een geïntegreerde benadering van de behandeling van borderline neuropsychiatrische stoornissen in het niet-statelijke wetenschappelijke en praktische centrum "Psychotherapie" Maandelijks beoordeeld wetenschappelijk en praktisch tijdschrift "Psychotherapie" 2011 nr. 12 (108) PAS .20-25 !!Sgibov Vladimir Nikolajevitsj - academicus van de Russische Academie voor Natuurwetenschappen en de Russische Academie voor Medische Wetenschappen, doctor in de medische wetenschappen, professor, hoofdpsychotherapeut van Penza, directeur van het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum " Psychotherapie", volwaardig lid van de PPL, psychotherapeut van het Unified Register of Professional Psychotherapists in Europe (Penza)!! !!Kocherganov Pavel Nikolajevitsj - kandidaat voor medische wetenschappen, adjunct-directeur van het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum "Psychotherapie", volwaardig lid van de PPL, (Penza) !! !!Ksenia Vladislavovna Bobro - medisch psycholoog van de hoogste categorie, hoofd van de psychologische dienst van het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum "Psychotherapie", volwaardig lid van de PPL, (Penza) !! De structuur van de organisatie van integratieve psychotherapie in het niet-statelijke Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “Psychotherapie” wordt onthuld. Het principe van een gedifferentieerde, stapsgewijze, geïntegreerde benadering van de behandeling van patiënten met borderline neuropsychiatrische stoornissen, uitgevoerd met de hulp van een multiprofessioneel team, wordt voorgesteld, waardoor de implementatie mogelijk wordt van poliklinische psychotherapeutische programma’s van welke complexiteit dan ook met behulp van een een hele reeks evidence-based methoden, vormen en soorten psychotherapie. Trefwoorden: Wetenschappelijk en Praktisch Centrum "Psychotherapie", multiprofessionele teambehandelingsmethode, het principe van een gedifferentieerde, stapsgewijze, geïntegreerde aanpak van de behandeling van patiënten met borderline neuropsychische stoornissen Teambenadering van de behandeling van de grens -line neuropsychische stoornissen in het niet-statelijke onderzoeks- en praktijkcentrum “Psychotherapie”. Sgibov VN – Academicus van de Russische Academie voor Medisch-Technische Wetenschappen en Natuurwetenschappen, doctor in de medische wetenschappen, professor, hoofdpsychotherapeut van Penza, directeur van het onderzoeks- en praktijkcentrum “Psychotherapie”, volwaardig lid van de Professionele Psychotherapeutische Liga, psychotherapeut van de Uniform register voor professionele psychotherapeuten van Europa, (Penza) Kocherganov PN – Ph.D. in de medische wetenschappen, adjunct-directeur van het Onderzoeks- en Praktisch Centrum “Psychotherapie”, volwaardig lid van de Professionele Psychotherapeutische Liga, (Penza) Bobro KV – medisch psycholoog, leider van de psychologische dienst van het Onderzoeks- en Praktisch Centrum “Psychotherapie”, volwaardig lid van de Professionele Psychotherapeutische Liga, (Penza) De structuur van de integratieve psychotherapie in het niet-statelijke Onderzoeks- en Praktische Centrum “Psychotherapie” is opgehelderd. Het principe van de differentieel gefaseerde complexe benadering van de behandeling van patiënten met borderline neuropsychische dissociaties is voorgesteld. Dit principe wordt uitgevoerd met de hulp van het multiprofessionele team, waardoor ambulante psychotherapeutische programma's op verschillende niveaus van complexiteit kunnen worden gerealiseerd met behulp van het hele spectrum van wetenschappelijk gefundeerde methoden, vormen en soorten psychotherapie. Trefwoorden: Onderzoeks- en Praktisch Centrum “Psychotherapie”, behandelmethode van een poliprofessioneel team, principe van de differentieel gefaseerde complexe