Stel je een plaatje voor. Prive-huis met twee verdiepingen. Uiterlijk is het zeer toonbaar, de decoratie is goed, de ramen zijn Europees, er is zelfs een tuin in de tuin. Laten we naar binnen gaan. Euro renovatie, duur en comfortabel meubilair. Maar om de een of andere reden voelt het ongemakkelijk. Laten we het eens nader bekijken: het gevoel van kunstmatigheid, er liggen kunstfruit op tafel, plastic, een soort popachtige interieurartikelen, een nephaard die niet warm wordt, druipt van het plafond in de hoek. Als we goed naar de hoeken en verbindingen kijken en het meubilair opzij schuiven, zien we schimmel en rot door de muren sijpelen. En aan de buitenkant zullen we bij nadere inspectie scheuren, spanen en schaafwonden zien. Er is een gevoel dat het huis scheef is. En net als de scheve toren van Pisa leunt hij naar de horizon. Het gaat om de basis. Het werd niet met een zeer hoge kwaliteit gelegd, met gebreken. De bouwers deden dit onbedoeld. Ze wisten gewoon niet hoe ze het moesten doen. Ze probeerden het en lieten zich leiden door hoe het met anderen ging, en niet door wat er moest gebeuren. Laten we het huis blijven onderzoeken: de deur die naar de kelder leidde, was al lang niet meer geopend, of helemaal niet. De deur is begroeid met spinnenwebben, mos en verroest. Als we nog steeds proberen de kelder binnen te gaan, hopen we voorraden voor de winter of gerijpte wijn in vaten te zien, als een waardevol erfgoed van onze voorouders, maar helaas is de kelder dat wel. , in feite vochtig en verlaten, er is geen licht en een gevoel van een soort angst. Als we de zaklamp aandoen, zullen we ratten ergens in de hoeken horen en zelfs zien rondstrooien. Als je goed kijkt en niet bang wordt, kun je iemands skeletten in een oude kast vinden. Het is ongemakkelijk, donker, vochtig, eng, ongemakkelijk. De keuken ruikt naar sigarettenrook en goedkope drank. Als we de kasten openen, zien we een puinhoop: alles ligt opgestapeld, er ligt alleen fastfood in de koelkast. Het kantoor is een creatieve puinhoop. Op tafel liggen verschillende documenten, glossy magazines, goedkope boeken voor gemakkelijk tijdverdrijf, romantische romans. Het is onduidelijk waar momenteel aan wordt gewerkt. Er is simpelweg geen werkplan. Alles in de slaapkamer is extern schoon en zelfs de pastelkleuren zijn verwijderd. Maar het bed, als je erop zit, kraakt, zinkt en je kunt de bulten voelen. Er liggen zelfs ergens kruimels voedsel. En zelfs in de kast in de slaapkamer kun je je skeletten vinden. Wat ligt er op zolder? Ook daar verschenen ze zelden. Veel spinnenwebben, donker en wat ritselende geluiden. Als je een licht schijnt, zul je merken hoe de kakkerlakken zich in de duisternis verspreiden. Er vliegen wat muggen rond en het raam achterin laat nauwelijks licht binnen omdat het stoffig en vies is. Hoe is het in de tuin? Het lijken op bloemen, bloembedden, een pad naar de tuin. Maar als je de bloemen nadert, zie je slechts een paar rijen verse bloemen, de rest is allemaal kunstmatig. Er staat een verlaten en stoffige schommel in de tuin die al een hele tijd niet meer is gebruikt. Ze doen me gewoon denken aan mijn kindertijd. Het lijkt schoon, maar op de een of andere manier verlaten en er is geen gevoel van warmte. Maar het hek is stevig, hoog en ondoordringbaar. Dergelijke hekken worden gebouwd als ze zich voor anderen willen verbergen, als ze hun bezittingen en hun leven niet aan anderen willen laten zien. Dit is de angst en het wantrouwen van de eigenaar. De eigenaar zelf is voortdurend afwezig en verschijnt zelden thuis. Voortdurend op bezoek, bij attracties, op vergaderingen en feesten. Hoe vind je de foto? En dit is de realiteit. Dit is jou foto. En deze eigenaar ben jij! Het huis ben jij. De façade is je uiterlijk, je acties en hoe je wilt verschijnen. Net als de façade zorg je voor jezelf, je bent geïnteresseerd om tegen elke prijs serieus, persoonlijk en succesvol over te komen. De basis zijn je overtuigingen, overtuigingen en waarden die je sinds je kindertijd van je ouders en familieleden hebt geërfd. We hebben de opvoeding gekregen die we kregen. En op basis van deze waarden, gewoonten en regels die we hebben overgenomen, bouwen we aan ons toekomstige leven. Weinig mensen denken erover na om hun basis te controleren op fouten en defecten. Maar ze bestaan. Psychotrauma’s, gebeurtenissen, zinsneden en incidenten waarna we schaamte, schuldgevoelens, wrok, angst en woede voelden, bleven bestaan. Je kunt ze gewoon niet zien, omdat ze verborgen zijn door een berg van afgelopen jaren, gebeurtenissen, houdingen waardoor je je de slechte dingen eenvoudigweg niet kunt herinneren en overal excuses voor kunt vinden. De kelder is je wortels, je familie.ouders, familiegeheimen