We zitten aan een tafel in een rustig café en bewonderen de herfstachtige somberheid van de straat. Mijn gesprekspartner is een man van een jaar of veertig, een goede oude vriend. Je hebt zijn echte naam niet nodig, dus laten we hem Vlad noemen. Normaal gesproken een man van weinig woorden, vandaag opende hij zich. En hij gaf gedetailleerd toe waar ik hem al heel lang van verdacht. Feit is dat hij een eenvoudige Russische energievampier is... Ik citeer het gesprek dat volgde zonder commentaar en vrijwel zonder bezuinigingen: O (Oleg Kolmychok): Nou, verdomme, Vlad heeft het weggegeven! Waar heb je het eigenlijk over? V (Vlad): Wie weet wat ik bedoel? Je bent bij ons psycholoog, dus je moet met begrip luisteren en behandelen. A: Oké, laten we begrip tonen. Kom jij uit een eeuwenoude energievampierfamilie of heb je een ‘zwarte’ initiatie gekregen van een leraar? :-)B: Nee, alles is veel eenvoudiger. Banaler zou ik zeggen. Ik herinner me dat we een keer in mijn kindertijd - ik was waarschijnlijk 6-8 jaar oud - met mijn broers in de kamer speelden. Plotseling deelde iemand iets niet, er ontstond ophef, ruzie en geschreeuw. De volwassenen (moeders en tantes) stormden naar binnen en voegden hun geschreeuw toe aan het algemene refrein. En plotseling nam ik op de een of andere manier intern afstand van dit alles. En dus voelde ik me stil, kalm, aangenaam. Al het omringende geschreeuw en de zenuwen veranderden in een zachte, knusse deken die me veilig omhulde. En hoe meer hartstochten er woedden, hoe aangenamer en kalmer ik werd. Zoals na een stevig diner. A: Het blijkt dat je daarna mensen opzettelijk in emoties begon te provoceren. Vraag: Niet dat ja, en niet dat nee. Hoe kan ik je dit uitleggen? In twee gevallen in het algemeen. Of als reactie, nou ja, zoals zelfverdediging. Ik denk bijvoorbeeld dat het in de derde klas was. Een meisje met wie ze zat, schoot zijn hersens er volledig uit. Ze bespotte me op alle mogelijke manieren en bracht haar een of twee keer op het punt van witte hitte. En nu zitten we aan hetzelfde bureau. Wat hier begon is niet in woorden uit te drukken. Over het algemeen vond ik een zeis op een steen, zoals ze zeggen. O: Dus dit meisje was hetzelfde als jij - een energievampier? Vraag: Een energievampier - ja, maar hetzelfde als ik - nee. Toen ik de laatste tijd over dit alles begon na te denken, dacht ik dat wij, d.w.z. Er zijn verschillende rassen van “vampiers”. Het eerste ras is “Solar”. Ze houden ervan om zichtbaar te zijn. In leidinggevende posities. Ik antwoord je: meer dan de helft van alle bazen (of het nu gaat om kleine puistjes of superduper-directeuren) zijn energievampiers. Ze houden ervan hun arme ondergeschikten onder hun vingernagels te drukken, zodat het sap eruit spat. Nou, ik bedoel, snot, tranen en emoties verschenen. De tweede race is "Lunar". Dat meisje kwam trouwens van de maan. Ze lijken dus graag met hun prooi te spelen. Laat haar energie langer leeglopen. En een stil en onderdanig offer is niet langer geschikt voor hen. Ze zullen je zeker lastig vallen. En de derde race is "Geheim". Het lijkt erop dat we niets expres doen, maar mensen geven ons vrijwillig energie. O: Hoe is dit? Vraag: Dus ik ben er al over begonnen. Weet je nog over zelfverdediging? Simpel gezegd: als iemand negativiteit over ons heen wil gooien, draaien we de situatie zo om dat hij veel meer in zijn impuls stopt dan hij had gepland en snel verdwijnt, terwijl de ‘geheime’ daarentegen juist is. vol, dronken en heeft een neus vol tabak. Een ander geval is wanneer niemand me echt gaat aanraken, maar de situatie eromheen gespannen is en op ontploffen staat. Dan zorg ik ervoor dat het explodeert (en het zou nog steeds exploderen - iets eerder of iets later!), Maar zonder schade aan de deelnemers en met groot voordeel voor mij. Welnu, soms doet zich een bijzondere situatie voor. Zoals een gratis banket. Laten we zeggen dat er veel mensen in de buurt zijn en dat ze allemaal in paniek zijn. Toen ik student was, herinner ik me dat ze aankondigden dat de universiteit werd gedolven. Iedereen schreeuwt, maakt ruzie, haast zich. Ze evacueren haastig. En ik loop ontspannen, feestend. Kalm als een stenen Boeddha. O: Wacht, Vlad. Je hebt me hier een hele theorie gegeven. Betekent dit dat je vanaf je kindertijd begreep wie je was? Sinds mijn kindertijd heb ik het alleen maar geroken. En ik begon het nog niet zo lang geleden te begrijpen. Weet je nog hoe je mij vijf jaar geleden bijna naar de training sleepte? Antwoord: Ja, het is gebeurd. Hoe heette het?..V: Oh, daar gaat het niet om... Over het algemeen waren er veel vreemde oefeningen, maar een van!!!