Hoe kunt u voor uzelf de juiste beslissing nemen: scheiden of een relatie onderhouden? Uit echtscheidingsstatistieken uit 2011 blijkt dat het aantal echtscheidingen per 1000 mensen met 4,4% is gestegen ten opzichte van 2010 en dat elk tiende huwelijk in Rusland kapot gaat. We moeten proberen de ervaringen, negatieve emoties, het lijden en de problemen die met het echtscheidingsproces gepaard gaan te minimaliseren. Gedurende de ontwikkeling van de psychologische wetenschap in Rusland hebben demografen en sociologen gezinnen in verschillende stadia van huwelijksproblemen geanalyseerd, in een poging karakteristieke kenmerken te identificeren. De complexiteit van de huidige analyse ligt in de opkomst van nieuwe gezinsmodellen: het patriarchale, traditionele type van het kind; de psychologie van echtscheiding en post-echtscheidingsrelaties van voormalige echtgenoten hangt grotendeels af van het type waartoe hun gezin behoorde , omdat de gedragslijn na echtscheiding doorgaans behouden blijft. Vanuit psychologisch oogpunt is echtscheiding een verandering in het evenwicht van de krachten die een huwelijk ondersteunen of vernietigen. Wanneer destructieve factoren zoals wederzijdse vijandigheid, apathie en irritatie toenemen, valt het gezin dus uiteen. Waarna de ex-man en vrouw een psychologische scheiding moeten doormaken om hun geest vrij te maken om een ​​nieuwe partner te vinden. Tijdens een psychologische scheiding moet een persoon een depressieve toestand overwinnen, zichzelf beginnen te vertrouwen, autonomie voelen ten opzichte van zijn ex-echtgenoot en klaar zijn voor een nieuwe relatie. Helaas hebben mensen heel weinig idee van wat ze moeten doen als de liefde dat niet doet uitwerken. We stellen een liefdesrelatie kunstmatig uit omdat we niet weten hoe we er een einde aan kunnen maken. De verbinding strekt zich steeds verder uit, we hopen allemaal op een wonder, dromend dat we op een dag wakker zullen worden en dat alles weer geweldig zal zijn, zoals voorheen. Helaas gebeurt dit in de regel niet. Redenen voor echtscheiding: de onvoorbereidheid van het paar op familierelaties. Het huwelijk is het vermogen om naar uw partner te luisteren en hem te begrijpen, u aan te passen aan zijn humeur, de kleinste schommelingen in hem te leren voelen. Veel vrouwen/mannen willen dit niet en weten niet hoe ze dit moeten doen. Ze zijn niet bereid compromissen te sluiten en op zoek te gaan naar een gemeenschappelijke oplossing voor de problemen die zich voordoen als ze samenleven. Bovendien is een gezin niet alleen gebouwd op liefde, die vóór het huwelijk aanwezig is. Familie betekent ook verantwoordelijkheid, wederzijds respect en begrip. Wanneer de liefde afneemt tegen de achtergrond van het dagelijkse gezinsleven, moet er een gevoel van vriendschap en warmte voor de partner blijven bestaan, en als deze niet bestaan, ziet de echtgenoot of beiden onmiddellijk het nut niet in om samen te leven, wat de reden wordt voor scheiding. Onverenigbaarheid van opvattingen en karakters. Een van de belangrijkste voorwaarden voor comfortabel samenleven is het gemeenschappelijk belang van de echtgenoten in een of ander bedrijf, onderwerp, algemene principes van het opvoeden van een kind, enz. Vaak is een dergelijke onverenigbaarheid het gevolg van het feit dat de echtgenoten vertegenwoordigers zijn van verschillende sociale groepen. kringen, verschillende religies of verschillende nationaliteiten. Zodra twee tegengestelde polen regelmatig met elkaar in botsing komen en eindigen in ruzies en schandalen, rijst de vraag: waarom zou je een huwelijk in stand houden als het niets goeds oplevert? Materieel welzijn: een schijnhuwelijk dat tot stand komt op basis van het materiële belang van een van de echtgenoten; gebrek aan geld in het gezin bij lage inkomsten; de vrouw heeft meer inkomen - mannen zijn erg gevoelig voor situaties waarin een vrouw financieel meer voor het gezin zorgt. Ongunstige gewoonten van een van de partners: alcoholisme, drugsverslaving, morbide gokverslaving zijn meestal kenmerkend voor mannen, maar vrouwen ook vatbaar voor dergelijke omstandigheden. En noch de een noch de ander zal schadelijke gewoonten op de lange termijn tolereren, zelfs niet van iemand die ooit geliefd was. Echtelijke ontrouw. Modern onderzoek probeert de oorzaken van overspel te analyseren. Ik zal een van de meest voorkomende classificaties geven: nieuwe liefde. Deze oorzaak van