en communicatie met familieleden. Ieder van ons heeft een kelder die niet in de beste staat verkeert. Sommige mensen hebben duidelijke problemen met hun ouders en onvergeeflijke en niet-geaccepteerde grieven uit hun kindertijd. Anderen lijken een goede relatie met hun ouders te hebben, maar als je het je herinnert, zullen er gebeurtenissen en situaties zijn waarin je je schuldig, beschaamd, beledigd en verkeerd begrepen voelde. Je lijkt deze incidenten te zijn vergeten, maar ze blijven in je leven en komen tot uiting in het feit dat je je niet volledig kunt openstellen voor je familie, je schuldig voelt of schulden hebt tegenover je ouders. Je borst doet pijn als je aan je familie denkt, aan wat je had kunnen geven maar niet hebt gedaan, aan wat ze je hadden kunnen geven, maar dat niet hebben gedaan. Ieder van ons heeft zijn eigen familieskeletten. Momenten die er waren, maar we hebben er niet doorheen gewerkt. Ze verborgen het gewoon om het leven niet te verstoren. En wat belangrijk is, is dat niet alleen de skeletten uit je kindertijd, maar ook de kindertijd van je ouders voelbaar zijn. Het gezin stapelt onopgeloste problemen op, die alleen maar extra lasten voor de volgende generaties opleveren. Niemand weet wie de kans krijgt om de fouten van anderen te verwerken. De keuken is jouw energiebron. Jouw levensstijl, jouw eetgewoonten. De meesten van ons zijn nalatig als het gaat om ons lichaam en onze gezondheid. Terwijl we jong zijn, voelen we geen problemen, het lichaam compenseert. Wij geloven dat we ons altijd vrolijk zullen voelen. Maar alles wat je in jezelf investeert (letterlijk en figuurlijk) zal zich laten voelen. Alles stapelt zich op en geeft op een dag een antwoord in de vorm van ziekten, weinig energie, een slechte gezondheid. Onze gewoonten zullen ons vroeg of laat vruchten afwerpen. We weten niet hoe we voor de toekomst moeten leven, we denken niet na over wat onze directe verlangens ons en onze gezondheid in de toekomst zullen brengen. We weten simpelweg niet hoe we naar onszelf en ons lichaam moeten luisteren. Uw kantoor is uw zaak, uw activiteiten en uw gedachten. We houden er niet alleen niet van om onze bureaus schoon te maken, maar we weten ook niet altijd hoe we moeten plannen en plannen graag als het om zaken gaat. Als je niet weet waar je heen gaat, ga je waar anderen willen. Het is moeilijk voor ons om prioriteiten te stellen, onze wilskracht voortdurend in goede conditie te houden en in de gekozen richting te bewegen. We raken verspreid, pakken alles op een rij aan en komen overeen om op vakantie te gaan, alleen maar om saai werk te vermijden. We weten niet hoe we ons moeten concentreren en alles moeten geven. Pas als de haan pikt, beginnen we te trillen, anders stellen we alles uit tot later. Onsystematischheid en verwarring in het hoofd veroorzaken hetzelfde in het leven. Je hebt geen controle over je leven en je 1440 minuten per dag, maar anderen (mensen, gebeurtenissen, verlangens) beheersen jou. En de zolder is je hoofd, waarin duisternis is, en kakkerlakken, en vocht, en een stoornis van gedachten . Als het dak lekt, heeft het geen zin om naar bassins en emmers te zoeken. Het dak moet gerepareerd worden. Vaak beginnen we een probleem te overhaasten en proberen we de gevolgen ervan op te lossen. Maar we denken niet eens na over de redenen. De redenen zitten altijd in ons, de redenen zitten altijd in ons hoofd. Het zijn onze gedachten, overtuigingen en houdingen die leiden tot wat we hebben. Wij inspecteren onze zolder vrijwel nooit. We verwijderen het verouderde, onnodige en ineffectieve niet. We houden er niet van afstand te doen van onze gebruikelijke gedachten en overtuigingen. Ze zijn ons dierbaar omdat ze ons ooit trouw hebben gediend. En wij geloven dat ze ons zullen blijven helpen. Wij zijn conservatieven, en dit is gevaarlijk. We weten niet hoe en zijn bang om flexibel te zijn en onze fouten toe te geven. Het is onaangenaam, nietwaar? Maar wat je precies niet leuk vindt en je pijn doet, is die lelijke waarheid over jou die je niet in jezelf wilt zoeken. Maar er is renovatie van Europese kwaliteit, er zijn modeaccessoires, meubels, dingen in huis. Uiterlijk is het huis elitair, mooi en aantrekkelijk. Maar niet iedereen ziet zelfs de uiterlijke schoonheid, omdat een hoog hek de waarheid voor anderen verbergt. Hij weet dat zijn huis grotendeels slechts een prachtige gevel is. Het is eng, walgelijk en onaangenaam voor hem om zich te verdiepen in de nadelen en tekortkomingen van het huis. Je zult tenslotte allereerst aan jezelf moeten toegeven dat het grootste deel van het huis draait om verschijnen, en niet om zijn. En het is eng. En dan alles veranderen, repareren, repareren. Lang, hard en.