En herinneringen kunnen onaangenaam zijn. Het is onmogelijk om te vergeten, en het is ook onmogelijk om er vanaf te komen. Wat doen we? Dit deel van het leven amputeren? Het werkt niet, het zit als een doorn. We hebben het samen met andere leuke herinneringen gewist - dat werkte ook niet. We zullen dus wijzigingen aanbrengen in de herinneringen zelf. Ergens in deze herinneringen zit een onverstandige gedachte over jezelf of een negatief gevoel. Als je hard genoeg graaft, zullen de opgravingen informatie opleveren. Laten we bijvoorbeeld de bekende metafoor nemen: ‘Er viel een steen op mijn hoofd’: de tijd verstrijkt, maar de herinneringen verdwijnen niet. Laten we beginnen met de analyse. Eerste fase. 1e stap. Een beeld nabootsen van wat er is gebeurd. Ik herinner me die dag, wat ik deed, wat er de dag ervoor gebeurde. Ik besloot over straat te lopen, ik zie een steen vliegen...stap 2. Analyse van uw acties die vervolgens verkeerd en onjuist lijken, kunnen een schuldgevoel of agressie jegens uzelf veroorzaken. A) "Waarom ben ik daarheen gegaan, ik hoefde niet eens de straat op te gaan." gebeurd is, is het verleden tijd geworden en kan niet meer veranderd worden. En hoeveel we onszelf ook met spijt vertellen over wat er is gebeurd, als we ons niet verzoenen en het feit van wat er is gebeurd accepteren, zal het een onafgemaakte en onaangename gebeurtenis blijven. B) “Ik heb de steen gezien! Had hem moeten zien en reageren! Je had moeten stoppen, wegrennen of de snelheid en valhoek berekenen!” Dit zijn al opties voor mogelijke acties, de zogenaamde ‘ladder wit’, terwijl alle opties voor de JUISTE beslissing komen nadat dit is gebeurd. “Misschien had je een helm moeten opzetten” . Dan werkte geen enkele verdedigingsoptie, zoals je denkt. Je neemt de verantwoordelijkheid voor wat er is gebeurd en begint jezelf daarvoor de schuld te geven. Analyse van negatieve gevoelens. Hoe voelde ik mij toen ik de steen zag vliegen? Wat voelde je toen? Hoe voelde ik mij toen anderen hoorden van mijn verhaal met de steen? Was er een mogelijkheid om dit onaangename verhaal op de een of andere manier met iemand te delen, maar nu ervaar je spijt, schuldgevoelens, die van jezelf of van iemand anders, schaamte, wrok... En dit brengt veel onaangename momenten in het leven met zich mee. Ik heb er spijt van dat ik met stenen onder dit dak ben gegaan” “Het is mijn schuld dat mij dit is overkomen” “Ik schaam me om me zelfs maar te herinneren wat er toen is gebeurd”, enz. Al deze gedachten en redeneringen brengen geen verlichting, ze blijven ruïneren jouw leven. En dan gaan we door naar de volgende fase van het werk, het modelleren van de tweede fase. Modellering of hervorming Er zijn geen beperkingen aan de verbeelding; je kunt je alle mogelijke en onrealistische versies van de situatie voorstellen. Het is beter als er meerdere van dergelijke afleveringen of 'series' zijn en een daarvan genezend blijkt te zijn. En je zult tegen jezelf zeggen: “Ja, natuurlijk! Waarom kwam deze gedachte niet meteen bij mij op!” Ik kan je bijvoorbeeld deze versie van de simulatie geven (met dezelfde BRICK): “Je loopt over straat, het is cool en de bladeren beginnen al te vliegen. Maar het ene vel bleek zwaarder dan het andere en je begrijpt dat het een baksteen was. Je bent gekwetst en van streek, maar je bent springlevend, niets bedreigt je meer.’ Opties kunnen niet-beschuldigend, accepterend, met humor of dankbaarheid zijn voor wat er is gebeurd. Er kunnen opties zijn waarbij u zich kunt verdedigen of zich agressief kunt gedragen. Of er kan een optie zijn wanneer je deze onaangename situatie hebt vermeden als... Dus de belangrijkste taken van het werken aan onaangename herinneringen: Verander je houding ten opzichte van jezelf, je gevoelens, de gebeurtenis; zich te ontdoen van negatieve gedachten en gevoelens; Verzoen, accepteer. Vertel jezelf dat wat jou is overkomen, ook met andere mensen kan gebeuren en nog steeds gebeurt. Dan zal deze episode in je leven na verloop van tijd een van de gebeurtenissen uit het verleden worden en je geheugen zal deze beginnen uit te wissen. Als je niet in de metafoor met een BRICK werkt, dan zullen gevoelens, gedachten en de situatie zelf dat zijn heel anders geanalyseerd en verwerkt, omdat onaangename herinneringen van jou zijn en heel individueel zijn. Maar dit denkproces of de analyse van oude negatieve gevoelens levert verbazingwekkende resultaten op.