benadering van de behandeling van patiënten met borderline neuropsychische dissociaties Opgedragen aan de tiende verjaardag van het Penza Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “ Psychotherapie” Moderne pathomorfose van neurosen met de complicatie van hun ziektebeeld, de toename van het aandeel langdurige en chronische vormen, het steeds toenemende aantal patiënten met neurosen bepalen de moderne strategie en tactieken om hulp aan dergelijke patiënten te bieden. [1] Volgens de hoofdpsychotherapeut van Rusland, B.D. Karvasarsky (2001), “is het absoluut duidelijk dat het tegenwoordig onmogelijk is om volledige psychotherapeutische hulp te bieden in de omstandigheden van medische instellingen. Alleen grote psychotherapeutische centra kunnen het niveau van de hulpverlening aanzienlijk veranderen en de opleiding van het daarvoor benodigde personeel verbeteren.niet-statelijke vormen van eigendom.” Om deze taak te vervullen werd in december 2001 het Penza Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “Psychotherapie” geopend. Medewerkers van het Federaal Wetenschappelijk en Methodologisch Centrum voor Psychotherapie en Medische Psychologie, de Russische Psychotherapeutische Vereniging en de Professionele Psychotherapeutische Liga namen deel aan de organisatie en voorbereiding van wetenschappelijke en methodologische programma's. [3] Momenteel is het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “Psychotherapie” een multidisciplinaire behandelings- en preventie-instelling die wetenschappelijke, medische en educatieve activiteiten uitvoert. Het centrum heeft medisch psychologen, psychotherapeuten, psychiaters, een psychiater-narcoloog, een neuroloog en een toespraak. therapeut, een seksuoloog, evenals vertegenwoordigers van de traditionele geneeskunde: reflexoloog, specialisten in medische massage en oefentherapie. Er zijn in totaal 15 medewerkers waarvan 1 Doctor in de Medische Wetenschappen, 4 Kandidaat Medische Wetenschappen en 1 Kandidaat Pedagogische Wetenschappen. Alle medewerkers van het centrum behoren tot de hoogste of eerste kwalificatiecategorie. Het Psychotherapiecentrum is de enige niet-statelijke gespecialiseerde psychotherapeutische instelling in Penza en de Wolga-regio van het land, die poliklinische psychotherapeutische programma's van welke complexiteit dan ook implementeert met behulp van een hele reeks bewijsmateriaal. gebaseerde methoden, vormen en soorten psychotherapie. De leidende aanpak bij de diagnose en behandeling van het Centrum is klinische psychotherapie, die wordt uitgevoerd buiten het ziekenhuis, waar het mogelijk is om aan vrijwel elk verzoek van een persoon die hulp zoekt te voldoen Dit alles zorgt voor een volledige, gekwalificeerde diagnose en uitgebreide behandeling van neurotische en neurose-achtige stoornissen. In het centrum wordt bij “Psychotherapie” gebruik gemaakt van een multiprofessionele teammethode voor de behandeling van patiënten met borderline neuropsychiatrische ziekten. Het team van specialisten wordt geleid door een ervaren psychotherapeut die voor elke patiënt individuele behandel- en revalidatieprogramma's opstelt en het werk van het team coördineert. [4] Het principe van een gedifferentieerde, stapsgewijze, geïntegreerde benadering van de behandeling van patiënten met borderline neuropsychiatrische stoornissen is voorgesteld (Sgibov V.N., Nikolaev V.M., 2002). [5] Deze aanpak wordt uitgevoerd met behulp van moderne apparatuur en effectieve behandelmethoden, verzameld op één plek: psychotherapie en psychologische correctie, psychofarmacotherapie, reflexologie, bioresonantietherapie, kruidengeneeskunde, aromatherapie, medische massage en oefentherapie nauwkeurige en uitgebreide diagnose: psychologische diagnostiek, klinische