1) CGT-onderzoek voor chronische pijn. De diagnostische evaluatie van patiënten met chronische pijn is aanzienlijk verschoven van het meten van de persoonlijkheidsstructuur en het diagnosticeren van psychopathologie naar bredere psychosociale gebieden. De CBT-benadering bij de diagnose richt zich op de pijn van de patiënt, analyseert de veroorzakers en omstandigheden van pijn en onderzoekt de emotionele, cognitieve en gedragsmatige aspecten. componenten, detecteert consequenties, onderzoekt ondersteunende factoren, beoordeelt het behandelresultaat en de geschiktheid voor CGT, stelt doelen en behandelplan vast Basisstappen van CGT: Voorafgaand oriëntatieonderzoek, inclusief meting, gedrags-, cognitieve en functionele analyse, formulering en definitie; van het probleem; Vaststelling van het doel van de therapie; Creatie van een therapeutisch plan; Einde van de therapie leidt tot de identificatie van alle probleemgebieden, de definitie van specifieke behandeldoelen, bijvoorbeeld riskant. gedrag (roken, alcoholisme, dieet), slechte naleving van doktersaanbevelingen (medicijnen innemen, oefeningen doen), lichamelijke inactiviteit, angst voor pijn en vermijdingsgedrag, slaapstoornissen, partner- of familieproblemen, stress, depressie, woede en moeilijkheden bij het uiten van emoties (Kerns, Otis, Marcus, 2001). Een gedetailleerde CGT-beoordeling, inclusief meting, is op maat gemaakt om elk probleem aan te pakken waarmee de patiënt wordt geconfronteerd, inclusief pijn, levensgeschiedenis en huidige leefsituatie. Dit gebeurt door middel van gesprekken, zelfevaluatie, informatie van familieleden, observatie van gedrag, enz. Zelfevaluatie vormt een aanvulling op het gesprek, de patiënt beschrijft gedrag, denken, situaties waarin pijn optreedt en de gevolgen ervan. Schema van cognitief-gedragsmatig gesprek: Naam: Leeftijd: Datum van onderzoek: Diagnose bij opname in het Pijnbehandelcentrum: Eerdere behandeling: Pijn. Wat doet jou momenteel pijn? Waar doet het pijn? Wat is de aard van uw pijn? Hoe lang heb je al pijn? Hoe vaak komt de pijn voor? Wanneer is de pijn het ergst? In welke situaties? In wiens aanwezigheid? Heeft een van uw familieleden soortgelijke pijn als u? Hoe erg is de pijn nu (intensiteit)? Hoe vaak heeft u de afgelopen week pijn ervaren en hoe ernstig? Wat maakt de pijn erger? Wat vermindert pijn? Als de pijn plotseling verdwijnt, welke invloed heeft dit dan op uw leven? Vinden er veranderingen plaats, en wat precies? Heeft dit positieve of negatieve gevolgen? Hoe reageren uw familie, collega's en vrienden op uw pijn? Hoe verklaren ze uw pijnproblemen? Helpen, beschermen, bekritiseren of negeren ze u? Onmiddellijke gevolgen: Wat doet u om de pijn te verlichten? Wat doen artsen? Wat doet de familie? Hoe veranderen jouw emoties? Waar denk je aan? Hoe veranderen de pijnintensiteit en fysieke symptomen? Langetermijneffecten: hoe beïnvloedt het voelen van pijn uw leven? Hoe beperkt pijn jou? Welke invloed heeft pijn op uw werk, gezinsleven, intieme relaties, sociale relaties, hobby’s? Wat heb je eerder gedaan en moet je nu vanwege de pijn stoppen met doen of heb je deze activiteit beperkt tijdens de laatste gebeurtenis? Wanneer was de laatste keer dat de pijn verscheen? Hoe voelde je je, wat heb je ervaren? Welke lichamelijke sensaties heb je ervaren, wat voelde je in je lichaam? Wat dacht je op dat moment? Wat heb je gedaan om de pijn te verminderen? Persoonlijke geschiedenis en pijn. Heeft u psychiatrische behandeling gehad? Rook je? Drinkt u regelmatig alcohol? Welke ziekten, operaties, verwondingen heeft u meegemaakt? Werkgeschiedenis en pijn. Hoe presteerde je op school, hoe voelde je je in het team? Heeft u een hogere opleiding? Wat is je huidige baan? Is er sprake van een overheersende zit-sta-positie op het werk, fysiek zwaar werk, mentale stress? U heeft een volledig (gedeeltelijk) arbeidsongeschiktheidspensioenwerkloos, arbeidsongeschikt? Ontvangt u een vergoeding van uw werkgever? Sociale voordelen? Welke obstakels