Immuniteit Het artikel presenteert een cliëntcasus (ontvangen toestemming) over het werken met immuniteit met behulp van de methode van emotioneel-fantasierijke therapie. De biologische en psychologische connectie ervan wordt getoond. Immuniteit is het vermogen van levende wezens om de actie van schadelijke stoffen te weerstaan, waarbij hun integriteit en biologische individualiteit behouden blijven. Al in de definitie zelf staan ​​de principes die het immuunsysteem volgt: vrijheid, integriteit, onafhankelijkheid, onschendbaarheid, individualiteit. Vanuit psychologisch oogpunt betekenen deze woorden persoonlijke waarden, waaronder het recht om zichzelf te zijn, het behoud van iemands uniekheid, iemands persoonlijke grenzen, het recht op autonomie. Vanuit het standpunt van de beoefening van emotioneel-imaginatieve therapie (EFT) is immuniteit dat wel beschouwd als iets dat verantwoordelijk is voor de onschendbaarheid van niet alleen het lichaam in het bijzonder, maar ook van het individu in het algemeen. Functies van het immuunsysteem: - helpt het individu zijn individualiteit en uniciteit te behouden bij interactie met de buitenwereld (daarom, in zaken die verband houden met de verzwakking van het immuunsysteem, de sleutel tot het oplossen van een groot aantal niet alleen psychosomatische, maar ook persoonlijke problemen wordt begraven); - beschermt het lichaam tegen het binnendringen van vreemde stoffen erin; zorgt ervoor dat delen van het lichaam zich niet tegen elkaar keren; . Immuuncellen zijn erg gevoelig voor onze emoties. Ze worden geactiveerd als onze toestand normaal is, en verliezen hun oorspronkelijke functie als ze begrijpen dat het leven dat ze willen beschermen het niet waard is. Tegelijkertijd wordt bepaald door de persoon zelf, de houder van immuniteit zelf, of het leven de moeite waard is of niet. Met andere woorden: immuuncellen kunnen het beste worden gemobiliseerd als ze een leven beschermen dat echt de moeite waard is. Voorbeeld: cliëntcase 'Luie soldaten en Baba Yaga' Sergei werd de afgelopen jaren vaak ziek, dus wijdden we een van de consultaties aan immuniteit. Ik vroeg Sergei om zijn immuuncellen te introduceren. Hij zag ze in de gedaante van slappe soldaten, alsof ze na een stevige lunch zaten. Vlakbij verscheen een beeld van ziekte: Baba Yaga, gekleed in lompen. Ze gooide modder naar de soldaten, maar dat kon ze niets schelen. Hier kunnen we praten over immunologische tolerantie. Immunologische tolerantie is tolerantie voor de aanwezigheid van iemand anders, d.w.z. de aanwezigheid van andere cellen dan de eigen cellen in het lichaam. Een dergelijke tolerantie wordt gevormd tijdens de prenatale periode. Dan is het nodig om de immuuncellen van de moeder niet af te stoten (passieve immuniteit). Na de geboorte verdwijnt de behoefte aan passieve immuniteit, omdat het kind zijn eigen actieve immuniteit ontwikkelt. Actieve immuniteit, vertaald in psychologische taal, is een analoog van persoonlijkheidsgrenzen. Ze beschermen het menselijke ego en het kan zich actief manifesteren. In dit geval van de cliënt zorgde de immunologische tolerantie er om de een of andere reden voor dat invloeden van buitenaf rustig op het territorium van het lichaam van de cliënt konden blijven, waardoor het territorium vrijelijk met vuil werd vervuild. De volgende stap was identificatie met het beeld van Baba Yaga. - Baba Yaga, wat doe je voor Sergei? - Ik wil hem vernietigen, omdat hij zichzelf wil vernietigen. Hij zorgt niet goed voor zichzelf. Vervolgens vroeg ik de cliënt om te kijken wie de soldaten moesten bewaken. Ze moeten worden beschermd door felle lichtenergie, die is bedekt met een glazen fles. Er zat schimmel op deze fles. Ik vroeg Sergei om zich te identificeren met het beeld van deze mal. Ze liet ons zien dat het glas intact was, maar vies en bevlekt. - Mold, hoe lang ben je hier al? - Ongeveer drie jaar, toen Sergei stopte met de zorg voor zijn gezondheid. Maar waarom nam hij zo'n beslissing? Toen herinnerde de cliënt zich zichzelf, 20 jaar oud. Sergei keerde terug uit het buitenland, waar hij wilde blijven en wonen, maar zijn plannen waren niet voorbestemd om uit te komen. Hij voelde zich een mislukking. In dezelfde periode kwamen er problemen met financiën en studies bij, stierf een naast familielid en begonnen de vijandelijkheden in zijn regio. Toen ontstonden zegedachten om mezelf voor een trein te gooien. Sergei bekeek zijn imago nader: in de winter was hij niet gekleed