De zinsnede “Ikzelf!” verschijnt in de woordenschat van een kind rond de leeftijd van 2 à 3 jaar. Maar het moment waarop de baby onafhankelijk wordt en de hulp van zijn moeder niet nodig heeft, is nog ver weg. De taak van het opvoeden van een onafhankelijk kind veroorzaakt voor veel ouders moeilijkheden. Bij zorgvuldige analyse blijkt dat dit niet de schuld is van de kinderen, maar van moeders en vaders, die aanvankelijk de verkeerde strategie kozen en nu de vruchten plukken van hun fouten • overbescherm hem; • laat hem niet het initiatief nemen; • geef hem geen persoonlijk voorbeeld; • leer hem geen verantwoordelijkheid; • houd hem binnen strikte grenzen stijl van onderwijs. Autoritaire en toegeeflijke ouders voeden meestal kinderen op die niet onafhankelijk zijn. Een onafhankelijk kind is heel goed in staat om voor zichzelf te zorgen in het dagelijks leven, maar ook om beslissingen te nemen, de gevolgen en verantwoordelijkheid ervan te begrijpen. Tegelijkertijd weet het kind precies wat goed en wat slecht is, wat hij alleen mag doen en waar hij niet heen mag zonder toestemming of begeleiding van volwassenen. In de regel worden kinderen onafhankelijk tussen de leeftijd van 9 en 12 jaar, wanneer ze de puberteit ingaan, soms al eerder. Een onafhankelijk kind onderscheidt zich door de volgende interne eigenschappen: • zelfvertrouwen • vastberadenheid; activiteit; vermogen om moeilijkheden te overwinnen. Praktische aanbevelingen Het onderwijsproces moet dus gericht zijn op het trainen van deze kwaliteiten. In de praktijk is dit niet moeilijk te implementeren als je je aan bepaalde regels houdt: 1. Delegeer een deel van het eenvoudige huiswerk aan het kind.2. Geef hem bepaalde bevoegdheden en laat hem het initiatief nemen (vandaag heeft de baby bijvoorbeeld thuis dienst).3. Als u uw kind wat werk toevertrouwt, hoeft u hem niet te helpen. Hij moet afmaken waar hij aan begonnen is, ook als het resultaat je niet bevalt of het werkproces veel tijd kost.4. Het kind moet zijn verantwoordelijkheid begrijpen. Dit komt met ervaring, dus ouders moeten geduld hebben. Begin met eenvoudige taken en breid bijvoorbeeld geleidelijk het verantwoordelijkheidsgebied van uw baby uit. Instrueer uw kind ervoor te zorgen dat de stiften afgesloten zijn met doppen en dat de plasticine altijd in een gesloten doos zit. Als je het niet opruimt, droogt alles uit en moet je spullen weggooien. Koop geen nieuwe dingen totdat uw kind een oorzaak-en-gevolg-relatie ziet.5. Laat een kind van 4-5 jaar en ouder zich zo goed mogelijk zelfstandig kleden. Help hem niet, ook al heb je haast. Het zal niet lang meer duren voordat uw baby leert zichzelf aan te kleden, dus plan extra tijd in uw plannen. Respecteer de wens van uw kind om te helpen en hem te begeleiden, maar doe niet het werk voor hem. Geef complimenten voor het nemen van initiatief, maar herinner hen aan de verantwoordelijkheid voor de resultaten en gevolgen. Geef niet toe aan de wensen van uw baby, maar beperk zijn vrijheid niet te veel. Houd van uw kinderen en zorg voor ze!