Van de auteur: Als je het gevoel hebt dat je tekortschiet in creatieve zelfexpressie, moet je je creatieve deel bevrijden. Hoe? Maak haar handen los, verwijder de boeien van haar benen, verwijder de prop uit haar mond, verwijder de zak van haar hoofd, help haar haar ogen te openen, maak haar oren schoon, verwarm haar met de warmte van een omhelzing. Er zullen zware ketenen vallen... (A.S. Poesjkin) Bij de cliëntenopstellingsgroep in het OLVIA-centrum op woensdag hebben ze nog een oefening samengesteld. We leggen het onder uw aandacht. Bevrijding van het creatieve deel De oefening wordt in drieën uitgevoerd. Als je het gevoel hebt dat je ergens tekortschiet in deze creatieve zelfexpressie, moet je iets doen, ga naar dit deel en bevrijd het. Hoe? Maak haar handen los, verwijder de boeien van haar benen, verwijder de prop uit haar mond, verwijder de zak van haar hoofd, help haar haar ogen te openen, maak haar oren schoon, verwarm haar met de warmte van een omhelzing. Met andere woorden, de visualisatie van het opslaan van uw creatieve deel kan naar eigen goeddunken zijn. Ik stel voor om in drieën te werken en daar zal de situatie hoogstwaarschijnlijk als volgt zijn . Hij zal uit de oefening iets nuttigs voor zichzelf halen. 2) Plaatsvervangend “Creatief deel van de opdrachtgever”. Deze figuur kan, nadat hij is aangesteld, veranderen in een kind van een bepaalde leeftijd, of in een volwassene. Wanneer de vervanger deze rol vervult, geeft hij de cliënt feedback over hoe hij zich voelt, voelt en andere boodschappen uit het rolbeeld. Vertel de cliënt welk soort slavernij deze figuur heeft, wat haar kwelt, wat haar beperkt, beperkt en onderdrukt. 3) Adjunct “Degene die bepaalde grenzen aan de cliënt heeft opgelegd.” In de regel verandert zo'n figuur in een ouder, grootvader of grootmoeder, een kleuterjuf, een leraar op school, een baas op het werk, een sergeant in het leger. Wees voorbereid: alles en iedereen kan deze rol vervullen. Het kan blijken dat dit televisie, radio en onze hele cultuur is. Als je nomineert, zeg dat dan: “Jij bent wat mijn creatieve rol beperkt.” Na de afspraak komt de plaatsvervanger in de rol en zegt tegen de cliënt: "Ja, ik ben hoogstwaarschijnlijk (grootmoeder) ..." En beschrijf de sensaties uit het beeld... Nadat hij feedback van de cijfers heeft ontvangen, begint de cliënt het proces van emancipatie (afschaffing van de lijfeigenschap in een bepaald lot). Hij doet dit in de verbeelding, of je kunt dit begeleiden met actieve lichaamsversterking (gebaren, bewegingen, geluiden, ademhalingsritme, blik etc.). Het is jouw recht om de meest geschikte en passende werkvorm te kiezen. Het is belangrijk om dit zonder geweld te doen, zorgvuldig, met aandacht voor de feedback van de figuren in het werkproces. De bron van bevrijding en emancipatie moet aan het creatieve deel worden gegeven, en de verantwoordelijkheid voor deze slavernij moet aan volwassenen worden gegeven. Maar dit is erg belangrijk, deze procedure kan niet worden omgezet in een proef voor volwassenen. Ze moeten in een of andere vorm gerechtvaardigd zijn: “Je hebt geen psychologische opleiding genoten. Je wist het niet, je wist niet hoe, je wilde het beste! Je had waarschijnlijk goede bedoelingen - om de veiligheid en het comfort van jezelf of mij te garanderen! Dit is erg belangrijk, veroordeel niet, brand niet, pik de "schuldigen" niet. Na het voltooien van deze fase van het werk is het noodzakelijk om te integreren met het "bevrijde creatieve deel". Zodra dit deel zich bevrijd voelt, begint te stromen met positieve emoties, duidelijke tekenen van vrijheid vertoont, moet je met deze figuur integreren. Lichamelijke versterking van integratie kan van alles zijn: een handdruk, 'knuffels', de hand van de figuur op die van de cliënt rug. Je kunt je beperken tot eenvoudige visualisatie... ***Feedback van de deelnemers aan de oefening in de eerste persoon: Alles werkt. Ik zag mijn creatieve kant. Ik voelde een creatieve staat. Het lukte me om te praten. Opnieuw zag ik dat het creatieve deel wordt tegengehouden door iets dat gewoon in mijn hoofd leeft, en niet door een paar echte ketens. Ik hoefde het kinderachtige deel helemaal niet te verzadigen met middelen. Ik heb het in verband gebracht met de reden voor de beperkingen en dat is alles. Waarom polariteiten scheiden als je ze kunt verenigen. Dit bleek de kortste weg. Je kunt je met 90% van je energie op het probleem concentreren.2266880