Codependentie in relaties kan worden herkend aan destructieve gewoonten en vervormde gedragspatronen. Laten we er een paar bekijken: - Dramaverslaving. Vreemd genoeg veroorzaken problemen ook verslaving. Een codependent persoon ervaart echt ongemak door het gebrek aan chaos in zijn leven. In rust kan ze onbewust uit het niets moeilijkheden creëren of verwikkeld raken in situaties die absoluut niets met haar te maken hebben. Zonder dit voelt ze zich niet nodig en levend genoeg. Ze aarzelt niet om betrokken te raken bij de familieproblemen van haar buren, maandenlang bezig te zijn met het regelen van banen voor familieleden, of iemand uit een drinkbui te halen. Zonder de mogelijkheid om zich te herenigen met iemand die in 'extatisch lijden' verkeert, wordt haar leven saai en saai. Dramaverslaving wordt veroorzaakt door een slecht contact met je emoties en interesses. Je moet het herstellen en je leven vullen met wat echt belangrijk is. Door je te concentreren op je eigen ontwikkeling is een staat van vrede comfortabeler dan een staat van chaos. En de resterende behoeften aan acute emotionele schokken kunnen worden gerealiseerd in creatieve projecten of samen met de helden van films worden ervaren - Afhankelijkheid van een bepaald scenario voor de ontwikkeling van evenementen. Een codependent persoon heeft duidelijke ideeën over wat er gebeurt en het gedrag van andere mensen. Bij elke afwijking van de koers begint ze controle te krijgen, haar mening op te leggen en mensen en gebeurtenissen in de ‘goede richting’ te sturen. Deze pogingen leveren vrijwel nooit de verwachte resultaten op. Mensen willen zich niet op een bepaalde manier gedragen, en gebeurtenissen gebeuren zoals ze gebeuren. Dit zorgt ervoor dat de codependente persoon chronische ontevredenheid ervaart. Het eerste probleem is dat de verwachtingen van een codependent persoon uiterst onduidelijk zijn; zij kan deze niet correct overbrengen op anderen. In haar onbewustheid kan ze streven naar wat in werkelijkheid onmogelijk is. Het tweede probleem is dat ze bij het implementeren van haar eigen scenario geen rekening houdt met het standpunt van de mensen van wie ze bepaalde acties verwacht, en hun recht niet erkent om hun eigen keuze te maken. Daarom moet u allereerst uw verwachtingen specificeren en begrijpen hoe realistisch ze zijn. Rapporteer ze vervolgens aan degenen van wie hun implementatie afhangt en ontdek hun mening - De gewoonte om te balanceren tussen de dorst naar liefde en de angst voor intimiteit. Met andere woorden: een codependent persoon verlangt vooral naar datgene waar hij vreselijk bang voor is. Ze kan besluiten dat het het veiligst is om alleen te blijven of alleen die partners te kiezen met wie emotionele intimiteit is uitgesloten. Onbewust associeert ze liefde met gevaar en kwetsbaarheid. Intimiteit brengt een verlies van controle en de onthulling van het eigen zelf met zich mee, en de codependente persoon is er niet zeker van dat het mogelijk is om zoals zij te zijn. Het weigeren van intimiteit beschermt haar tegen de angst om afgewezen en weerloos te worden, en verlost haar van de angst voor onhandigheid en onzekerheid. Ze doet er alles aan om te voorkomen dat andere mensen dicht bij haar willen komen - ze doet zich voor als iemand die ze niet is, doet vreemde dingen en komt met belachelijke excuses, sluit zichzelf af en wijst haar af voordat ze haar afwijzen. Het verbod op intimiteit maakt de gewenste relatie onmogelijk. En allereerst moet je accepteren dat het aangaan van een nauwe emotionele band echt een groot risico is. Maar tegelijkertijd is intimiteit niet altijd zo eng als je het nog steeds laat gebeuren. - Problemen bij het omgaan met geld. Een codependent persoon kan financieel afhankelijk zijn, of onvermoeibaar werken om een ​​volwassene te onderhouden. Ze wordt vaak gekweld door het gevoel dat ze nooit financieel in haar levensonderhoud zal kunnen voorzien. Soms voelt ze zich zo onrustig dat ze noch de kracht, noch het verlangen heeft om te werken. Als gevolg hiervan kan ze zich aansluiten bij het destructieve standpunt van haar partner: "Als jij niet om geld geeft, dan ik ook niet." Al deze paden leiden naar nergens - elke volwassenefinancieel verantwoordelijk voor zichzelf. Financiële verantwoordelijkheid is een belangrijk onderdeel van zelfzorg. Succes op professioneel gebied doet