overspel is typisch voorhuwelijken waarin liefde onbeduidend of volledig afwezig was (rationele, rationele of gedwongen huwelijken gebaseerd op winst, angst voor vergelding). Met behulp van verraad wordt het verlangen om wraak te nemen voor de ontrouw van een echtgenoot gerealiseerd om het gevoel van eigenwaarde te herstellen. Er is geen wederkerigheid in een huwelijksrelatie. Een van de echtgenoten lijdt aan afwijzing van zijn liefde, onverantwoordelijke gevoelens. Dit stimuleert het gevoel tevreden te zijn in een ander partnerschap waar wederkerigheid mogelijk is. Soms houdt de bedrieger zelf niet van de nieuwe partner, maar reageert op zijn gevoelens, sympathiseert met de persoon die onbeantwoord van hem houdt, in de regel typisch voor echtgenoten met aanzienlijke ervaring, wanneer gevoelens zijn vervaagd. Of in gezinnen met zo'n normaliteit, waarin al het mogelijke uit het leven wordt gehaald. Een optie zou de imitatie van het ‘mooie leven’ van buitenlandse modellen kunnen zijn, seksuele vrijheid. Met de hulp van overspel compenseert een persoon het gebrek aan liefdesrelaties dat ontstaat als gevolg van de invloed van langdurige scheidingen, ziekte van de echtgenoot en andere beperkingen op de volheid van liefde in het huwelijk. Verraad is hier eigenlijk het resultaat van het stichten van een nieuw gezin, wanneer het eerste gezin als levensvatbaar wordt ervaren. Verraad wordt door wie dan ook ervaren als een persoonlijke tragedie en wordt door velen gezien als een echt verraad. En hoe je met dit verraad kunt blijven leven, een persoon kunt vertrouwen, is onbekend. Voor velen, en vooral mannen, is het niet mogelijk om verraad te vergeven, en de enige uitweg uit de situatie is echtscheiding. Bovendien hebben we het niet over fysieke onverenigbaarheid, maar over verschillen in temperament, onoplettendheid en afkoeling ten opzichte van elkaar. Om een ​​seksueel probleem op te lossen heeft een getrouwd stel altijd de mogelijkheid om hulp te zoeken bij een seksuoloog, maar velen beschouwen dit voor zichzelf als een schande en vinden geen tijd of zin om een ​​specialist te bezoeken. Wat uiteindelijk een van de redenen wordt voor een daaropvolgende echtscheiding. Om de depressie na de scheiding met succes te overwinnen, zijn er verschillende methoden voor psychologische hulp. Uit onderzoek blijkt echter dat echtgenoten die in een crisissituatie rond echtscheiding verkeren, er de voorkeur aan geven eerst advies in te winnen bij hun moeder, vrienden en vader. Slechts in 10% van de gevallen wenden zij zich tot psychologen, psychotherapeuten en advocaten. Hoe probeer je een relatie te redden? 1. Bespreek al uw gevoelens en gedachten met uw partner. Vertrouw niet alleen op het advies van je vrienden. Uw partner heeft het recht om te weten wat u over uw huwelijk denkt, en hij heeft het recht om te weten wat u over echtscheiding denkt. Hoe opener u tegenover uw partner bent, hoe groter de kans dat u veelvoorkomende problemen oplost en de liefde behoudt - of afscheid neemt van de wereld. Wacht niet tot alles je eindelijk duidelijk wordt; laat je beslissing niet onverwachts aan je partner over. Deel uw gevoelens en gedachten met hem zodra deze zich voordoen.2. Laat de kinderen ook alles weten. Als je niet met je kinderen over je gevoelens praat, zullen ze nog steeds je humeur raden, maar ze zullen denken dat alles hun schuld is. Kinderen voelen zich veel angstiger als je ze te weinig informatie geeft, ook al is de informatie onaangenaam. Laat de kinderen weten dat papa en mama ongelukkig zijn en bedenk hoe we ervoor kunnen zorgen dat iedereen zich weer goed voelt. Je hebt geen idee hoeveel liefde en steun kinderen je in zo’n situatie kunnen geven. Wanneer een kind het gevoel heeft dat hij betrokken is bij het oplossen van een probleem, zal hij veel minder trauma ervaren.3. Vraag uw dierbaren om hulp. Het kan heel moeilijk zijn om je tegenslagen met anderen te delen; we willen er allemaal sterk en succesvol uitzien. Maar als u zich in een soortgelijke situatie bevindt, heeft u liefde en steun nodig. Daarom moet je natuurlijk overleggen met vrienden en familieleden. Het is niet nodig om rekening te houden met hun advies, maar zorg en participatie zullen u geen kwaad doen. Het zou ook een goed idee zijn om contact op te nemen met een familiepsycholoog. Psychologische hulp tijdens een scheiding omvat gesprekken met een psycholoog, psychosomatische correctie,!