De reacties van vrienden op mijn laatste artikel “Het leven is geen doel” waren intens en gevarieerd (in mijn Facebook-groep)*. Sommige mensen steunen mijn liefde voor reizen, anderen betwijfelen dat dit de manier is om te leven en geloven dat een rustig leven – een huis bouwen, kinderen opvoeden – een goed leven is. Ik zie geen tegenstrijdigheden in deze twee verlangens. In de Sovjettijd werd de tweede manier van leven als correct beschouwd en het beste lot was om 50 jaar in één fabriek te werken en met pensioen te gaan als grote baas. De idealisering van één enkele manier van leven is altijd gunstig voor de heersende klassen, maar verandert in slavernij voor degenen “die niet genoeg plaats hadden in de elite.” Maar gelukkig zijn en zijn er altijd mensen die op hun eigen manier durven te leven, niet mee te doen aan sociale spelletjes en voor niemand gelijk te zijn. Mijn vader werkte als hoofdingenieur bij een petroleuminstituut, maar in plaats van tapijten, auto's en datsja's te kopen, kocht hij kaartjes voor ons naar de zee, naar Moskou, Leningrad... En terwijl de hele stad voor de zomer naar de datsja ging, we gingen naar Georgië, Toeapse, Oekraïne... En in plaats van dezelfde datsja en auto zagen we verschillende steden, culturen en mensen. De moderne wereld biedt veel meer mogelijkheden voor een verscheidenheid aan mensen. Nu is het niet langer nodig om de meningen van de meerderheid te overwinnen, omdat die niet meer bestaat: minderheden zijn meerderheden geworden. Het enige dat je nu moet overwinnen, ben jezelf. Jouw concepten en overtuigingen. En durf op jouw manier te leven! En je hoeft niet eens iets uit te vinden. Alles in de wereld is al uitgevonden. In het tijdperk van romantiek en verlichting brachten intellectuelen en creatieve mensen veel tijd door in ‘creatieve datsja’s’ ergens in Italië, de Krim, de Alpen... Of ze reisden naar het oosten. We weten dit goed uit de aantekeningen van Tsjechov, Gogol, Gauguin, Van Gogh... Maar zelfs vóór hen waren er zwervers wier belangrijkste bagage bestond uit wijsheid en een kleine knapzak op hun schouder. Er zijn en zijn altijd nomadenstammen geweest. Maar de “moderne cultuur” (een aparte grote vraag: wat is dit?) beschouwt ze als onbeschaafd. Omdat hij terugschakelen als onbeschaafd beschouwt. Maar het is niet nodig om de mening van iemand anders te volgen - nu kun je gemakkelijk een voldoende aantal mensen vinden die net als ik denken. Het is merkwaardig dat toen Agatha Christie haar reisverslagen publiceerde, niemand haar veroordeelde omdat ze de wereld rondzwierf in plaats van ergens in Devon in haar huis te zitten. Betekent dit niet dat je een beroemdheid moet worden om je levensstijl geaccepteerd te krijgen? Er is nog een punt. De existentiële filosofie zegt dat er niet één enkele juiste betekenis van het leven in de wereld bestaat, noch is er één ware betekenis van het leven van een bepaald persoon. Een mens kiest zelf betekenissen; bovendien kunnen en moeten ze veranderen. Dit is geestelijke gezondheid: het vermogen om te kiezen, de moed om op je eigen manier te leven, om degenen te vinden die bij je passen, het vermogen om te leven met onzekerheid en angst (die niet minder of meer op een reis zijn dan op een reis). gevestigd leven) en leef alsof deze dag duurt. --* mijn fb-groep: FB_LINK Heb je hulp nodig bel: 8 913 85 661 85. whatsapp: +7 913 823 4608. website: psycholgonline.com