wonderen voor het zelfrespect, en het hebben van eigen middelen geeft je de vrijheid om te overwinnen. Financiële afhankelijkheid hangt nauw samen met emotionele afhankelijkheid; vaak lokt het ene het andere uit. Bij het werken aan wederzijdse afhankelijkheid is het belangrijk om persoonlijke interesses te herontdekken en te proberen deze om te zetten in een beroep dat inkomsten genereert. Het aanvaarden van verantwoordelijkheid voor zichzelf en het weigeren van verantwoordelijkheid voor andere volwassenen helpt om onafhankelijkheid te verwerven, inclusief materiële onafhankelijkheid. Om te beginnen kan zelfs een heel kleine positie een enorme stap voorwaarts zijn. - Vervormd mechanisme van vergeving. De codependente persoon moet te vaak vergeven. Ze vergeeft dezelfde persoon, accepteert valse excuses, raakt teleurgesteld en vergeeft opnieuw voor gebroken beloften. Haar vergeving opent de weg voor nieuwe pijn en nieuwe pijn. Woede gaat niet weg van een dergelijke vergeving; integendeel, het vermenigvuldigt zich als een sneeuwbal en doet zijn vernietigende werk. Een codependent persoon geeft zichzelf de schuld van iets dat hij niet zomaar kan vergeten. Allereerst moet je leren vergevingsgezind tegenover jezelf te zijn. En heroverweeg dan uw eigen principe van vergeving en vergeef niet langer ten koste van uzelf. Voor echte vergeving moet je accepteren wat iemand heeft gedaan en begrijpen hoe mogelijk het is om ermee te leven. Als de tegenstrijdigheden onverenigbaar zijn en het niet mogelijk is om een ​​compromis te bereiken, kun je door te vergeven alleen maar loslaten. Onvermogen om van het leven te genieten. Plezier en zelfafwijzing zijn onverenigbaar. Negatieve emoties, voortdurende zorgen over iemand, schuldgevoelens en wanhoop, de behoefte aan controle en angst voor de mening van anderen zorgen ervoor dat je niet kunt ontspannen. Dit wordt een verpletterend obstakel voor echte zelfzorg. U moet van plezier een belangrijk item maken op uw dagelijkse takenlijst. Verheug u tegelijkertijd zonder u schuldig te voelen, waardoor u uw gezondheid en werkvermogen kunt behouden. Om te beginnen kunt u voor uzelf een activiteit identificeren die plezier schenkt, er tijd voor vrijmaken en gewoon doen wat u wilt. - Problemen met persoonlijke grenzen. Persoonlijke grenzen definiëren de grens die niet overschreden mag worden: “Ik kan je dit toestaan, maar ik kan je dat niet toestaan.” De grenzen van een codependente persoonlijkheid kunnen voor onbepaalde tijd worden verlegd. Ze heeft een verhoogde tolerantie voor onaanvaardbaar gedrag en het vermogen zichzelf ervan te overtuigen dat dit normaal en verdiend is. Het kan zijn dat ze zo gewend raakt aan beledigingen dat ze ze niet meer opmerkt. Allereerst zul je moeten leren je bewust te zijn van je persoonlijke grenzen - om te begrijpen wat acceptabel is en wat niet. Definieer ze vervolgens voor de ander en blijf vanaf dat moment resoluut bij jouw standpunt. In eerste instantie kan dit ongemak veroorzaken, maar later zal het zeker een prettige en nuttige gewoonte worden. - Verwaarlozing van de eigen gezondheid en zelfzorg. Kenmerkend voor de laatste stadia van wederzijdse afhankelijkheid. Een persoon kan het contact met zijn eigen lichaam zo erg verliezen dat hij niet meer merkt dat hij verschillende ziekten ontwikkelt. Hoe minder hij om zijn lichaam geeft, hoe slechter hij over zichzelf denkt. Het is belangrijk om naar je lichaam te leren luisteren en het te geven wat het nodig heeft. Het is optimaal om van zelfzorg een natuurlijke dagelijkse praktijk te maken. - Oppervlakkige relaties met anderen. Een codependent persoon ervaart moeilijkheden met openheid en vertrouwen, kan liegen en veinzen, over onzin praten, vijandig en achterdochtig zijn - de mensen om haar heen reageren op dezelfde manier. Deze neiging moet worden overwonnen en er moet een koers worden uitgezet voor eerlijke en dankbare relaties. Bij het wegwerken van de vernietiging in de communicatie is het belangrijk om de moed te hebben om op onbeschoftheid te reageren en je tegenstander te laten weten dat je niet van plan bent het gesprek in deze vorm te voeren. Als hij in dezelfde geest doorgaat, is het raadzaam om over te stappen naar vriendelijkere mensen. Tegelijkertijd mogen we natuurlijk de warmte en openheid als reactie niet vergeten. Codependente persoonlijkheid te veel