Ik heb lang nagedacht over de gedachten die ik vandaag met jullie wilde delen. Ik was van plan ze in professionele kring te bespreken, maar... Het onderwerp van het libido dat zich op de ‘verkeerde’ partners richt, wordt vaak besproken door psychologen. Ik schreef hier eerder ook over. Een redelijk afgezaagd sociaal sjabloon over excellente studenten die verliefd worden op pestkoppen en mannen die van teven houden. Vanuit psychologisch oogpunt liggen de wortels begraven in de kindertijd en in de primaire relatie met de moeder. Ja, ja, precies bij de moeder, en niet het meisje bij de vader, maar de jongen bij de moeder. Maar vandaag gaan we er niet heen. Op dit moment ben ik niet geïnteresseerd in de redenen voor wat er gebeurt, maar in manieren om te werken met wat al bestaat: de aantrekkelijkheid van een bepaald type in een relatie. Veel mensen die geïnteresseerd zijn in psychologie kennen de nu algemeen geadverteerde heer Labkovsky. Hij, en veel psychologen, stellen voor om het libido te veranderen om ‘goede’ partners te kiezen. Citaten omdat elke goedheid voorwaardelijk is: dat het goed is voor de een, en niet zozeer voor de ander. Een persoon wordt uitgenodigd om serieus aan zichzelf te werken: zijn denken, levensstijl, bewustzijn, zodat zijn sociale kring begint te veranderen en mensen van een ander soort erin beginnen te vervallen. Dienovereenkomstig zullen andere mensen zich gaan aantrekken en zal het lijden eindigen. En hier komt mijn gedachte om de hoek kijken. Het is niet mogelijk om je libido zoveel te veranderen. Grof gezegd: als je altijd van introverte mensen hebt gehouden, is het onwaarschijnlijk dat je ooit verliefd zult worden op extraverte mensen. Vervolgens kwamen er een aantal psychologische typen, maar die bleken te zijn gewist. Te veel slimme en onbegrijpelijke woorden)). Ik zal het simpeler zeggen. Als je van arrogante en narcistische kameraden hield, dan zul je nooit voor timide en teruggetrokken kameraden kiezen. Hoe goed en veelbelovend ze ook zijn voor het leven. Omdat de keuze van een partner sterk verbonden is met iemands persoonlijkheidskenmerken. En ondanks alle waarde en effectiviteit van psychotherapie, zul je na een aantal jaren regelmatig aan jezelf werken geen ander persoon worden. Je zult gelukkiger en vrijer worden, je zult anders over jezelf en je leven gaan denken. In veel opzichten zal het leven eenvoudiger en zeker van betere kwaliteit worden. Maar de fundamentele persoonlijkheidskenmerken zullen niet veranderen. En daarom zullen de soorten partners die je aantrekt hetzelfde zijn, alleen soepeler en harmonieuzer... Dus het belangrijkste dat ik denk is niet om te leren andere partners voor het leven te kiezen, maar om andere relaties mee op te bouwen. hen. Ze kunnen net zo gesloten of narcistisch zijn, het doet gewoon geen pijn meer. En dit hangt in feite sterk af van iemands eigen bewustzijn en ‘behandeling’. Ja, je moet natuurlijk niet kiezen voor despoten, giftige narcisten of chemisch verslaafden aan gebruik - dit zijn de kenmerken van partners die pijn blijven doen, ongeacht de mate van behandeling. Iedereen kent de lijst met destructieve partners voor zichzelf. Maar we hebben allemaal eigenschappen waarmee anderen zich moeilijk kunnen identificeren. En in hechte relaties kan het bijzonder moeilijk worden. Maar het is belangrijk om je libido niet te vernietigen, niet om naar andere mensen te zoeken, aangezien ideale mensen niet bestaan. Het is belangrijk om altijd aandacht voor uzelf te hebben als u over ontevredenheid vraagt ​​of praat, om tijdig uit een conflictsituatie of een moeilijke relatie te komen. En het allerbelangrijkste is om je eigen wereld, je eigen leven te hebben, naast het algemene leven in een relatie.