Wat zijn persoonlijke grenzen? Het gaat erom wat je andere mensen met je laat doen en wat je niet toestaat. Persoonlijke grenzen hangen nauw samen met een van de basisemoties: woede. Waar is dit voor? Nou ja, bovendien ervaart iemand die geen begrip heeft van zijn persoonlijke grenzen en de persoonlijke grenzen van de mensen om hem heen vaak precies deze emotie. Alena heeft een prachtig figuur, ze eet gezond voedsel en is niet op dieet. Alena voelt zich goed, haar wordt geen aandacht ontnomen, maar de vrouwen om haar heen maken zich altijd zorgen om haar en zeggen: Oh, wat ben je dun! Hoe komt het dat de wind je niet wegblaast?! Je zou dik kunnen worden! Je moet meer eten! En zelfs als onze Alena naar de subjectieve mening van deze vrouwen erg dun is, is het dan echt nodig om erover te praten? Ik denk alleen als Alena hun mening vraagt. In elke andere situatie zou dit een overtreding van de grenzen zijn. En Alena blijft stil, verdraagt ​​​​en ontwikkelt complexen om geen ruzie te maken met geweldige vrouwen. Maar we moeten grenzen verdedigen. Als Alena problemen heeft met grenzen, dan waarschijnlijk samen met problemen op het gebied van zelfwaardering, interpersoonlijke relaties en andere bagage. Het is onmogelijk om alles in één bericht te vertellen, dus laten we het kort hebben over grenzen. Hoe kunnen we ze verdedigen? Dat wil niet zeggen dat het gemakkelijk is. Veel mensen zullen beledigd zijn. Ze weten niet wat grenzen zijn. Laten we eens kijken naar een scenario voor het verdedigen van grenzen, waarbij we het voorbeeld van Alena gebruiken. Wat kan Alena antwoorden als ze haar opnieuw vertellen dat ze mager is: heb ik je mening gevraagd over mijn gewicht? (Het antwoord zal nee zijn). Waarom vertel je mij dit dan? Met welk doel vertel je mij hierover? We kunnen iets interessants bespreken (bijvoorbeeld een boek). Wat heeft het voor zin dat je over mijn gewicht denkt en praat? De gesprekspartner kan verbijsterd zijn (dit wordt tenslotte niet geaccepteerd in onze samenleving), er kan zelfs woede en agressie zijn (maar onthoud dat de reacties en woorden van een persoon alleen over zichzelf spreken, niet over jou). “is niet dun”, wat voor hem een ​​soort voorwaardelijke norm is. Bevindt de persoon zelf zich in deze norm? Leg uit dat iedereen zijn eigen norm heeft. Zeg: 'Ik zal altijd de tijd hebben om dik te worden.' Bedankt (dit zal een verdoving bij de gesprekspartner veroorzaken). Vertel me hoe lang je probeert af te vallen, goed te eten, te sporten om zo'n figuur te krijgen dat je je niet schaamt om in een zwempak naar het strand te gaan, zeg: 'Als je wilt helpen, dan jij kan mij voeden. Ik zal alleen maar blij zijn.” Spreek uw lijst met voorkeuren uit voor iedereen!