diagnostiek, bioresonantiediagnostiek, elektropunctuurdiagnostiek De nieuwste verworvenheden en op ervaring geteste kennis op het gebied van psychiatrie, psychotherapie, psychologie, seksuologie, neurologie en traditionele geneeskunde worden verzameld in één complex. Bij de etiopathogenese van neurosen en neurose-achtige aandoeningen worden biologische, psychologische en sociale mechanismen gecombineerd. Uiteraard moet het therapeutische effect op al deze factoren gericht zijn. Dit principe bestaat uit een zorgvuldige beoordeling van het soortelijk gewicht en de specificiteit van de werking van elke factor in een bepaald specifiek geval. Afhankelijk van deze of andere mechanismen in het ontstaan ​​van een neurotische toestand, wordt veel aandacht besteed aan psychologische, sociale en biologische behandelingsmethoden. De behandeling combineert differentiatie en complexiteit met een focus op individuele ziektegevallen. vertegenwoordigd door een combinatie van drie therapeutische methoden: biologisch, psychologisch en sociaal. [6] De fundamentele basis van het concept van deze benadering van de behandeling van borderline neuropsychiatrische stoornissen is dat de behandeling gericht is op het herstellen en behouden van een harmonieuze toestand van de interne omgeving van het lichaam in interactie met de externe omgeving. De uitvoering van het therapeutische programma wordt gedifferentieerd per specifieke patiënt uitgevoerd, waardoor het mogelijk is het basisprincipe van genezing te implementeren: “Behandelen is nietDeze differentiatie maakt het mogelijk om individueel en redelijk een complex therapeutisch effect op te bouwen, waarbij causale (individuele en groepspathogenetische psychotherapie) en symptomatische (individuele en groepshypnose, autotraining) behandeling worden gecombineerd met de meest bestudeerde traditionele methoden. geneeskunde: kruidengeneeskunde, reflexologie, aromatherapie, medische massage en oefentherapie. Tegelijkertijd wordt de voornaamste aandacht van de psychotherapeut besteed aan de studie en herstructurering van de persoonlijkheid van de patiënt, zijn waardensysteem, relaties met de buitenwereld, herstel van de volheid. van zijn sociale functioneren, terwijl andere elementen van een complexe behandeling dienen om deze hoofdtaak te intensiveren en te verdiepen. De ontwikkeling van individuele therapeutische revalidatieprogramma's stelt ons in staat de complexiteit van therapeutische effecten en hun stadia al bij de initiële behandeling van de patiënt uit te voeren gerelateerde specialiteiten verhogen de effectiviteit van de behandeling aanzienlijk en verkorten de tijd ervan. Individueel gebruik van psychotherapeutische technieken (gestalttherapie, spiritueel gerichte therapie, lichaamsgerichte therapie, enz.) in combinatie met reflexologie, begeleid door muziektherapie en aromatherapie, leidt tot de activering van de sanogene hulpbronnen van het lichaam, een afname van emotionele stress en De belangrijkste methode in het algemene therapeutische complex is psychotherapie, die in de moderne praktijk door vele vormen en technieken wordt vertegenwoordigd , dat gebaseerd is op het principe van fasen. We hebben een programma ontwikkeld voor een geïntegreerde aanpak voor de behandeling van patiënten met borderline-neurologische stoornissen. Het programma bestaat uit vijf fasen: diagnostisch, activerend, reconstructief, trainend en ondersteunend. [7] Pathogenetische biologische therapie omvatte: farmacotherapie, reflexologie, fysiotherapie, medische massage en oefentherapie. Er werd gebruik gemaakt van verschillende soorten individuele, gezins- en groepspsychotherapie. In de eerste diagnostische fase wordt contact gelegd met de patiënt, zijn ervaringen, kenmerken van de sociale omgeving, familierelaties, persoonlijke kenmerken