Toen mijn zoon tien jaar oud was en hij een telefoon kreeg, belde hij me elke keer als hij bij vrienden logeerde en 'meldde' waar hij was, zodat ik me geen zorgen zou maken. Ik wist dat dergelijk gedrag typerend is voor kinderen in de basisschoolleeftijd, en als hij een tiener wordt, kan hij het misschien ongepast vinden om zijn verblijfplaats aan zijn moeder te melden. Nu is hij vijftien - en hij meldt elke keer waar hij is. Omdat ik hem vanaf het eerste telefoontje bedankte omdat hij eraan dacht dat mijn moeder zich misschien zorgen zou maken. Destijds gebruikte ik intuïtief positieve bekrachtiging. Wij allemaal die in de samenleving leven, ervaren en gebruiken zelf positieve en negatieve versterkingen. Het is alleen dat deze methode in ons vocabulaire "wortel en stok" wordt genoemd. Een aantal jaren geleden las ik een artikel waarin psychologen aanraden dat leraren in het basisonderwijs geen rode pasta gebruiken bij het controleren van notitieboekjes om fouten te corrigeren. Ze raden sterk aan om precies het tegenovergestelde te doen, door groene pasta te gebruiken en de letters te markeren die de leerling het beste deed! Het positieve resultaat werd dus geconsolideerd, en dit dwong de baby om ijveriger te zijn. Dat artikel maakte diepe indruk op mij! Ik zag mezelf opnieuw als een eerste-klasser, die stokken en haken uittekende in mijn eerste schrift. Het was magisch - ik schreef het zelf! Het leek mij dat ik zulke mooie stokken had, gewoon een lust voor het oog! Ik wachtte tot de leraar mij zou prijzen en mijn notitieboekje aan de hele klas zou laten zien! Maar elke keer werd mijn notitieboekje teruggegeven met de correcties van de leraar. Helderrode inkt onderstreepte of doorstreepte wat ik ijverig had geschreven. Het gebeurde ook dat je een notitieboekje opende, en alles 'bloeide' daar gewoon. Op zulke momenten voelde ik me persoonlijk een domkop... Je zult het niet geloven, maar ik begon nog niet zo lang geleden voor mezelf te zorgen en beledigingen tegen mezelf te vermijden. ‘Ik ben stom…’ was een van mijn ‘favoriete’ uitdrukkingen in relatie tot mezelf omdat ik een fout maakte. Ik kan me niet alle onaangename momenten herinneren die mijn leven hebben beïnvloed en aanleiding hebben gegeven tot een heleboel complexen in mij. Maar ik heb vele jaren met zo'n last geleefd. Ik heb geluk! Ik ontmoette ‘per ongeluk’ een competente psycholoog die ik kon vertrouwen. Hij trok beetje bij beetje alles eruit wat ik aan mezelf had gehecht, en waar ik al lang geleden vanaf had moeten komen. Na een aantal jaren aan mezelf te hebben gewerkt, realiseerde ik me dat het persoonlijk in negentig procent van de gevallen peperkoek is die een goed effect op mij heeft! Positieve bekrachtiging is belangrijk voor mij. Het komt voor dat je het opgeeft en niets wilt, maar als je ziet dat ze je vertrouwen, dat ze in je geloven, is het alsof je een Hulk-kostuum aantrekt en een held wordt, zowel voor jezelf als voor de mensen om je heen. Waarom heb ik dit geschreven? Ja! Allereerst: om je uit te spreken! Maar als dit artikel iemand ertoe aanzet zijn gedrag met dierbaren te heroverwegen en een andere communicatietaal te kiezen, die niet gebaseerd zal zijn op zeuren, schreeuwen en chanteren, maar op positieve communicatie, waarbij hij liefde en vertrouwen toont in een geliefde - dan zal ik dat doen. wees heel blij! Het artikel is geschreven in samenwerking met Vasilina Erashova.