Van de auteur: Volg de cursus voor een gelukkige beginner... Het is net zo noodzakelijk als het hebben van op zijn minst een schoolopleiding. “Waar we het meest bang voor zijn, is niet dat we ontoereikend zijn. We zijn bang dat we een onmetelijke macht hebben. Het is de lichte en niet de donkere kant van onze natuur die ons bang maakt. We vragen ons af: “Wie ben ik om uitmuntend, slim, getalenteerd en geweldig te zijn? Maar waarom zou jij dat niet zijn? Je bent tenslotte een kind van God. Je tijd verspillen aan kleinigheden zal deze wereld geen enkel voordeel opleveren. Vermijden is onverstandig omdat de mensen om je heen zich niet onzeker willen voelen. Het is de bedoeling dat we allemaal stralen als kinderen. Wij zijn geboren om de straling van God uit te stralen die in ons leeft. Het zit niet in sommigen, maar in ieder van ons. Door ons eigen licht aan te doen, geven we onbewust toestemming aan anderen om hetzelfde te doen. Wanneer we bevrijd zijn van angst, maakt onze aanwezigheid het automatisch mogelijk dat andere mensen vrij zijn.” Marianne Williamson (geciteerd door Nelson Mandell) Voorwoord. Toen je klein was, las je een sprookje over de standvastige tinnen soldaat. Waarschijnlijk, mijn vriend, hield je echt van de kleine, standvastige tinnen soldaat, en wilde je net als hij zijn... En ik wil je het verhaal van de IJzeren Vlag vertellen. Dit is een heel reëel verhaal, en ik ken verschillende mensen die de waarheidsgetrouwheid van dit verhaal kunnen bevestigen. Toen de IJzeren Vlag nog een kind was, had hij, net als elk kind op onze planeet, echt de liefde van zijn ouders nodig. Hij hield heel veel van zijn moeder, zijn vader en zijn broers en zussen. Zijn ouders hielden ook van hem. Maar ze waren vooral blij, zoals Iron Flag opmerkte (en hij kon alles heel goed opmerken), toen Flag zijn talenten demonstreerde en succesvol was, en dit onderscheidde hem gunstig van de kinderen van zijn buren en kennissen. En omdat Flag heel veel van zijn dierbaren hield, besloot hij dat hij hen zo vaak mogelijk moest plezieren met zijn successen. Aanvankelijk was alles prima: Flag deed zijn best. Met verrukking zag hij hoe zijn dierbaren zich verheugden toen hij bijzondere resultaten behaalde. En op deze momenten in zijn leven voelde hij dat er van hem werd gehouden. Maar wat voor goeds er ook gebeurt in ons leven, als dit goede te vaak gebeurt, raken ze eraan gewend en beginnen ze te denken dat er niets bijzonder goeds in zit. gebeurt – het is gewoon zo dat het zo zou moeten zijn. Dit is wat er in onze geschiedenis is gebeurd. Er ging een tijdje voorbij en iedereen raakte eraan gewend dat de Vlag voortdurend het beste van zichzelf geeft en vaak succesvol is. En de dag kwam dat dierbaren zich niet langer verheugden over de successen van Flag, omdat ze dit als de norm begonnen te beschouwen, maar hun ongenoegen begonnen te uiten toen Flag geen speciale resultaten ontving. Sensitive Flag realiseerde zich al snel dat hij de mensen van wie hij het meest hield in de wereld niet langer tevreden stelde, maar hen eerder bedroefde. En hij begon nog harder zijn best te doen. Maar succes kwam niet meer zo gemakkelijk tot stand als in het begin: hoe hoger we de lat voor onze resultaten leggen, hoe meer middelen we nodig hebben om het gewenste resultaat te bereiken. Soms beschikte Flag niet over voldoende middelen (hij had de lat immers al lang geleden hoger gelegd dan die van de meeste van zijn leeftijdsgenoten!), en hij voelde zich machteloos om zijn liefde voor dierbaren te tonen. Op dit moment begon hij zich onbemind te voelen en, belangrijker nog, onwaardig om geliefd te worden. En toen trok Flag de eerste hoofdconclusie in zijn leven: ze houden van het perfecte. Ik mag geen zwakheden hebben, ik moet perfect zijn en dan zal ik liefde en liefde waard zijn. Zoals je kunt zien, mijn vriend, gebeurt alles in dit leven vanwege liefde. Ieder van ons is op zoek naar liefde, en het pad ernaartoe dat we kiezen, bepaalt grotendeels wat we in dit leven zullen doen. Deze eerste hoofdconclusie in het leven van Flag bepaalde grotendeels het karakter van Flag, en hoe zijn relaties met anderen zich ontwikkelden, en tussen mensen naar welke mensen hij op zoek was naar zijn zielsverwant. En toen ontwikkelden de gebeurtenissen in Flags leven zich als