De wereld is verdeeld in degenen die in paniek voedsel en artikelen voor persoonlijke hygiëne kopen in winkels en degenen die rustig hun gebruikelijke levensstijl blijven leiden alsof er niets aan de hand is. En het lijkt misschien dat de tweede categorie mentaal stabieler is. Maar is dit echt zo? Het gebruikelijke levensritme van de gemiddelde persoon in een grote stad is behoorlijk dynamisch en komt soms neer op het uitvoeren van bepaalde, vooraf geplande functies. En wanneer deze orde wordt verstoord om externe redenen waar een persoon op geen enkele manier invloed op kan uitoefenen, ontstaan ​​er veel emoties: woede, irritatie, wrok. Aan deze emoties worden ervaringen toegevoegd die verband houden met een bedreiging voor het leven: angst, ongerustheid, paniek. En dit alles raakt tegelijkertijd de psyche. En als je niet gewend bent eenvoudige emoties te ervaren, kunnen de beschermende mechanismen van de psyche een rol gaan spelen als je met zo'n 'cocktail van ervaringen' wordt geconfronteerd: onderdrukking en ontkenning van wat er gebeurt. In het geval van het coronavirus uit zich dit als: - het niet naleven van de eisen die epidemiologen stellen - een zoektocht naar informatie op grond waarvan het virus als niet gevaarlijk kan worden beschouwd - ridiculisering en devaluatie van de situatie en mensen in paniek. Wanneer dergelijke verdedigingsmechanismen vaak worden geactiveerd, vervalt een persoon geleidelijk aan in pseudo-realiteit, wanneer hij er de voorkeur aan geeft in zijn fictieve wereld te leven en te geloven dat alles in orde is, alleen maar om geen gevoelens te ervaren waar hij niet mee om kan gaan. Het is gevaarlijk om in een pseudo-realiteit te leven, omdat als er zich een reële dreiging voordoet, iemand zichzelf misschien niet kan beschermen en, omgekeerd, kleine obstakels onoverkomelijk lijken. Er is maar één uitweg: weer contact maken met je gevoelens. Het is moeilijk om dit alleen te doen, dus het is beter om contact op te nemen met een specialist. Dit kunnen individuele consulten zijn of werken in een groep, waar je het vermogen kunt trainen om emoties van verschillende soorten en sterktes te weerstaan, net zoals je traint in de sportschool - eerst neem je dumbbells met een klein gewicht, dan grotere, enz. Misschien is de situatie met het coronavirus een kans voor iemand om intern opnieuw op te starten, diep in zichzelf te kijken, hun gevoelens en behoeften te begrijpen en te gaan leven in een wereld waarin er zoveel is dat we niet leuk vinden, maar ook zoveel liefde, oprechtheid en steun die we niet opmerken terwijl we in onze fictieve wereld leven.