Van de auteur: Reflecties na de minitraining “Vrouwelijkheid vinden” We zijn gewend het concept “vrouwelijkheid” te gebruiken. Maar hoe vaak denken we na over wat dit betekent? Wat bedoelen we als we zeggen dat een vrouw vrouwelijk is? Waar komt vrouwelijkheid vandaan? Tijdens een van de praktijklessen van de Women's Club besloten we dit onderwerp te verkennen. Ik nodigde de deelnemers uit om te formuleren wat het woord ‘vrouwelijkheid’ voor ieder van hen betekent, welke betekenis ieder van hen aan dit concept hecht. Het bleek dat voor elke deelnemer een verscheidenheid aan kwaliteiten verborgen lag onder vrouwelijkheid. Van zwak, zachtaardig en lief, tot wijs, slim en in staat om mannen te manipuleren. Nadat we individuele lijsten hadden samengesteld, besloten we een algemene lijst te maken. Om dit te doen, vroeg ik elk van de deelnemers om de drie belangrijkste eigenschappen voor haar te noemen die vrouwelijkheid definiëren. Het resultaat was de volgende lijst: zacht, flexibel, zwak, oprecht, wijs, zelfverzekerd, uiterlijk aantrekkelijk, holistisch en tevreden, aanhankelijk, emotioneel, effectief. Vervolgens werd de deelnemers gevraagd de door hen beschreven staten te bezoeken. Als alternatief, voel je zacht, flexibel, oprecht... Vervolgens koos een deelnemer uit de lijst een bepaalde kwaliteit die ze graag zou willen verwerven, en de rest 'beeldhouwde' een lichaamssculptuur van haar, die naar hun mening deze kwaliteit figuurlijk uitdrukte. . Het was heel interessant hoeveel moeilijkheden er ontstonden bij het begrijpen van een dergelijke kwaliteit die vaak aan vrouwen als zwakte wordt toegeschreven. Het blijkt dat, ondanks hoe vaak we praten over het feit dat vrouwen het zwakkere geslacht zijn, dat een vrouw zwak moet zijn (dit is al zo'n cliché), voor echte moderne Russische jonge vrouwen het begrip van wat vrouwelijke zwakte betekent praktisch onmogelijk is. ontoegankelijk. Vrouwen konden geen positieve associatie vinden met deze kwaliteit. Zwakte werd geassocieerd met zwakte, ziekte, ellende of infantilisme. Als gevolg hiervan bleken de gevoelens van de deelnemer, die zwakte "probeerde", negatief te zijn. Ik vroeg me af waar de wortels van de moderne Russische vrouwelijkheid vandaan komen? Kan elke moderne vrouw zichzelf een RUSSISCHE vrouw noemen? Volgens mijn persoonlijke gevoelens zijn onze wortels verloren. Het lijkt erop dat we meer weten over de cultuur van vrouwelijkheid in het Westen dan over onze eigen, Russische, Russische cultuur. Welke functies vervulde een Russische vrouw traditioneel? Welke kwaliteiten ontwikkelden zich in haar? Eén ding lijkt heel duidelijk: zwakte bij onze vrouwen is nooit een waarde geweest. We weten niet eens hoe het is om zwak te zijn. Traditioneel zal een Russische vrouw “een galopperend paard tegenhouden...”. Zelfs in Russische volksverhalen redden vrouwen vaak hun mannen. En dan verschijnt de figuur van een vrouw als beschermer, als steun, als moeder aarde. Tegelijkertijd leeft een vrouw in ons land traditioneel niet voor zichzelf, maar voor anderen. Zelfs in de recente Sovjettijd, toen ze bewust probeerden het beeld van een Sovjetvrouw te vormen, werd dit beeld gevormd afhankelijk van de behoeften van de staat, ‘afgedaald van bovenaf’ om ‘de problemen van de partij’ op te lossen. Toen er werkende handen nodig waren, werd het beeld van een werkende vrouw verheerlijkt, een vrouw die qua kracht en efficiëntie gelijk was aan een man. Toen het nodig was om het geboortecijfer te verhogen, begonnen ze het beeld te verheerlijken van een vrouw als moeder, een vrouw als huisvrouw, die comfort in huis bood en kinderen opvoedde. De behoeften van de vrouwen zelf werden volledig genegeerd. Wat ons niet is geleerd, is dat we onze verlangens en ambities moeten voelen en volgen. Wat vrouwen in het Westen meekregen tijdens de feministische bewegingen, namelijk: een vrouw leerde kiezen wat ze zelf wil worden, zichzelf horen en zich bewust zijn van haar behoeften. In ons land heeft een zekere "feminisering van bovenaf" plaatsgevonden. Er is nog een kwaliteit van Russische vrouwen: dit is de wens om met mannen te concurreren. En de daarmee gepaard gaande afkeer voor zichzelf, het eigen geslacht. Waar komt het vandaan? Kwam het uit het oude Rusland, toen jongens en meisjes in gelijke mate leerden paardrijden en boogschieten? Of uit het land van de Sovjets,?