die bijdragen aan het optreden van een psychische stoornis en. zijn een reserve voor de aanpassing van de patiënt worden verduidelijkt en verduidelijkt. De belangrijkste psychotherapeutische methoden van de eerste fase zijn verklarende psychotherapie en hypnosuggestieve psychotherapie. We gebruikten verklarende psychotherapie in combinatie met rationele psychotherapie in gevallen waarin de patiënt zich al onjuiste ideeën had gevormd over het ontstaan ​​en het beloop van de ziekte. Tijdens het gesprek met de patiënt werd een correct logisch begrip van de oorzaak-gevolgrelaties van het optreden en het beloop van zijn ziekte opgebouwd, wat het mogelijk maakt om de wereld van de ideeën van de patiënt rechtstreeks te beïnvloeden door middel van overreding en wordt overwogen Als behandeling met informatie op basis waarvan nieuwe attitudes voor de toekomst kunnen ontstaan, als gevolg van psychotherapie het “gebrek aan informatie” verdwijnt en de patiënt inzicht krijgt in de oorsprong van de ziekte, worden de verborgen hulpbronnen van de patiënt gemobiliseerd. overwint zijn ziekte, het stressniveau neemt af, waardoor hij zijn levensplannen rationeler kan maken en het vertrouwen in de dokter wordt versterkt. Het ‘interne beeld van de ziekte’ wordt geoptimaliseerd, vooral de emotionele en intellectuele delen ervan. Hypnosuggestieve psychotherapie wordt in dit stadium uitgevoerd met als doel een verzachting van affectieve ervaringen (angst, angst) teweeg te brengen, en de algemene toestand en stemming te verbeteren. Er werd groot belang gehecht aan indirecte psychotherapie in relatie tot een strikt geïndividualiseerde motorische modus en medicamenteuze therapie, inclusief psychofarmacotherapie. Het gebruik van psychotrope geneesmiddelen in dit stadium is noodzakelijk voor algemene versterkende therapie, verminderendemotionele stress, normalisatie van de slaap. Voor dit doel worden medicijnen gebruikt die minimale bijwerkingen hebben: kalmerende middelen, milde antidepressiva, noötropica. De medicijnen worden in kleine therapeutische doses gebruikt, meestal in korte kuren. Daarnaast werden verschillende soorten fyto- en homeopathische geneesmiddelen gebruikt (sedativa, restauratiemiddelen, stimulerende middelen). In de diagnostische fase voert een therapeutisch team van specialisten een eerste onderzoek uit bij de patiënt, waarbij elke specialist zijn of haar eigen profiel heeft psychotherapeut verzamelt anamnese, klinisch onderzoek (psychopathologisch, neurologisch, somatisch en, indien nodig, paraklinisch). Een medisch psycholoog voert experimenteel psychologisch en pathopsychologisch onderzoek uit (onderzoek naar persoonlijkheidsstructuur, type accentuering, kenmerken van persoonlijke respons, specifieke mechanismen van psychologische verdediging en aanpassing, kenmerken van psychologische mechanismen van het optreden en de ontwikkeling van de ziekte, symptoomvorming, kenmerken van de realisatie van persoonlijke capaciteiten, de aanwezigheid en aard van motivatie om deel te nemen aan behandelings- en revalidatieactiviteiten, de mogelijkheid van compensatiemechanismen, enz.). De verkregen gegevens worden gezamenlijk besproken door een team van specialisten om een ​​“multi-axiale diagnose” op te stellen. Gegevens die essentieel zijn voor het stellen van een diagnose en voor het ontwikkelen van een programma van behandelings- en revalidatiemaatregelen worden ingevoerd in de persoonlijke medische documentatie van de patiënt - een uniforme kaart voor het onderzoek en de registratie van patiënten met borderline psychische stoornissen in de sectie 'diagnose met meerdere assen' In de tweede, activerende fase was de behandeling gericht op het elimineren van de belangrijkste manifestaties van een borderline psychische stoornis. Een groot