Van de auteur: Beschrijving van persoonlijke overlevingservaring in een actief gevechtsgebied Conflict. Aanpassing. Vandaag kan ik schrijven over het feit dat er meer dan een jaar een moeilijke en moeilijke periode in mijn leven was. Het was extreem en veranderde in stressvol. Dit is een tijd van verlies, pijn, angst, hulpeloosheid, onmacht, spanning, vermoeidheid, dierenhaat. En het proces van aanpassing aan een abnormale situatie die een militair conflict wordt genoemd, is voor mij vandaag voltooid. Ik kan de fase van mijn leven die ik heb meegemaakt analyseren. Identificeer verliezen en winsten, beperkingen en kansen. Ik ken mijn coping-mechanismen, mijn middelen, mijn sterke en zwakke punten. Het moeilijkste is angst. Er is veel van. En de komende jaren zal ik voorzichtig en alert zijn op plaatsen waar, in theorie, een bedreiging voor mijn leven bestaat. En op zulke momenten zal de angst het vaak winnen van de nieuwsgierigheid. Ik beschouw deze levensperiode niet als heroïsch. Eerlijk gezegd is het riskant en dom om je leven in gevaar te brengen door in een stad te verblijven waar vreedzame huizen worden beschoten, kinderen en vreedzame volwassenen sterven, oude mensen en gehandicapten omkomen van de honger. Dit is een geheel bewuste keuze om in Donetsk te blijven. Ik kon overleven en mensen helpen. Ik geloof dat dit mijn bijdrage is aan het brengen van vrede in mijn stad. Veel mensen hebben mij geholpen. Je kunt dit niet alleen aan. Dit is steun en hulp. Sterker nog, dit is de erkenning van mij en mijn behoefte door mijn familie, vrienden, kennissen en collega’s, klanten. Ik kreeg psychologische hulp van collega's - constante persoonlijke therapie, supervisie, intervisor en Balint-groepen. Nu is er een nieuwe fase in mijn leven - dit is een intertemporele periode. Geen oorlog meer en nog geen vrede. En mijn psyche moet zich opnieuw aanpassen. Het is gecompliceerd. Een lijst met vragen van Sneynar Bryn hielp me mijn persoonlijke ervaring te structureren. 1. Welke invloed heeft het militaire conflict op mijn leven gehad? Woordenboeken kunnen mij helpen bij het definiëren van concepten. En dus begin ik met conflict, aangezien dit het begin is. Conflict – (Conflictus – geconfronteerd) wordt in de psychologie gedefinieerd als het gebrek aan overeenstemming tussen twee of meer partijen. In het geval van een interpersoonlijk conflict worden de partijen gezien als individuen of groepen, en in het geval van een intrapersoonlijk conflict - de attitudes, waarden en ideeën van één onderwerp. In dit verhaal ben ik het onderwerp. In mijn geval is het interpersoonlijke conflict een groep militairen die mijn persoonlijke ruimte zijn binnengevallen. En ik ben het hier niet mee eens. Als burger werd mij niet gevraagd of ik wilde deelnemen aan actieve vijandelijkheden. Intrapersoonlijke conflicten zijn een gebrek aan overeenstemming tussen mijn houdingen, waarden en ideeën. Dan blijkt het interessant te zijn. Conflict (conflictus - botsen) is de meest acute manier om tegenstrijdigheden in belangen, doelen en opvattingen op te lossen die ontstaan ​​in het proces van sociale interactie, dat bestaat uit de oppositie van de deelnemers aan deze interactie en meestal gepaard gaat met. door negatieve emoties, die verder gaan dan de regels en normen. Een militair conflict is een extreme situatie; het is nieuw, onbekend en abnormaal. En je moet je eraan aanpassen om te overleven. De kant met een militair arsenaal kan tegenstellingen in zijn eigen belang oplossen. Maar dat kan ik als burger niet. Dan is mijn enige mogelijke strategie voor gedrag in een conflictsituatie aanpassing. Wanneer de ene partij het over alles met de ander eens is en een eigen mening heeft, die zij niet uitspreekt. Er bestaat een dreiging dat ik mijn leven verlies. Wat houd ik over als burger? Met een intrapersoonlijk conflict, meerdere psychologische crises, met psychologische traumatische ervaringen (van het Griekse krisis - beslissing, keerpunt, uitkomst) - 1) a ernstige overgangstoestand veroorzaakt door ziekte, stress, trauma, enz.; 2) een emotioneel belangrijke