Ik besloot dit artikel te schrijven nadat het onderwerp van mijn Innerlijk Kind ter sprake kwam in mijn persoonlijke therapie. Tijdens de sessie identificeerde ik echo's van de geïntegreerde destructieve introjecten van mijn ouders, waarmee ik, naar het mij leek, al 'het eens was'. Ik herinnerde me de beroemde zin van Antoine de Saint-Exupéry: 'We komen allemaal uit onze kindertijd. De belangrijkste komt automatisch in gedachten bij het concept van ‘oorzaak en gevolg’ waar we ons in het heden bevinden. De verbinding van ons welzijn in deze wereld, als gevolg van de invloed van de omringende wereld op ons Innerlijke Kind in de kindertijd. Het innerlijke kind is een deel van onze persoonlijkheid dat de rest van ons leven voor altijd bij ons blijft. Voor sommigen is dit kind een vrolijke onrust, die houdt van luidruchtige bedrijven en vrolijke communicatie. Sommige mensen geven daarentegen de voorkeur aan communicatie met hun Ziel en diepe onderdompeling in hun favoriete bezigheid. In de regel vertegenwoordigt dit deel van onze slimme persoonlijkheid onze creativiteit, openheid voor de wereld en het vermogen om hier en nu van het leven te genieten. De basisbehoefte van elk kind is om veilig, geaccepteerd, geliefd en verzorgd te worden. En als u het onderwerp veiligheid aanraakt, moet u begrijpen dat er naast fysieke veiligheid ook mentale en emotionele veiligheid bestaat. En als de veiligheidsprincipes werden nageleefd omringd door zorgzame ouders, dan voelt het kind liefde van hen. Zo neemt hij op natuurlijke wijze het model van gezonde relaties in zich op. Neemt van een ouder, meestal van een vader, het in acht nemen van persoonlijke grenzen over, zowel op emotioneel als op fysiek niveau, in relatie tot zichzelf en tot de wereld. En hij weet hoe hij dit vermogen gedurende zijn hele levensreis kan extrapoleren. Realiseert zijn ware behoeften en weet deze op een milieuvriendelijke manier te bevredigen. Wat gebeurt er als het innerlijke kind in de kindertijd niet wordt beschermd, dat wil zeggen: ouders leren dat “uw mening niet belangrijk is” Het kind wordt voortdurend vergeleken met andere kinderen - "Hier is Masha. Het is beter om te studeren dan jij" Fysieke of emotionele straffen worden in het gezin toegepast. Het kind luistert voortdurend naar beledigingen die tegen zichzelf zijn gericht, en mogelijk in het bijzijn van anderen (de beste manier om het zelfrespect van uw kind te doden; , snel en efficiënt); het is het kind verboden zijn emoties te uiten - woede "meisjes worden niet boos", verdriet - "jongens huilen niet"... Een dergelijke opvoeding, met "goede bedoelingen", schakelt de psyche van het kind uit. en opent een ‘start-up’ voor neurotische aandoeningen. En als gevolg daarvan draagt ​​het kind psychologische trauma's van verschillende gradaties met zich mee in zijn toekomst. Op onze beurt moeten we niet vergeten dat, aangezien de psyche van het kind erg kwetsbaar is, een van zijn verdedigingsmechanismen in werking wordt gesteld: repressie. Dat wil zeggen, in het geheugen worden deze gebeurtenissen in de regel gewist, en in het onderbewustzijn blijven deze trauma's hun duistere werk doen. Aan de hand van welke tekenen kun je vaststellen dat je innerlijke kind genezing nodig heeft: je kunt in principe je emoties niet bepalen er is óf - 'goed' of 'slecht'. Je zit vast in verslavingen die je een vals gevoel van tijdelijke onderdak geven. Je lijdt aan een laag zelfbeeld; Misschien is er sprake van een omslag van arrogantie naar zelfspot. Of er is gewoon een gevoel dat niemand je nodig heeft, en dat er niets is om je voor te respecteren; Je wordt voortdurend geconfronteerd met het probleem van het overschrijden van je persoonlijke grenzen en kunt de woede van anderen niet begrijpen als je hun grenzen overtreedt van jezelf in deze wereld en je leven, vergelijkbaar met het gevoel in een boot te zitten, zonder roeispanen, drijvend op een stormachtige rivier. Enz. Hoe kun je je innerlijke kind genezen en jezelf in het heden helpen? Helaas, of gelukkig, ‘is het redden van drenkelingen het werk van de drenkelingen zelf.’ Als je de bronnen van je trauma's identificeert, zul je ze verwerken en een nieuw pad van mentale rijping betreden. Door de evolutionaire ontwikkeling van je psyche vanuit een “dood punt” te verplaatsen. En waar je mee kunt beginnen, is opnieuw contact maken met je innerlijke kind. Geef hem de liefde, acceptatie, zorg en bescherming die hij zo hard nodig heeft. EN,. .