Individueel werk met een psycholoog is erg belangrijk, maar de laatste tijd ben ik steeds meer geneigd te denken dat groepswerk effectiever is. Preciezer gezegd: individueel en groepswerk vullen elkaar aan, en de voorkeur voor slechts één vorm beperkt de mogelijkheden van psychologische correctie. Maar omdat sommige klanten de aanbeveling om over te stappen naar een groep negeren, besloot ik er een paar regels over te schrijven. Meestal wordt de onwil om zich bij een groep aan te sluiten in verband gebracht met de angst dat ‘intrapersoonlijke problemen openbaar zullen worden’, ‘groepsleden onbeleefd kunnen zijn’, ‘er vreemden in de groep zijn’, ‘verlegenheid mij ervan zal weerhouden volledig te werken’, ‘anderen’. geef niet om mij,” en etc. Het komt ook voor dat een cliënt een ervaring heeft met het werken in een groep, die hij zelf als “negatief” beoordeelt. En we zullen zeggen dat we het hoogstwaarschijnlijk hebben over een niet-geïntegreerde ervaring. De groepswerkvorm kan heel moeilijk zijn: in een groep komen problemen aan het licht waar de persoon zelf niet klaar voor is om er rechtstreeks naar te kijken; psycho-emotionele stress neemt toe; de gebruikelijke manier van denken over zichzelf, de wereld en andere mensen wordt verstoord. Laten we echter zeggen dat de groepswerkvorm op zichzelf geen homogeen fenomeen is. Groepen zijn verschillend. En we kunnen op zijn minst onderscheid maken tussen ‘groepswerk’ en ‘groepswerk’. Groepswerk is een dynamisch groepsformat waarbij de relaties tussen groepsleden ertoe doen. Een dynamische groep is een geweldige kans om naar jezelf te kijken door de ogen van andere deelnemers via hun subjectieve houding, de gevoelens die ontstaan ​​als reactie op het gedrag van een bepaalde deelnemer. Een voorbeeld van een dynamische groep is de LORP-groep. Dit is een groep die altijd wordt geleid door twee leiders in overeenstemming met de methodologische principes van persoonsgerichte reconstructieve psychotherapie (LORP, Leningrad School of Psychotherapy - A.F. Lazursky, V.N. Myasishchev, B.D. Karvasarsky). Ondanks de voordelen van een dynamische groep is het een procedureel complexe groep. In zo'n groep zijn er geen vooraf vastgestelde regels: ze worden door de deelnemers zelf ontwikkeld. Van bijzonder belang zijn hier elementen van de groepsdynamiek: de doelstellingen van de groep en individuele deelnemers; de fasen van groepsontwikkeling worden duidelijk uitgedrukt, vooral de stadia van conflict en normering; rolverdeling en leiderschapsvraagstukken; vorming van subgroepen, relaties tussen deelnemers; emotionele stress; houdt en houdt niet van. Werken in een groep is een zachtere versie van een groep, waarbij groepsdynamiek slechts een achtergrond is en voortdurend wordt ‘uitgedoofd’ door de leider (er kan er maar één zijn). Een voorbeeld van groepswerk is een cognitieve gedragsgroep (CGT). Als in een dynamische groep de leiders de neiging hebben om de spanning op te voeren en verborgen conflicten bloot te leggen, dan strijkt de leider in de CGT-groep juist ruwe kantjes glad en helpt hij de psycho-emotionele stress van de deelnemers te verminderen. Wat veroorzaakt het intrapersoonlijke werk van een bepaalde deelnemer in zo’n groep? Laten we deze mechanismen en principes eens bekijken.1. Het afsluiten van een contract voor psychologisch werk in groepsverband. Voordat de groep begint, wordt met elke deelnemer een individueel interview gehouden, waarin zij kennismaken met de filosofie van CGT en de voorwaarden voor deelname aan de groep worden besproken: gezondheidsbeperkingen, betaling, lesrooster, huiswerksysteem, regels voor het werken in de groep. groep. Indien de deelnemer niet bereid is aan deze voorwaarden te voldoen, komt het contract voor psychologisch werk in de groep niet tot stand.2. Consistentie van individuele en groepsdoelen. Het hoofddoel van de cognitief-gedragsgroep is symptomatische verbetering en het vergroten van het niveau van zelfinzicht, het beheersen van psychologische en emotionele zelfhulpvaardigheden. Het is belangrijk om alle subsystemen van het functioneren van je eigen psyche zorgvuldig te overwegen en te leren ‘gedragsmatig te denken’ op elk van deze niveaus (lichamelijk-emotioneel, cognitief, motorisch, psychosociaal, waarde-semantisch niveau). Dankzij voorselectie bestaat de CGT-groep altijd uit deelnemersrelevante doelen, zodat het werk gedaan wordt en de groepstijd nooit verspild wordt.3. Intellectuele hulpbron van de groep. Deelnemers met een intelligentie die niet onder het gemiddelde ligt, worden voor de groep geselecteerd, aangezien toegang tot de intellectuele hulpbronnen van de groep een van de belangrijkste werkprincipes in een CGT-groep is. Groepsdiscussie, delen en legenda zijn de belangrijkste vormen van groepswerk die de persoonlijke groei van een bepaalde deelnemer maximaliseren. De intellectuele hulpbron van de groep bestaat uit een reeks spiegels waarin de deelnemer wordt weerspiegeld “zowel van opzij als van voren.”4. Toewijding aan het centrale idee van CGT. De belangrijkste reden voor de moeilijkheden in het leven is het bestaan ​​van disfunctionele, diepgewortelde overtuigingen, die niet altijd duidelijk zijn voor de persoon zelf. De groep stelt zichzelf de taak om iemand te helpen irrationele overtuigingen in zichzelf te vinden, zodat hij de mogelijkheid heeft deze rechtstreeks te beïnvloeden. CGT gaat over het vinden van fouten in het denken en het aanleren van een alternatieve, meer realistische manier om situaties waar te nemen. CGT gaat ervan uit dat de emoties en het gedrag van een persoon grotendeels worden bepaald door zijn denken. Door denkfouten te corrigeren, kunt u uw emotionele toestand veranderen en uw gedrag beïnvloeden.5. Gebruik maken van de basisprincipes van CGT. Deze principes omvatten het volgende: “gedragsmatig denken” (wat ben ik aan het doen?), “probleemgericht” (wat moet er gedaan worden?), “het principe van positivisme” (wat neem ik waar?), “denken in stappen (wat is mijn minimale actie?), ‘flexibel denken’ (hoe kan ik anders denken of doen?), ‘focus op de toekomst’ (hoe verhoudt wat ik denk en doe zich tot mijn doelen?). Basisregels gebruiken voor het werken in een groep. Deze regels worden door de leider vastgesteld en op een zachte, directieve manier verwoord tijdens de selectiefase en aan het begin van het werk van de groep. Deze regels omvatten: “Vertrouwelijkheid” (wat zich in de groep bevond, blijft in de groep; informatie over de groepsleden, inclusief voor- en achternaam, wordt niet bekendgemaakt). de mogelijkheid om niet te praten over dingen die pijnlijk zijn voor jezelf). "Niet-oordelende uitspraken" (iedereen spreekt over zijn gevoelens in de eerste persoon en evalueert niet de persoonlijkheid of het gedrag van andere deelnemers, geeft geen interpretaties). -en-nu” (alleen datgene wat besproken wordt in het groepsmateriaal dat gerelateerd is aan de specifieke ervaring van de deelnemer in de groep en relevant is voor de doelstellingen van de groep). vertrek op tijd, we besteden zoveel tijd aan de oefening als gepland). “Eén sprekerregel” (niet onderbreken). (niet eten, niet roken, geen psychoactieve stoffen en dranken gebruiken; er is altijd een glas schoon water zonder gas in de buurt. Daarnaast wordt ook de regel van het bijhouden van een dagboek geïntroduceerd (alle ideeën worden vastgelegd, vooral in de.) proces van legenda) en de regel van het onafhankelijk testen van technieken (huiswerk maken) .7. Sociale en psychologische effecten. De facilitator ondersteunt de natuurlijk voorkomende effecten die kenmerkend zijn voor een kleine groep. Allereerst is de fundamentele factor het optimale niveau van groepscohesie, wanneer het vertrouwen in groepsleden toeneemt, wordt waarde-semantische en emotionele eenheid gevoeld. In dergelijke omstandigheden worden positieve sociaal-psychologische factoren versterkt. Deze omvatten: sociale facilitatie (de groep helpt de intellectuele activiteit te vergroten, er komen nieuwe ideeën en inzichten naar voren); indirecte ervaringen (een persoon leert onbewust van de voorbeelden en fouten van een andere persoon); op een vergelijkbare manier denken, soortgelijke problemen hebben); emoties uiten (de deelnemer begrijpt dat het uiten van emoties en het communiceren van zijn eigen ervaringen verlichting geeft); hijzelf is de bron van zijn eigen ervaringen, gedachten en handelingen en heeft de mogelijkheid om zich zelfstandig en autonoom tot de stof te verhouden/