Het is moeilijk, zelfs pijnlijk, om te zien hoe iemand uit uw omgeving met zijn psychische problemen probeert om te gaan. Alleen al het feit dat u op zoek bent naar informatie om uw dierbare te helpen met hun problemen, kan al ondersteunend zijn. Dit artikel geeft u een schat aan informatie om u te helpen leren wanneer en hoe u moet ingrijpen, hoe u moet praten, wat u moet doen als uw dierbare zich tegen uw hulp verzet, en nog veel meer. Voordelen van ondersteuning De beschikbaarheid van ondersteuning speelt vaak een rol bepalen of iemand hulp zoekt. Helaas zoeken de meeste mensen nooit professionele hulp uit angst om veroordeeld te worden. Uw steun zorgt ervoor dat iemand hulp zoekt: het kan geruststellen en vertrouwen wekken, het kan de gevolgen van stigmatisering neutraliseren (bijvoorbeeld een gevoel van schaamte), het kan een verzekering bieden als er iets misgaat, het kan levensreddend zijn in momenten van crisis. Voor mensen die een dierbare hebben die met psychische problemen wordt geconfronteerd, is de vraag vaak niet óf ze hem moeten helpen, maar wanneer en hoe hij dat moet doen het gaat goed met je geliefde. Wanneer u merkt dat zijn gedrag of emoties zijn veranderd en dat deze veranderingen permanent zijn en eerder een patroon zijn geworden dan slechts tijdelijk, is het misschien tijd om op te letten. Welke veranderingen kunnen op een probleem duiden? Hoewel elke stoornis zijn eigen reeks tekenen en symptomen heeft, zijn er gemeenschappelijke criteria die erop wijzen dat er een probleem is. Tekenen dat iemand hulp nodig heeft, zijn onder meer: ​​Frequente uitingen van negatieve emoties (zoals verdriet of woede) zonder duidelijke reden : Emotionele emasculatie. Plotseling verlies van interesse in mensen, plaatsen of activiteiten die u eerder hebt genoten (kan leiden tot sociaal isolement). Let ook op tekenen zoals concentratieproblemen, geheugenproblemen, stemmingswisselingen, middelengebruik of zelfbeschadiging. Houd er rekening mee dat mensen soms tekenen van zelfbeschadigend gedrag proberen te verbergen met kleding. Sommige ernstige psychische aandoeningen worden in verband gebracht met een psychotische toestand. Tekenen van psychose zijn onder meer: ​​Preoccupatie met ongebruikelijke of vreemde ideeën of overtuigingen (waanvoorstellingen) Extreme achterdocht jegens andere mensen, het gevoel dat anderen naar hen kijken of hen proberen te pesten (paranoia) Beelden of geluiden zien die andere mensen niet kunnen waarnemen (auditief) of visueel hallucinaties). Extreme isolatie Het is de moeite waard om in te grijpen als u merkt dat een van deze symptomen vaak voorkomt of langer dan twee weken aanhoudt. Vaak is het nuttigste wat u kunt doen het gesprek rustig beginnen. Hoe u met een dierbare over geestelijke gezondheid kunt praten. Een van de belangrijkste elementen in deze gesprekken is compassie, wat inhoudt dat u open moet staan ​​en bereid bent te luisteren zonder te oordelen of te bekritiseren. Mededogen helpt u uw dierbare als een geheel persoon te zien, en niet alleen zijn ziekte of symptomen. Wanneer u uw geliefde met mededogen en geduld benadert, is de kans groter dat hij of zij vertrouwen voelt en zich wil openstellen. Wat u kunt doen: kies een tijdstip dat het beste uitkomt wanneer uw geliefde zich niet moe of overstuur voelt comfortabele, besloten plek, gebruik 'ik'-uitspraken in plaats van 'jij'-uitspraken om te voorkomen dat uw geliefde zich bekritiseerd voelt of in een hoek wordt gedrukt ('Ik heb gemerkt dat u de laatste tijd veel tijd alleen doorbrengt, en Ik vroeg me af of het goed met je gaat.'' Klinkt acceptabeler dan 'Het lijkt erop dat je geen tijd meer samen wilt doorbrengen' hem onderbreken.advies, stel vragen, maar doe het op een ondersteunende en niet beschuldigende manier (“Hoe voel je je nadat je niet bent gaan