I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

In de regel vinden mensen het, als ze proberen uit te vinden wie gelijk heeft, eenvoudigweg noodzakelijk om ook uit te zoeken wie de schuldige is. Of misschien moet je niet zoeken naar een antwoord op de vraag "Wie is de schuldige?" Soms zit het schuldgevoel zo diep in een persoon dat hij zichzelf de schuld begint te geven van bijna alles wat er om hem heen gebeurt, terwijl de reguliere bus dat niet deed. Ik kom niet op tijd - het is mijn schuld, ik zou twee minuten eerder zijn gegaan, ik had tijd gehad; De oma van de buren zit vandaag op een ander bankje dan normaal, waarschijnlijk komt dit doordat ik op haar vaste plek ben gaan zitten. En de persoon denkt niet eens dat de chauffeur vertraging had kunnen oplopen bij het benzinestation, en de grootmoeder werd het zat om op één plek te zitten en besloot naar de volgende winkel te lopen. Waarom gebeurt dit? Weet je nog hoe vaak je als kind hoorde: “Het is jouw schuld dat je het speelgoed van je broer niet hebt opgeruimd, het is jouw schuld dat je geen tijd had om naar de winkel te gaan, het is jouw schuld dat je je broer niet kunt doen huiswerk, enzovoort, enzovoort... En dan wordt dit gevoel niet alleen thuis versterkt, maar ook op school en op het werk. Door de jaren heen raakt iemand eraan gewend zich schuldig te voelen, vandaar vaak een slecht humeur, constante angst en zorgen over welke reden dan ook. We zijn gewend de vraag te beantwoorden: "Wie heeft gelijk en wie heeft ongelijk?" En als ik gelijk heb, moet ik dan zoeken wie de schuldige is (tenzij dit uiteraard verband houdt met illegale en immorele handelingen die aan de juiste autoriteiten moeten worden gemeld). En als ik ongelijk heb, betekent dit niet noodzakelijkerwijs dat ik ergens schuldig aan ben! Denk er eens over na, soms geven we zelf iemand de "ere" status van "SCHULDIG", en de persoon weet er niet eens van. Het. Iedereen heeft tenslotte zijn eigen normen, zijn eigen waarden, de grenzen van ‘ik ben schuldig’ of ‘hij is schuldig’. Het moeilijkste is om te accepteren wat een ‘schuldgevoel’ in jezelf wordt genoemd, om te begrijpen of het zo verergerd is dat je jezelf altijd schuldig voelt aan alles in je eigen ogen. Of, integendeel, het schuldgevoel is jou onbekend, en het is beter dat anderen zich schuldig voelen als ze dat willen moment en bedenk of je een antwoord nodig hebt op de vraag: “ Wie is de schuldige? - Je gedrag aan anderen en aan jezelf uitleggen - Jezelf voortdurend verontschuldigen voor je daden aan anderen, - Jezelf rechtvaardigen in de ogen van anderen en in die van jezelf - dit alles duidt op de aanwezigheid van een schuldgevoel! Schuldgevoel verwoest een persoon, verzwakt hem. In de kern is schuldgevoel een negatieve emotie. Niettemin is het een integraal onderdeel van het leven. Bewustwording en herwaardering van de eigen gevoelens stelt iemand in staat zich te ontwikkelen en vooruit te komen. Daarom is het noodzakelijk om van schuldgevoelens af te komen. Ik wens dat je je zo min mogelijk schuldig voelt, leeft en geniet van het leven en positieve emoties ervaart!. ©

posts



16817745
69642518
51535423
16326830
18837635