deel hiervan werd in beslag genomen door methoden van mentale zelfregulatie met als doel basistechnieken te ontwikkelen voor het reageren op pijnlijke symptomen en de traumatische situatie die daarmee gepaard gaat. Daarnaast werden de volgende methoden van psychotherapeutische hulp op grote schaal gebruikt: lichaamsgerichte psychotherapie, spiritueel georiënteerde psychotherapie, gestalttherapie, kunsttherapie, enz. Reflexologie, bioresonantietherapie, medische massage en oefentherapie werden gebruikt De reconstructieve fase is de oplossing van intrapersoonlijke conflicten, het corrigeren van de niveaus van aspiraties van de patiënt en het veranderen van het pijnlijk gevestigde systeem van relaties binnen het raamwerk van persoonlijkheidsgerichte (reconstructieve) psychotherapie van Karvasarsky, Isurina, Tasjlykov, die ontstond op basis van Myasishchev's pathogenetische psychotherapie. Talrijke werken van zijn studenten en volgelingen zijn aan deze kwestie gewijd (Liebikh S.S., 1974; Myager V.K., 1976; Isurina G.L., 1983; Tashlykov V.A., 1984; Karvasarsky B.D., 1985; Aleksandrov A.A., 1992; Ababkov V.A., 1993; Tupitsyn Yu Ya., 1993, etc.). Reconstructie van persoonlijkheidsrelaties is het belangrijkste en onderscheidende doel van reconstructieve psychotherapie. Het bereiken van dit doel leidt niet alleen tot het elimineren van neurotische symptomen, maar ook tot de ontwikkeling van nieuwe, volwassen vormen van perceptie, ervaringen en gedrag van de patiënt. Tijdens de reconstructie van de verstoorde relaties van de patiënt vinden twee processen plaats: correctie van niet-adaptieve posities en ontwikkeling van nieuwe, meer realistische posities, die eerst in de therapeutische omgeving worden getest, en vervolgens in niet-therapeutische situaties in het echte leven van de patiënt. In de derde fase van de behandeling worden de integratieprocessen van de individuele en sociale aanpassing geactiveerd, in de vierde trainingsfase werd een systeem van fysiotherapie-oefeningen met gemedieerde psychotherapie voor patiënten geselecteerd en werd functionele training gebruikt Het systeem van persoonsgerichte psychotherapie is zeer effectief bij de behandeling van voornamelijk obsessief-fobische stoornissen (Yakubzon A. M., 1989), in Kenmerken van geïsoleerde neurotische monofobieën. Methoden om angst in een pathogene situatie te blussen met behulp van een speciaal ontwikkeld systeem van functionele training (DansMD, 1956; Asatiani N.M., 1979) blijken effectief te zijn in een complex van therapeutische en herstellende effecten bij patiënten met obsessief-compulsieve neurose, zelfs als het langdurige, ongunstige beloop heeft. Patiënten met neurosen werd aanbevolen om het regime van zelfbeheersing te overwinnen, het scala aan activiteiten en interesses uit te breiden en effectiever deel te nemen aan een actieve motorische modus. Patiënten beheersten de vaardigheden van autogene training, gebruikten ontspannings- en visualisatietechnieken, progressieve spierontspanning volgens Jacobson en andere stressreductietechnieken, d.w.z. actief deelgenomen aan het overwinnen van hun pijnlijke toestand. We gebruikten de autogene trainingsmethode vaker voor neurasthenie, neurovegetatieve en neurosomatische syndromen, slaapstoornissen, vooral in slaap vallen, enz. En ten slotte, in de vijfde, ondersteunende fase van de behandeling, stelden patiënten die zelfstandig bezig waren met methoden voor mentale zelfregulatie een zelfrapportage, aanbevelingen gevolgd voor rationele voeding, adequate motorische modus, een keer per maand een arts ontmoet, daarna eens in de drie maanden, zes maanden, een jaar. In teamvorm, een psychotherapeut, een klinisch psycholoog, en, indien nodig bekijken andere specialisten kwesties van de kliniek, diagnose, prognose, behandeling