Herinner je je dat we het hadden over de vier belangrijkste redenen voor de ongehoorzaamheid van een kind? Degenen die het zich niet herinneren, kunnen in de artikelen kijken ;) Vandaag wil ik doorgaan met het onderwerp. En bied een methode aan die helpt bepalen wat de reden is. Het geeft geen 100% garantie, maar het kan in deze kwestie een uitstekende hulp zijn. De methode is paradoxaal: de ouder moet naar zijn eigen gevoelens luisteren. Let op welke emotie er ontstaat als het kind opnieuw ongehoorzaam is. Als u zich geïrriteerd voelt, vecht uw kind hoogstwaarschijnlijk om aandacht, waardoor hij ongemak veroorzaakt met zijn capriolen. Als woede en woede dichter bij u staan, is de kans groter dat u weerstand tegen uw overmatige bezorgdheid ondervindt. Wrok is vaker een reactie op wraak Maar als een gevoel van hopeloosheid en wanhoop je bedekt, is het zeer waarschijnlijk: wat is jouw reactie op de ervaring van het kind met zijn eigen problemen? De belangrijkste vraag is: wat nu? Neem je wil in een vuist en probeer niet te reageren op een vaste, gebruikelijke manier. Dat wil zeggen: weiger de reactie waarop het kind wacht. Want zo wordt de vicieuze cirkel gesloten: hoe meer de ouder ontevreden is, hoe meer het kind overtuigd raakt van de juistheid van zijn inspanningen. Hoe meer hij blijft handelen volgens het ‘bekende’, hoe meer de ouder ontevreden is. Het doorbreken van deze cirkel is de taak van de ouder, niet van het kind, op het moment dat je klaar bent om weer in te storten. schreeuwen, straffen. En gooi de gebruikelijke emotie niet op het kind, maar op een object van derden. Hier, wie weet wat te doen: ga 5 minuten naar een andere kamer, adem, was, rust op het kussen, klop op de vensterbank... Dan zal het gemakkelijker zijn om nieuwe woorden te kiezen voor een oude situatie, luister naar het kind Denk samen na over wat u moet doen. En onthoud: als de situatie uit de hand loopt, werken traditionele methoden niet en groeien spanning en negativiteit als een sneeuwbal - dit is een reden om professionele hulp te zoeken. Want begrijpen met je hoofd is één ding. En dat is goed, maar... als er sterke emotionele aanwijzingen zijn, helpt orde in het hoofd niet veel.