I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Het meest fundamentele bewijs dat we allemaal in een of andere mate narcistische verwondingen hebben, is het bedriegersyndroom. Veel mensen ervaren het bedriegersyndroom; de vraag is de mate en gevolgen ervan. Het bedriegersyndroom bestaat precies uit de belangrijkste kenmerken van narcisme: schaamte, angst voor ontmaskering, onthulling van onwetendheid, schaamte; ⁃ vergelijking met anderen, succesvoller, deskundiger, competenter (en afgunst); ⁃ angst voor afwijzing vanwege iemands incompetentie, “niemand zal voor mij kiezen.” En dan kun je de omvang van de schade inschatten: 1. Ik ben een beetje ongerust, ik ben bang voor kritiek, blootstelling, maar ik ga door en doe het; 2. Ik ben erg angstig, de sensaties zijn duidelijk onaangenaam, ik heb moeite met dingen doen, er wordt veel energie besteed aan het weerstaan ​​van de activiteit; 3. De sensaties zijn zo onaangenaam, angst en angst zijn overweldigend, het is gemakkelijker om te weigeren en het niet te doen. Mensen met ernstig narcistisch trauma kunnen deze ervaringen niet verwerken, ze beginnen geen activiteiten of geven deze snel op. Hier kunnen we praten over twijfel aan jezelf, een laag zelfbeeld, enzovoort. Maar in feite hebben we het over een veel ernstiger probleem: het gebrek aan vorming van de egostructuur. Het ego van zo iemand is zwak, onstabiel, ondermaats en kan niet voldoende op zichzelf vertrouwen. Iemand met een stabiel, sterk ego neemt rustig nieuwe activiteiten op zich, met interesse en enthousiasme. Ja, hij maakt zich ook zorgen over het resultaat, maar het komt niet eens bij hem op om zich te schamen voor een mogelijke mislukking. Voor zo iemand betekent falen niet hetzelfde als ‘Ik ben slecht’. Waar komt het onstabiele, ondergevormde ego vandaan? Van kinds af aan natuurlijk. Het kind had niet voldoende gunstige omstandigheden voor ontwikkeling - de ouders 'overmeesterden' hen met harde eisen, 'wisten' het eigen ego van het kind uit, of lieten het kind zonder aandacht en zonder voldoende steun in de steek. Het waren tenslotte de bemoedigende woorden van de ouders: "Je kunt het, probeer het, alles komt goed!" verander in een introject - "Ik kan het aan, alles komt goed!" ***************Meer interessante en nuttige informatie over het onderwerp psychologie en psychoanalyse op mijn Telegram-kanaal: https://t.me/stashkova_psychoanalysta en ook op de VK-pagina: https: //vk.com/stashkova_psychoanalyst

posts



103531578
25886245
102399924
39176187
86445301