LABYRINT nr. 4. Vandaag wil ik een interessante gelijkenis met jullie delen die ik hoorde toen ik studeerde aan het Instituut voor Psychoanalyse in Sint-Petersburg. Het verhaal ging over een doolhof en een rat. Dus hier is het. De rat werd in een doos gestopt met uitgangen naar vijf doolhoven. Aan het einde van doolhof nummer 4 lag kaas. De rat had honger en was erg slim (zeer waarschijnlijk vanwege dit laatste). Ze snuffelde welk doolhof naar kaas rook, ging erin, dwaalde rond en vond uiteindelijk het juiste pad en at haar kaas. De rat werd elke dag in het doolhof geplaatst. Natuurlijk rende ze al snel halsoverkop, zonder de lucht op te snuiven, het vierde labyrint in en, zonder in doodlopende wegen te belanden, snel bij haar favoriete kaas. Zodra de rat zich zo zelfverzekerd en automatisch begon te gedragen, werd de kaas heel verraderlijk overgedragen. Naar doolhof nr. 2. De rat was hiervoor niet gewaarschuwd. En toen ze zoals gewoonlijk voor de vijf labyrinten zat, kwam ze zoals gewoonlijk labyrint nr. 4 tegen. Nadat ze een derde van de weg had gelopen, stopte ze en begon de lucht op te snuiven. Ze deed nog een paar stappen, snoof opnieuw de lucht op... En beseffend dat labyrint nr. 4 nergens meer naar rook behalve haar onvervulde fantasieën, keerde ze terug naar de uitgang. Ze vond de naar kaas ruikende ingang van doolhof nr. 2 en ging erin. Ze dwaalde rond in nieuwe, ongebruikelijke gangen, maar at uiteindelijk haar kaas op. En de moraal van dit verhaal is deze: een rat zoekt geen gerechtigheid, een rat zoekt kaas! Daarom wordt het beschouwd als een van de diersoorten die het meest geschikt zijn om op aarde te overleven. Hoe zit het met de mens? Kun je je voorstellen hoe lang hij naar labyrint nr. 4 zou zijn gegaan, klagend over onrecht, en over het feit dat er altijd kaas is geweest, en zelfs op zoek naar wie de schuld zou kunnen krijgen van het gebrek aan kaas op de gebruikelijke plaats... En zeer waarschijnlijk had hij kunnen omkomen van de honger in de strijd voor kortstondige gerechtigheid. Hoe vaak proberen we conservatief water te halen uit een beek die al lang is opgedroogd! Ik moedig je niet aan om ratten te worden, maar het is nog steeds de moeite waard om over na te denken. ) Nikolaj Strelkov