en revalidatie van neuropsychiatrische stoornissen vanuit verschillende invalshoeken: vanuit het perspectief van hun specialiteiten, die elkaar wederzijds aanvullen. Dit maakt het mogelijk om voor elk een individueel behandelplan te ontwikkelen patiënt, inclusief het gehele noodzakelijke scala aan medische, psychologische en revalidatiemaatregelen (individuele, gezins-, groepspsychotherapie, omgevingstherapie, enz.). In dit geval worden de syndromale, nosologische diagnose en het individuele therapeutische programma bepaald door de psychotherapeut. Het psychosociale aspect van het behandel- en revalidatieprogramma wordt gezamenlijk ontwikkeld door een medisch psycholoog, waarbij rekening wordt gehouden met de klinische gegevens van de behandelende arts, die verantwoordelijk is voor de behandeling van de patiënt als geheel. In de daaropvolgende stadia van behandeling en revalidatie (activerend, reconstructief, training en ondersteuning) voeren een psychotherapeut en een klinisch psycholoog gezamenlijk de activiteiten van individuele psychotherapeutische programma's uit. Samenwerking tussen specialisten in deze fasen omvat: 1) het houden van klinische bijeenkomsten waarin de voortgang van de implementatie van individuele therapeutische programma's wordt geanalyseerd; 2) het zelfstandig uitvoeren van activiteiten voor de uitvoering van individuele therapeutische programma's door specialisten; 3) bijhouden en analyseren van persoonlijke documentatie; 4) analyse van de effectiviteit van therapeutische en revalidatiemaatregelen. De inhoud van de lopende psychotherapeutische, psychocorrectie- en ontwikkelingsactiviteiten (specifieke methodologische elementen van het individuele psychotherapeutische programma) wordt bepaald door de specifieke kenmerken van de patiënt. klinische toestand, evenals mechanismen (pathogenetisch, psychologisch, enz.), die het optreden en de ontwikkeling van de ziekte bepalen, de kenmerken van de sociale aanpassing van de patiënt en zijn sociaal functioneren. [2] Er moet rekening mee worden gehouden dat de inhoud van het therapeutische programma de aard, het niveau en de specificiteit weerspiegelt van de professionele opleiding van een multidisciplinair team van specialisten, en de individuele stijl van de therapie die zij aanbieden specialisten van het multiprofessionele team van het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “Psychotherapie”, dat uitgebreide behandeling en revalidatie biedt aan patiënten met borderline psychische stoornissen, weergegeven in de tabel.!! Tabel !!!!Methodologische kenmerken van samenwerking in een multidisciplinair team van specialisten bij het uitvoeren van therapie en revalidatie van patiënten met borderline psychische stoornissen!! Aspecten van interactie Specialisten betrokken bij psychotherapie en revalidatie psychotherapeut klinisch (medisch) psycholoog 123 Typepsychotherapeutische en revalidatie-invloed Klinisch, gericht op herstel Psychologisch, gericht op het herstellen van het volledige individuele functioneren Basiselementen van diagnostiek en behandeling en revalidatietactieken1. Geschiedenis2. Klinische diagnose (klinisch aspect van multiaxiale diagnose)3. Voorspelling4. Behandeling5. Herstel6.. Secundaire preventie1. Psychologisch interview2. Kenmerken van verstoring van het optimale persoonlijkheidsfunctioneren3. Kiezen van een methode voor psychologische correctie 4. Toepassing van een psychotherapeutische methode 5. Beoordeling van de resultaten van de gebruikte methode Strategische oriëntatie van de uitgevoerde psychotherapie en revalidatie Persoonlijkheid bij ziekte (persoonlijke en psychologische aspecten van de etiopathogenese van een psychische stoornis) Gezonde persoonlijkheid ( persoonlijke en psychologische mechanismen voor de