verhinderen u om weer aan het werk te gaan? Sociale geschiedenis en pijn. Bent u alleenstaand, gescheiden, weduwe (voor hoe lang)? Kinderen (leeftijd)? Waar woon je, hoe groot is het appartement, gezamenlijke (aparte) huishouden? Financiële, huisvestings-, partner-, seksuele of werkproblemen? Bent u tevreden over de kwaliteit van de zorg van artsen, verpleegkundigen en ander personeel? Wat verwacht u van de behandeling? Plannen voor de toekomst. Beschrijving van gedrag - observatie. Op weg naar de polikliniek Op de polikliniek Op de afdeling gezichtsuitdrukkingen motorische vaardigheden vocalisatie verbalisatie doelbewust gedrag klachten, communicatieproblemen met de familie door ‘pijnlijk gedrag’. Voor elk individueel probleem wordt aan de patiënt gevraagd hoeveel last hij heeft van de individuele problemen, hoe vaak ze voorkomen en hoe ze zijn leven beïnvloeden. Het is noodzakelijk om te meten hoeveel pijn de patiënt ervaart (intensiteit), hoe vaak het pijn doet (frequentie) en in welke mate de pijn zijn leven op het werk, thuis en in zijn vrije tijd verstoort. Er wordt gebruik gemaakt van vragenlijsten en beoordelingsschalen bij het begin van de therapie, om vervolgens veranderingen vast te stellen tijdens het behandelproces, na het einde van de therapie en bij de follow-up. Gesprek met de naasten van de patiënt, betrokkenheid of participatie van de familie samen met de patiënt in het behandelproces zelf het effectiever maken om bepaalde CGT-methoden in de thuisomgeving uit te voeren, die sterk worden aanbevolen voor patiënten die aan chronische pijn lijden. Bij angstige patiënten wordt gebruik gemaakt van een gedragsexperiment. De patiënt wordt geconfronteerd met een beangstigende pijnsituatie in de spreekkamer en kan worden gevraagd te beschrijven wat hij voelt en denkt. Op basis van de gegevens verkregen uit het CGT-onderzoek wordt gedrags-, cognitieve en functionele analyse uitgevoerd analyse binnen het ABC-diagram onderzoekt wat precies de pijn veroorzaakt (A), wat er met de patiënt gebeurt als de pijn wordt gevoeld (B - fysieke symptomen, emoties, cognities en gedrag), en welke directe, lange termijn, positieve en negatieve gevolgen waartoe de pijn leidt (C). Cognitieve tests bepalen of bepaalde gedachten een triggermechanisme voor pijn zijn. Chronische pijn gaat vaak gepaard met depressie en angst, waarbij cognitieve processen centraal staan. In pijnlijke toestanden dragen gedachten, ideeën, verwachtingen, beoordeling van de situatie, zichzelf en de toekomst bij aan het ontstaan ​​van een interne dialoog, die een veroorzaker van pijn kan worden en gevolgen kan hebben. Patiënten met chronische pijn zijn zich hier zeer zelden van bewust. Het is raadzaam om je te concentreren op het identificeren van cognitieve gebeurtenissen (gedachten en ideeën), cognitieve processen (bijvoorbeeld zwart-witdenken: "Niemand heeft me nog geholpen met mijn pijn, niemand zal me helpen!") en schema's. Met behulp van een functionele analyse is het belangrijk om erachter te komen waarom de patiënt pijn heeft, waarom de pijn aanhoudt, wat, wie en hoe de pijn versterkt, de impact ervan op het dagelijks leven en op het systeem van interpersoonlijke relaties analyse is het noodzakelijk om te bepalen welke vaardigheden de patiënt mist om beter om te kunnen gaan met de problemen die gepaard gaan met chronische pijn, welke vaardigheden hij heeft en wat hij gebruikt. 2) Beoordeling en methoden voor chronische pijn. Meting (met behulp van zelfrapportagemetingen en vragenlijsten) is een belangrijke manier om de effectiviteit van therapie te beoordelen. Regelmatige metingen zullen nauwkeurigere gegevens opleveren over de frequentie, duur en intensiteit van pijn, en dit zal ons in staat stellen de behandeling te evalueren en te monitoren of deze werkt zoals oorspronkelijk bedoeld meest voorkomend De Visueel Analoge Schaal (VAS) wordt in de volgende vorm gebruikt: geen pijn - de ergst denkbare pijn Wanneer pijn gelokaliseerd is, rijst meestal de vraag waar]