werken” klinkt anders dan “Waarom ben je niet gaan werken”), blijf bij relevante vragen in het aanwezige gesprek , in plaats van problemen uit het verleden ter sprake te brengen, zeg dan dat dit normaal is, wat er met hem gebeurt, om duidelijk te maken dat hij niet de enige is (je kunt kort moeilijkheden noemen die je zelf bent tegengekomen, of statistieken delen als je dat hebt gedaan) ja), spreek direct en eenvoudig om niet te overladen met onnodige informatie, let op de reactie, en als uw geliefde boos of weerstand lijkt te hebben, is het beter om het gesprek te beëindigen (om er een andere keer op terug te komen), houd er rekening mee dat je bent zorgzaam, maar je wilt ondersteunen op een manier die als zorgzaam wordt ervaren. Wat je niet moet doen: de ervaring devalueren (bijvoorbeeld door te zeggen dat het allemaal in zijn hoofd zit en dat hij al deze gedachten gewoon uit zijn hoofd moet krijgen). hoofd...), maar zorg er ook voor dat u de schaalproblemen niet catastrofeert of overdrijft, waardoor u mogelijk meer angst en zelfs paniek krijgt en uw geduld verliest (als u merkt dat u meer angst, woede of verdriet ervaart, stel dan voor een pauze te nemen, zodat u kalmeer), ruzie maken, uw geliefde of andere mensen de schuld geven, uw geliefde met anderen vergelijken, zeggen 'zou moeten' of 'niet moeten' (bijvoorbeeld zeggen dat hij 'zou moeten' hulp zoeken, zal als druk worden ervaren). Probeer geen diagnose te stellen. Het is niet nodig om de oorzaak van het probleem te labelen of zelfs maar te proberen uit te zoeken; Luister in plaats daarvan aandachtig naar de ervaring en hoe de symptomen het leven van uw geliefde beïnvloeden. U moet niet smeken om hulp te zoeken, laat staan ​​hem met consequenties bedreigen als hij weigert. Als uw geliefde moeite heeft om onder woorden te brengen wat hem dwars zit, kunt u hem uitnodigen om een ​​online screeningstest te doen voor verschillende soorten stoornissen (depressieschaal, angstgevoelens). schaal). Misschien wil hij zijn resultaten met u delen of met een arts als hij besluit er een te bezoeken. Beslissen dat u wilt helpen is de eenvoudigste stap. Het is veel moeilijker om te bepalen wat u kunt doen om te helpen, in plaats van uw geliefde te vervreemden. De beste plaats om te beginnen is door bereid te zijn te luisteren en erachter te komen wat ze nodig hebben. Je hoeft geen expert te zijn om een ​​dierbare met een psychologisch probleem of stoornis te helpen; Je hoeft niet alle antwoorden te weten of kant-en-klare oplossingen te hebben, wees gewoon bereid om te luisteren zonder te oordelen, te bekritiseren of advies te geven. Naarmate het proces van het zoeken en ontvangen van hulp vordert, kunt u meer te weten komen over de symptomen en de diagnose van uw dierbare. Welke soort emotionele steun kunt u bieden? Voel u niet te eenzaam of angstig. Hier zijn enkele manieren om emotionele steun te bieden: Herinner eraan dat de stoornis de persoon niet als persoon definieert, en dat de behandeling de symptomen kan helpen overwinnen dat hij veel sterke punten en goede eigenschappen heeft. Blijf kalm, zelfs als je geliefde niet erg stabiel is. Blijf contact houden en blijf aanbieden om tijd samen door te brengen (je geliefde kan weigeren vanwege de wens om te isoleren, maar het is belangrijk om uw onopvallende pogingen om dichterbij te komen niet op te geven) Als het een familielid is, kunt u aanbieden om met u naar een familiebijeenkomst te gaan. Welke praktische hulp kunt u bieden? Hulp bij het vinden van een specialist (arts of psycholoog) en maken een afspraak. Bereid u voor op het eerste gesprek met een specialist en noteer vragen en onderwerpen om over te praten. Woon samen de afspraak bij en maak aantekeningen om deze later samen te bespreken lokale ondersteuning en zelfhulpgroepen. Bied hulp aan)