Hoe ga je om met het succes van mensen die jonger zijn dan jij? Hoe kun je stoppen met jezelf vergelijken met anderen? Deze vraag is niet de gemakkelijkste om op te helderen, omdat het vergelijken van jezelf met anderen op zichzelf de zogenaamde – in onze psychologische taal – cognitieve vervorming is, of met andere woorden: een denkfout. In de regel komt het voort uit de wens van ouders om hun kinderen op een negatieve manier te motiveren door ze met anderen te vergelijken. Er is een al lang bestaande meme over dit onderwerp genaamd ‘de zoon van mijn moeders vriend’. Soms werkt dit, omdat zo'n vergelijking een boodschap op het niveau van de metaboodschap met zich meebrengt: je bent slecht, of zelfs een boodschap: ik hou niet van je. Afhankelijk van hoe het werd gezegd. En dit nestelt zich zo sterk in het geheugen dat het een compensatiemechanisme in de psyche van het kind kan aanzetten, waarin hij echt begint te proberen beter te worden in een of meer aspecten, om deze negatieve emoties in het leven niet opnieuw te ervaren. En zo iemand is gedoemd tot eindeloze vergelijkingen van zichzelf met anderen, en als elke vergelijking niet in zijn voordeel is, weerklinken de woorden van de belangrijkste mensen uit zijn kindertijd in zijn ziel in de vorm van ervaringen - jij bent slecht, ik niet. houd van je. En het doet pijn. In dergelijke gevallen is het helaas erg moeilijk voor een persoon om zichzelf te helpen; in dit geval zou de beste beslissing zijn om zich tot een psycholoog te wenden voor een cursus psychotherapie. Als we het hebben over ‘gemakkelijker’, vanuit het oogpunt van mentale processen, oorzaken van deze ervaringen, dan zijn er een aantal universele technieken. De eerste is bewustzijn van je motivatie. Waarom bewandel je überhaupt dit pad, omdat je het leuk vindt wat je doet, je doet wat je plezier geeft, je leven of zelfs dat van anderen beter maakt, of om aan anderen te bewijzen dat je beter bent? Als het tweede het geval is, gaat het waarschijnlijk niet om het verlangen om het beter te doen, maar om het gebrek aan eigenliefde. In dit geval is het misschien de moeite waard om even stil te staan ​​en jezelf de vraag te stellen: wat houdt mij tegen om mezelf te accepteren zoals ik ben? Hoewel ik vermoed dat het niet eenvoudig zal zijn om het antwoord op deze vraag zelf te vinden. Het tweede zeer belangrijke ding is om enig inzicht te krijgen in het feit dat alles wat we van anderen zien slechts een topje van de ijsberg is. Bovendien is het niet altijd reëel hoeveel memes er al zijn gemaakt over het vergelijken van situaties op Instagram en in de werkelijkheid. Maar als we terugkeren naar de ijsberg, dan is extern zichtbaar succes gebaseerd op enorm onderwaterwerk en vaak helemaal niet voor de hand liggende factoren. Neem bijvoorbeeld het recente schandaal met de CEO van de Noord-Amerikaanse divisie van Nike, Anne Hebert, die na 25 jaar werken moest aftreden. Er werd onthuld dat een beroemde en succesvolle 19-jarige ondernemer die een bedrijf opbouwde door elite-series van hun sneakers terug te kopen, haar zoon bleek te zijn. Degenen die zijn succes online hebben bekeken en zichzelf met hem hebben vergeleken, zouden zo'n detail waarschijnlijk niet eens raden. Om een ​​ander geval te noemen: ik ken persoonlijk een jong meisje dat, toen ze op 16-jarige leeftijd begon te werken, op 18-jarige leeftijd een appartement kocht in een van de steden met meer dan een miljoen inwoners in Rusland. Een ander punt is dat haar bedrijfsidee een toevallige vondst was die slechts een paar jaar relevant was; nu werkt ze in een reguliere baan. De kansen op dit gebied zijn gesloten. En vergeet niet dat achter veel succesverhalen hard werk schuilt dat van buitenaf eenvoudigweg niet zichtbaar is. En dat loont niet altijd. Dit is een andere cognitieve bias die de overlevingsbias wordt genoemd. Als we alleen degenen zien die erin slaagden, terwijl we het feit mislopen dat er tientallen en honderden keren meer mensen zijn die dat niet konden, horen we hun verhalen eenvoudigweg niet gevoelens wijzen ons in de richting waarin we moeten bewegen. Nieuwsgierigheid moedigt je aan om dichterbij te komen, opwinding om risico's te nemen, angst om weg te rennen, woede om toe te slaan, angst om te bevriezen. Dienovereenkomstig werkt dit ook in de andere richting: als het succes van iemand anders negatieve emoties veroorzaakt, kan de associatieve verbinding succes slecht op emotioneel niveau in het hoofd verschijnen. En bereik het.