Van de auteur: Laten we eens nadenken over welke moeder goed is en welke niet zo goed. En wat ieder van ons in dit concept stopt, is een goede moeder. Er komen heel verschillende moeders naar de Parents Club-lessen, die ik nu al een aantal jaren leid. Ieder van hen heeft verschillende problemen, verschillende opvoedingsstijlen, verschillende doelen om naar deze lessen te komen. Maar vroeg of laat komen we op hetzelfde onderwerp uit. De deelnemers vragen: “leer mij hoe ik een goede moeder kan worden!” Hier begint de pret. Eerst proberen we erachter te komen wat elk van de deelnemers met dit concept bedoelt. Wat voor soort moeder kan goed worden genoemd? Het blijkt dat elk van de moeders dit ideaalbeeld op haar eigen manier voorstelt. Hier is Lena, ze werkt in een goede functie in een prestigieus bedrijf. Ze zegt dat een goede moeder iemand is wiens kinderen goed studeren op een goede school. Ze besteedt veel tijd aan de intellectuele ontwikkeling van haar zoon en spaart geen kosten aan docenten. Een goede moeder moet haar kind helpen naar een prestigieuze universiteit te gaan en zo zijn toekomst veilig te stellen. Voor Maria is een goede moeder iemand wiens kinderen gezond zijn. Zorgen voor de gezondheid, het bereiden van gezond voedsel, het uitsluitend gebruiken van milieuvriendelijke producten en hygiëneproducten, het zorgen voor voldoende lichaamsbeweging en het handhaven van een dagelijkse routine beschouwt zij als de belangrijkste ouderlijke verantwoordelijkheden. En het maakt haar niet uit naar welk instituut haar kind gaat. Zolang hij gezond is! Natasha gelooft dat het psychologische klimaat in het gezin het belangrijkste is. Vanuit haar standpunt zou een kind moeten opgroeien in een gezin waar ouders met elkaar overweg kunnen en geen ruzie maken. Ze verheffen hun stem niet tegen kinderen, ondersteunen ze niet in moeilijke situaties en respecteren ze niet als individu. Maar of ze nu soep of een hamburger eten als lunch, het maakt haar niet uit. Alexandra wil graag het soort moeder worden dat het kind niet onderdrukt met haar ouderlijk gezag, hem vrijheid geeft en hem als een Persoonlijkheid ziet. Het maakt haar niet uit hoe laat het kind naar bed gaat als hij zegt dat hij met een interessante bezigheid bezig is. En als hij geen soep wil eten, zal ze er opnieuw niet op staan ​​dat Olga architect en kunstenaar is. Ze probeert een creatieve persoonlijkheid te laten groeien. Ze besteedt de grootste aandacht aan de ontwikkeling van fantasie, verbeeldingskracht en spontaniteit bij haar zoon. Zij is van mening dat een goede moeder het talent van een kind moet kunnen onderscheiden en hem moet helpen zich te ontwikkelen. Het is duidelijk dat de dagelijkse routine, een prestigieuze universiteit en gezonde voeding voor haar op de achtergrond blijven. Maar Rosa gelooft dat of een moeder een goede moeder is of niet, kan worden beoordeeld aan de hand van de mate waarin kinderen naar volwassenen luisteren en gedisciplineerd zijn. Ze is het met Maria eens over de dagelijkse routine. En de milieuvriendelijkheid van producten en wasmiddelen is volgens haar een ‘rage’. Rose is het categorisch oneens met Alexandra. Voor Irina is het belangrijkste dat haar kinderen opgroeien tot goede mensen: vriendelijk, eerlijk, medelevend. Ze besteedt veel aandacht aan de ontwikkeling van hun spiritualiteit, heeft aandacht voor de sociale kring van de kinderen, voor wat ze lezen en bekijken op tv. Discipline is ook belangrijk voor haar, maar het staat niet op de eerste plaats dat Anna niet werkt, ze besteedt al haar tijd aan haar dochter en echtgenoot. Voor haar is alles eenvoudig: een goede moeder voedt kinderen op en leidt het huishouden, een slechte moeder werkt de hele dag en vertrouwt de opvoeding van kinderen toe aan vreemden. Ze wil ook de persoonlijkheid in het kind zien, om zijn talenten te onderscheiden, maar de tijd doorgebracht met zijn moeder staat voorop. Nu is haar ouderlijke principe het waarborgen van het materiële welzijn van haar kinderen, zodat ze niets nodig hebben en in overvloed kunnen leven. Dure kleding, voedsel van hoge kwaliteit, het nieuwste speelgoed, vakanties in exotische landen. Ze werkt veel, dus ze is het niet eens met Anna’s standpunt. Naar haar mening is de tijd die ze met kinderen doorbrengt niet het belangrijkste. Het lijkt Alena dat het belangrijkste voor een moeder zelfrealisatie is, een interessant, veelbewogen leven leiden en creatief zijn. Dan zal het kind, dat het voorbeeld van zijn moeder voor zijn ogen ziet, leren dat het leven interessant moet zijn. Zo'n parameter voor het bepalen van de 'kwaliteit' van een moeder, zoals de tijd die ze met het kind doorbrengt, veroorzaakt haar verontwaardiging. En dit zijn de meeste?