De opmerkingen van een vreemde verschillen fundamenteel van de opmerkingen van ouders. En het gaat niet alleen om de inhoud, die eerlijk kan zijn of niet. Dergelijke opmerkingen kunnen een kind ernstig kwetsen, de relatie met zijn ouders verstoren en het vertrouwen in het gezin ondermijnen. Dit geldt vooral voor kinderen ouder dan drie jaar. Voor jonge kinderen – tot ongeveer drie jaar oud – zijn de beoordelingen van een buitenstaander nog niet zo veelzeggend. De situatie is anders bij kinderen in de kleuter- en schoolgaande leeftijd. Als mama of papa een andere volwassene toestaat het kind te berispen of uit te schelden, kan hij besluiten dat de ouders niet voor hem opkwamen en dat ze in de toekomst ook niet voor hem zullen opkomen. Het gevolg hiervan kan een afname van het gevoel van eigenwaarde zijn, het ontstaan ​​van twijfel aan zichzelf en angst. Daarom moet je niet de kant kiezen van degene die de opmerking maakt en meedoen aan de aanvallen op het kind. Wat moeten ouders precies doen? Ongeacht of de opmerking terecht is of niet, je moet er dankbaar voor zijn. Als het kind echt de schuldige is, kun je een verontschuldiging toevoegen en met de baby weglopen. Onder geen enkele omstandigheid mag u uw kind in het bijzijn van vreemden uitschelden. Als hij schuldig is, berisp hem dan privé, leg uit waar hij ongelijk in had en wat je in dergelijke situaties beter kunt doen. Als de opmerking naar uw mening oneerlijk is, kunt u de aandacht van het kind vestigen op het feit dat alle mensen verschillend zijn en dat wat sommige mensen leuk vinden, anderen misschien niet leuk vinden. Als u denkt dat de opmerking oneerlijk is, vertel dit dan aan uw kind en benadruk dat u er verkeerd over denkt. Ik denk niet dat het jou of het kind enig voordeel zal opleveren. Degene die de opmerking maakte, is vaak geïrriteerd en klaar voor ruzie. Heb je dit debat nodig? Als u de behoefte voelt om uw kind publiekelijk te beschermen, doe dat dan op de juiste manier.