realisatie van persoonlijke capaciteiten) Nosologische en pathogenetische oriëntatie van therapeutische en revalidatie-effecten etiologische en pathogenetische therapie (psychofarmacotherapie, psychotherapie, fysieke behandeling, enz.) correctie van psychologische verschijnselen van persoonlijkheidsdisfunctie Psychotherapie en revalidatie worden uitgevoerd rekening houdend met rekening houden met de klinische toestand van de patiënt, persoonlijkheidskenmerken Doelstellingen van psychotherapie en revalidatie zijn syndromaal en pathogenetisch psychologisch Het doel van psychotherapie en revalidatie is herstel (verbetering) harmonisatie van de persoonlijkheid, verbetering van de mogelijkheden tot zelfrealisatie, verbetering van de kwaliteit van leven. de effectiviteit van de behandeling van psychotherapie en revalidatie, herstel, niveau van verbetering (mate van vermindering van klinische manifestaties) niveau van persoonlijkheidsharmonisatie (mate van zelfrealisatie) Creatie van een psychotherapeutische omgeving in het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum "Psychotherapie", een combinatie van individueel en groepswerk, arbeidstherapie, omgeving, creatieve zelfexpressie - dit is geen volledige lijst van taken die moeten worden opgelost door multiprofessionele teams gericht op psychotherapie. Tegelijkertijd zijn constant contact tussen de specialisten van het team, hun professionaliteit, bewustzijn van de methoden van onderzoek, behandeling en revalidatie en begrip van de betekenis van wat een ander lid van het team doet, van groot belang bij de behandeling van neurosen bij het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “Psychotherapie” wordt voor de patiënt het volgende gecreëerd, het “psychotherapeutische veld” genoemd, in wiens aanwezigheid het is opgenomen in een breed netwerk van systemisch-organisatorische, onderling verbonden activiteiten, geïmplementeerd in een teaminteractie van psychotherapeuten , medisch psychologen en specialisten in de traditionele geneeskunde. In 2003 ontving het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum "Psychotherapie" het diploma van het All-Russische Tentoonstellingscentrum (VDNKh) "Voor de ontwikkeling van integratieve medische technologieën in de Penza-regio", en 2004. Directeur van het Centrum Professor V.N. Sgibov bekroond met de gouden medaille “Laureaat van het All-Russische Tentoonstellingscentrum” “Voor de ontwikkeling van een geïntegreerde aanpak voor de behandeling en preventie van neurosen en somatoforme stoornissen.” Tegenwoordig wordt psychotherapie uitgevoerd door particuliere beoefenaars en psychotherapeutische centra die buiten de staatsgezondheidszorg zijn georganiseerd zorgsysteem is van groot belang. Het zijn deze artsen die buiten het staatsgezondheidszorgsysteem werken en zich zorgen maken over het vergroten van de winstgevendheid en kosteneffectiviteit van psychotherapeutische zorg en die de verworvenheden van de moderne wetenschap actief in de praktijk brengen behandeling en revalidatie van patiënten met neurosen en somatoforme stoornissen en de wetenschappelijke ontwikkeling van een spiritueel georiënteerde benadering van psychotherapie van patiënten met borderline neuropsychiatrische stoornissen en pathologische verslavingen. [7,8] Tegenwoordig kunnen we met het volste vertrouwen zeggen dat het Wetenschappelijk en Praktisch Centrum “Psychotherapie” een belangrijke en competitieve schakel is in de infrastructuur van psychotherapeutische zorg in de regio, die de kwaliteit van therapeutische en recreatieve activiteiten verbetert en de indicatoren verbetert van de somatische en geestelijke gezondheid van de bevolking van de Penza-regio. Referenties1. Karvasarsky B.D. Gids voor artsen. – M.: Geneeskunde, 1990. - 573: [email protected]