op het weer, omdat hij simpelweg niet genoeg geld had voor een warmere jas. Vervolgens identificeerde de cliënt zich met dezelfde verliezer die suïcidale neigingen vertoont. Dit deel stond op het metroperron met de gedachte “misschien kan ik alles afmaken?”, ik voelde eindeloze vermoeidheid van alles, mijn nutteloosheid. In het lichaam werd het in de maag gevoeld met brandend maagzuur en draaien, misselijkheid. Ik vroeg of ik me een beeld kon voorstellen van wat deze sensaties veroorzaakt. Het bleek een zwarte slang te zijn, kronkelend in een bal, bedekt met slijm en vuil. De cliënt voelde geen angst of behoedzaamheid jegens haar. Integendeel, ze wenkte hem: als hij haar benaderde, voelde hij zich meteen beter. Nu was het nodig om deze slang te worden. We leerden van haar: ze leek Sergei tegen pijn te beschermen, dat niemand hem nodig had. Het besef is gekomen dat zijn dierbaren hem nodig hebben zoals ze hem willen zien. Maar problematisch, spontaan, riskant (een die niet in hun ideeën past) is niet nodig. En deze problematische bevindt zich precies op het platform. Maar wie heeft hem niet zo nodig? Het bleken moeder en grootmoeder te zijn. Dit werd nog eens bevestigd in de beoordelingen en de houding ten opzichte van de klant. De slang voegde er ook aan toe dat hij persoonlijk door Sergei was uitgevonden. Omdat volwassen kinderen in hun kindertijd niet de ervaring van liefde en acceptatie hebben ontvangen, kunnen ze de hoop behouden dat als ze zichzelf veranderen en zich zoveel mogelijk aanpassen aan de verwachtingen van volwassenen, er eindelijk van hen gehouden zal worden. De psychologische afdeling gebeurt nooit. De volgende stap was om niet langer te verwachten dat zijn moeder en grootmoeder hem zouden accepteren zoals hij is. Om dit te doen, hebben we de EOT-methode toegepast: rendement op investering. Sergei nam zijn verwachtingen van liefde en acceptatie van zijn moeder en grootmoeder weg. Het beeld hiervan waren kindertekeningen, ansichtkaarten en knutselwerkjes, waar ze meestal onverschillig op reageerden. We verzamelden deze prachtige dingen op een stapel en gaven ze toestemming om hun gevoelens voor deze objecten te uiten, vroegen ze om te vertellen wat ze oorspronkelijk waren, om één te worden. Ze veranderden in kinderliefde - rood-gele energie. En Sergei herwon deze energie, die hij had geïnvesteerd in relaties met zijn familie, die hij ooit van zichzelf had afgerukt in de hoop in ruil daarvoor liefde te ontvangen. Deze roodgele energie kwam de maag van de cliënt binnen. In ruil daarvoor gaven we onze moeder en grootmoeder de schade in de vorm van oude vodden en dozen. Schade is de afwijzing die de cliënt heeft ontvangen. In wezen zijn dit instructies ‘leef niet’, ‘wees niet jezelf’, ‘maak anderen gelukkig’. Na deze uitwisseling werd de slang schoner en had hij geen aanlokkelijke werking meer. De cliënt werd weer een slang. Ze liet zien dat de 20-jarige Sergei op het perron zich al beter voelde en zei dat ze niet langer nodig was. In ons werk mogen we niet toegeven aan de verleiding en beelden loslaten, hoe weerzinwekkend ze ook lijken. Dit kunnen onze belangrijke onderdelen zijn. Sergei voelde dat de slang absoluut van hem was. We wendden ons tot de slang en lieten hem worden wat hij oorspronkelijk was. Het bleek zelfliefde te zijn: het veranderde in rood-geel-roze energie. Eerder ontdekten we de liefde van een kind voor zijn ouders, en dezelfde liefde gold voor zichzelf. Sergei accepteerde deze liefde - de energie kwam binnen via de geslachtsorganen en het bekken. Dit is liefde voor jezelf als man, je mannelijkheid. Nadat hij deze energie had geaccepteerd, had het beeld van de 20-jarige Sergei niet langer het verlangen om voor een trein te springen, hij wilde naar het park, naar de natuur. We zijn terug bij het beeld van immuniteit. Dat vat met energie werd veel zuiverder, Baba Yaga kalmeerde en de soldaten werden wakker. De cliënt gaf vanuit zijn 20-jarige zelf toestemming aan de soldaten om zijn territorium te verdedigen. Ze doen tenslotte niets verwerpelijks en verdedigen hun eigen land. (Dit was nodig omdat Sergei een verbod had op het tonen van elke vorm van agressie, inclusief die welke noodzakelijk is voor elk levend organisme om zijn leven en integriteit te beschermen). De soldaten reageerden met applaus en begonnen zich op te warmen na hun lange rustperiode. Baba Yaga gooide niet langer vuil naar hen. Vervolgens kreeg de klant het vuil aangeboden dat op de fles zat,