Heb je er ooit over nagedacht hoeveel vreemde dingen we in ons hoofd en in onze ziel met ons meedragen? De houding, gedachten, beoordelingen en gevoelens van andere mensen? En hoe moeilijk kan het zijn om onderscheid te maken tussen wat van ons is en wat we ooit van andere mensen hebben meegenomen of aan ons hebben gekregen. Een moeder zei bijvoorbeeld vanaf haar kindertijd tegen haar dochter: 'Niet doen'. Vertrouw geen andere mensen, stel je niet open, wees voorzichtig”, om je traumatische ervaring uit te zenden. En al als volwassene blijft de dochter naar de wereld kijken door de ogen van haar moeder, waarin angst en pijn worden gelezen. Het is voor zo'n meisje erg moeilijk om hechte relaties op te bouwen, vooral met mannen, omdat intimiteit openheid, vertrouwen en kwetsbaarheid impliceert. En hier is de instructie van mijn moeder: "Vertrouw niet en stel je niet open." Of heeft de grootmoeder haar kleindochter bijgebracht: "Wees een braaf meisje, neem niets van iemand aan, gedraag je fatsoenlijk, wat zullen de mensen anders denken!" ?” En met de rol van ‘Good Girl’ betreedt ze de volwassenheid en ervaart ze een voortdurend intern conflict tussen ‘ik wil’ en ‘zou moeten’, ‘de echte ik’ en ‘de ik die ik aan andere mensen laat zien’, mijn interesses en behoeften. en de interesses en behoeften van andere mensen. Het komt voor dat we als volwassenen onszelf en ons leven beoordelen aan de hand van de criteria van een belangrijk persoon. Een meisje dat bijvoorbeeld een andere man ontmoet, denkt allereerst: wat zal haar goede vriend van hem denken? Wat zal ze van mij denken als ik bij hem ben? En heel vaak wordt de beslissing niet in jouw voordeel en niet in het voordeel van de man genomen. ⠀ Hoe kun je jezelf bevrijden van die van iemand anders? ⠀ - Probeer eerst te achterhalen wie je deze woorden voor het eerst heeft verteld? Van wie heb je ze als kind gehoord? - Heeft u een soortgelijke persoonlijke ervaring in uw leven gehad? - Beantwoord uzelf de vraag: hindert of helpt deze gedachte, houding of dit gevoel u? - Hoe kun je zonder dit leven? En wat zal er in ruil daarvoor verschijnen? - Ben je klaar om het los te laten? - Er is een goede uitspraak als we op verantwoorde wijze besluiten om aan anderen door te geven wat we ooit van hen hebben afgenomen: “Beste moeder/vader/grootmoeder, etc., ik geef je met liefde terug. en met dankbaarheid, wat ik ooit van je heb afgenomen, zal ik het niet langer dragen. - En als je iets hebt losgelaten, vul dan de vrijgekomen ruimte met iets nieuws, nuttigs, milieuvriendelijks en relevant voor je echte leven..