiteit vereist. Alle mannen gooien sokken in de hoofden van vrouwen. Dit is een algemeen aanvaarde regel. Het is interessant dat wij ons vervolgens aan deze regels conformeren. Welke andere boodschappen brengen we onze kinderen mee, als ze maar naar ons luisteren? ‘Als je je slecht gedraagt, weet ik niet wat ik met je zal doen.’ Een geweldige boodschap van terreur voor het onbekende. Een volwassene spreekt heel oprecht over wat hij voelt, maar ik ben er meer dan zeker van dat 90% van de mensen bang is voor het onbekende, niet omdat het onbekende een bedreiging is, maar omdat het bekend is. Zelfs onbekende veranderingen ten goede brengen angst met zich mee. De beste uitweg is nieuwsgierigheid. Het is niet zo destructief. Dus wat zijn de boodschappen van horror en schaamte? Het effect van intimidatie, verdeeldheid, stereotypering. Ik classificeer het beschamen van kinderen op de een of andere manier nog steeds als pesten - het maakt ze nog steeds bang. Laat ze zien dat ze niet zo zijn, dat ze niet overeenkomen - dit is heel eng. Ik denk dat we goed moeten nadenken voordat we iets tegen onze kinderen zeggen. En tegelijkertijd zou het goed zijn om te begrijpen wat we hen willen overbrengen, wat er in hun ziel zal blijven. Dus hoe maak je je kinderen bang als je dat wel doet? Ik voel me bijvoorbeeld nog steeds ongemakkelijk als ik op de rand van bed ga liggen en ik hou echt niet van clowns. Hoe is het voor jou??