volgt: al snel besefte hij dat als hij perfect wil zijn, danhij moet zichzelf zeer betrouwbaar beschermen tegen zijn gevoelens. Gevoelens kunnen immers niet tot perfectie leiden. Integendeel, gevoelens maken iemand kwetsbaar, zwak en plooibaar. Door toe te geven aan je gevoelens kun je iets doen dat bij anderen tot gelach en onbegrip zal leiden. Wat een perfectie is dit! Alleen RATIO, alleen RATIO kan in alles tot perfectie leiden. Dit betekent dat gevoelens veilig verborgen moeten worden, opgesloten, zodat ze er niet tussen komen. En dus verborg hij zijn vreugde, en zijn pijn, en zijn wanhoop, en zijn eigen verlangens, en... de kans om lief te hebben. Omdat liefde het allerbelangrijkste is, een gevoel dat je kwetsbaar maakt! En nu, toen Flag werd gevraagd: “Vertel me alsjeblieft, voel je vreugde (pijn, verdriet)?”, Antwoordde Flag: “Ja, ik DENK dat ik VOEL!” of “Nee, ik denk dat ik me niet voel!” Heel vaak voelde Flag zich eenzaam (ieder van ons heeft zijn eigen redenen om zich eenzaam te voelen). Elke keer dacht hij: ‘Ik heb weinig bereikt in het leven en daarom ben ik erg eenzaam.’ En het maakte niet uit of hij echt eenzaam was, of dat hij alleen maar DACHT dat hij eenzaam was. Er waren ook situaties in zijn leven waarin er mensen naast hem waren die heel veel van hem hielden en bereid waren alles met hem te delen, wat er ook met hem gebeurde, maar hij merkte ze NIET op en bleef denken dat hij eenzaam was. Ondanks zijn verbazingwekkende gevoeligheid merkte hij niet veel van wat er om hem heen gebeurde. En geen wonder: het leeuwendeel van de aandacht en moeite werd immers besteed aan het onder controle houden van gevoelens en het uitsluitend laten leiden door RATIO in hun handelen. Zijn vermogen om zijn aandacht op de taak te concentreren zou de afgunst zijn van veel ‘minder geconcentreerde’ mensen! Maar juist het fenomeen concentratie veronderstelt dat de aandachtsstraal wordt geconcentreerd op dat weinige dat in de focus wordt gehouden, ten koste van al het andere. Dan blijft de ‘rest’ onzichtbaar. Dit is wat er met Flag gebeurde: de beslissing om perfect te zijn richtte al zijn aandacht op zichzelf en creëerde een onzichtbare wereld om hem heen. Hij kon niet zien wat er om hem heen gebeurde, maar hij had sterke ideeën over wat er MOET gebeuren. Volgens deze ideeën ontwikkelde Flag een reeks gedragsregels, die hij strikt probeerde te volgen. En als deze onvoorspelbare wereld plotseling de geordende wereld van mijn Vlag zou binnenstormen, zou de Vlag enige tijd zijn oriëntatie verliezen en uit de sleur vallen. Toen hem dit overkwam, werd hij erg verward en BOOS. Elke keer dat hij merkte dat hij in zijn eigen ogen onvolmaakt was, werd hij boos. En aangezien ieder van ons vaak onvolmaakt is, omdat... We zijn allemaal van nature onvolmaakt, dus Flag moest heel vaak boosheid ervaren. Hij was boos op anderen en op de wereld, waardoor hij het gevoel kreeg dat de Vlag niet voldeed aan de eisen die hij zichzelf had gesteld, hij was boos op zichzelf vanwege zijn zwakte. Hij was boos op zichzelf omdat hij zelfs maar boos was, d.w.z. geeft toe aan gevoel. Oh, nogmaals, dit is onvolmaaktheid! Maar hoewel Flag besloot om voor altijd een einde te maken aan gevoelens, bleef hij geen minuut dromen van liefde. Hij had deze liefde gewoon nodig. Het was tenslotte ter wille van haar dat hij zo'n moeilijke beslissing nam: perfect zijn. Maar alleen de liefde voor Flag werd meer een kans om bemind te worden dan een kans om het gevoel van liefde zelf te ervaren. Daarom was hij op zoek naar een partner, waarbij hij de vraag stelde “houdt deze persoon zoveel van mij als ik wil (lees, hoe verdien ik het)”, en niet de vraag “welke gevoelens heb ik jegens deze persoon.” Maar voor liefde moet, net als voor al het andere, betaald worden. En weet je, mijn vriend, die liefde kan alleen echt betaald worden met wederzijdse liefde. Maar Flag kan het zich niet veroorloven dit te doen, omdat hij dan zijn eigen belofte zou breken om zijn gevoelens voor altijd te bevriezen. En hij betaalt met het woord ‘moeten’. Hij ketent zichzelf vast aan de persoon aan wie hij het recht heeft gegeven zichzelf lief te hebben met het woord ‘moeten’. Het is je opgevallen, mijn vriend, dat ik de woorden ‘gaf mij het recht om lief te hebben’ uitsprak, en niet alleen maar ‘geliefd’. Geef het rechttoestaan ​​dat iemand van hem houdt, is zo natuurlijk voor Flag. De tweede regel van de vlag is immers afgeleid van de eerste: DE HELE WERELD IS ONDER CONTROLE! Als je de wereld niet onder controle houdt, wordt de wereld simpelweg onvoorspelbaar. En de set regels die door Flag is gecreëerd, is simpelweg niet voldoende om alle situaties die zich voordoen te reguleren. En dan is er weer verwarring, verwarring, en dit is de meest onvolmaakte onvolkomenheid. Hoe wil hij geliefd worden? Net als in de kindertijd: hem zijn perfectie tonen. Door zijn volledige weerloosheid te tonen bij afwezigheid van de Vlag, laat degene die door de Vlag van hem mocht houden, de Vlag zijn ‘ware’ waarde zien. "Ja, ik ben waardevol, omdat het welzijn, de gezondheid en het leven van deze persoon van mij afhangen", dit is wat de Vlag in liefde ontvangt. In een liefdesrelatie is het voor Flag belangrijk dat hij beslissingen neemt, voor de ander zorgt, hij het leven van een ander beheert. Zonder een gevoel van macht over een ander is er geen liefde voor Flag. Dit is tenslotte natuurlijk: de hele wereld is onder controle - ik ben perfect - wat betekent dat ik de wereld beheers. Het lijkt erop dat de Vlag de ander volledig afhankelijk maakt van zichzelf. Tot op zekere hoogte is dit waar. Maar de vlag zelf wordt nog afhankelijker van de ander. Flag heeft immers iemand anders nodig om zich waardevol te voelen. Als een liefdesrelatie niet lukt, voelt Flag niet alleen zijn onvolmaaktheid, hij houdt gewoon op te bestaan ​​voor zichzelf. Onze Vlag heeft alles wat ik je vertel in zijn eigen huid ervaren. Geloof me, het was heel moeilijk voor hem. Hij hield zich resoluut aan zijn regels, maar hij kon het gevoel niet van zich afschudden dat hij iets verkeerd deed. Ja, het gevoel heeft hem nooit verlaten. Als je gevoelens je verlaten, betekent dit dat je al een lijk bent. HET GEVOEL VERLAAGDE hem niet, hij zette eenvoudigweg het geluid, de zichtbaarheid en de sensaties uit, en deed alsof hij zonder gevoelens leefde. En ook deze stem binnenin... Een stem die zo bekend was uit zijn kindertijd! Hij praat en praat en praat, zonder een minuut te stoppen. Hij geeft commentaar op elke stap, elk klein ding, hij wijst erop dat je het beter had kunnen doen, maar dat deed je niet... Hoe kon je dit doen... Jij... En ik zat te denken... En jij... En net toen.. Helaas voert deze stem méér uit dan genadig. Had Flag er maar aan gedacht om zijn stem te leren hem te vertellen waar Flag het beste in is, waar hij goed in is en wat hij nog meer moet oefenen! Als je je stem maar kon leren om Flag in moeilijke tijden te steunen, zou deze stem geen prijs hebben! Als de stem anders had gesproken: 'hier, kijk, Flag', zou de stem hebben gezegd: 'je bent geweldig, je bent geweldig in dit en dat, maar hier heb je maar een klein beetje nodig... en jij' Je kunt goed met je gevoelens omgaan en daarom hoef je ze niet in een speciaal vakje op te sluiten. Het zijn tenslotte je vrienden! En over het algemeen zijn wij allemaal – zowel ik, de stem, als zij, de gevoelens – van JOU, d.w.z. jij bent onze meester. Dus we zullen je graag gehoorzamen, verberg je gewoon niet voor ons, laat ons gewoon openstaan!' Dit verhaal herhaalt zich keer op keer, want er zijn duizenden en miljoenen ijzeren vlaggen in de wereld, en misschien jij ook zijn een van hen, en elk van hen is perfect op zijn eigen manier, en elk van hen wil echt gelukkig zijn, d.w.z. VOEL je geluk. En om dit te doen, moet je vriendschap sluiten met gevoelens, je gevoelens in jezelf ontdekken en van ze houden. We moeten onze menselijke onvolmaaktheid accepteren en denken dat ieder van ons zo perfect is dat we, ondanks al onze onvolkomenheden, onszelf en onze gedachten en gevoelens kunnen beheersen, en onszelf kunnen manifesteren in deze onvoorspelbare wereld, en voor onszelf zowel geluk als ongeluk kunnen creëren. zowel overwinning als nederlaag. Ieder van ons doet dit ons hele leven lang elke dag. En onze IJzeren Vlag ging naar school. En het gebeurde als volgt. Op een mooie dag kwam een ​​lang gekoesterd gevoel van ontevredenheid over het eigen leven aan de oppervlakte en verscheen voor de Vlag in al zijn glorie. Het was zo groot en onverbiddelijk dat Flag geen andere keus had dan het bestaan ​​ervan te erkennen. " Wat.