gebeurtenis of een radicale statusverandering in het persoonlijke leven. Crises variëren in duur en intensiteit van de crisistoestand. In de psychologie zijn er verwijzingen naar drie typen: neurotische, ontwikkelingscrises en traumatisch. Psychologisch trauma of mentaal trauma of psychotrauma is schade die wordt toegebracht aan de geestelijke gezondheid van een persoon als gevolg vanintense blootstelling aan ongunstige omgevingsfactoren of acute emotionele, stressvolle effecten op zijn psyche. Vaak geassocieerd met fysiek trauma dat het leven bedreigt of het gevoel van veiligheid schendt. Psychologisch trauma verstoort de normatieve organisatie van de psyche en kan deze in een borderline- of klinische toestand brengen. Op het borderline-niveau kunnen zowel tijdelijke gevoelens van ongemak als stabiele omstandigheden optreden met de aanwezigheid van veranderde formaties die de immuniteit, prestaties en adaptieve denkvermogens verzwakken. Langdurige verwondingen, massale (catastrofale) verwondingen, plotselinge en acute verwondingen kunnen leiden tot klinische omstandigheden waarin de veranderde toestanden die optreden (posttraumatisch effect met rechtvaardiging) schade aan de gezondheid kunnen veroorzaken, het terugtrekken van de naleving van de normen van iemands sociaal leven (sociaal prestige, de mogelijkheid tot zelfbevestiging, respect voor anderen en naaste mensen, enz.); over intieme en persoonlijke gevolgen voor biologisch en persoonlijk destructief, leidend tot psychosomatische ziekten, neurosen en reactieve toestanden. De destructieve kracht van mentaal trauma hangt af van de individuele betekenis van de traumatische gebeurtenis voor een persoon, de mate van zijn psychologische zekerheid (geestkracht) en weerstand tegen bepaalde factoren en levenssituaties. Natuurlijk besluit mijn lichaam te overleven met behulp van de ontsnappingsmethode. En ik doorloop de stadia van aanpassing - (lat. adapto - aanpassen) het proces van aanpassing aan veranderende omgevingsomstandigheden. gericht op het behouden van de stabiliteit van het lichaam. In mijn geval is dit biologische, fysieke, sociale aanpassing. Het aanpassingsproces bestaat uit fasen: verstoring van de stabiliteit, vernietiging van het oude programma, vorming van een nieuw programma. Onvolledige voltooiing van deze drie fasen of vastlopen in de tweede fase betekent een moeilijke of onvolledige aanpassing. Vastlopen is een stop in de ontwikkeling in een bepaald stadium, een soort doodlopende weg. Tekenen van vastlopen zijn het langdurig reageren op stress, een verslechtering van het welzijn, de hervatting van het oude en de opkomst van iets nieuws. ziekten, onzekerheid, angst, apathie, leegte. Gebrek aan interesse in het leven, kennis van de wereld, verlangen naar ontwikkeling, zoeken naar nieuwe dingen, plannen voor de toekomst. Geen kans om te dromen Vastzitten kan twee kanten op gaan: interesse vinden in het leven en aanpassing voltooien. De hulp van een andere persoon is nodig, bij voorkeur een professionele psycholoog. Stagnatie, geleidelijke verslechtering van achteruitgang, emotionele en mentale toestand, PTSS. En uiteindelijk is dit wat er gebeurde: nu woon ik in een gehuurd appartement. Mijn appartement is beschadigd. Thuis is voor mij geen veilige plek. Het waardesysteem is vernietigd. Ik heb zelf een nieuwe - één waarde. Door met cliënten te werken en te overleven in een militair conflict, ontmoette ik mijn pijn, hulpeloosheid, onmacht, aangeleerde hulpeloosheid, beperkingen. Ik ben, net als een roofdier, klaar om mezelf en mijn familie te verdedigen, ik ben klaar om te sterven en ik ben klaar om te doden. Dit is een moeilijk en langdurig proces. Emotioneel sterk en moeilijk onder controle te houden. Dit is een reactie op de vijand. Omdat er in mijn situatie geen echte vijand is. Het is niet duidelijk wie ze beschermen, tegen wie en waarvoor ze vechten. Ik moest op zoek gaan naar de vijand in mezelf. En het werd gevonden: dit zijn mijn fysieke beperkingen. Moeilijk werk van het accepteren van beperkingen en het vinden van kansen en wat ik nodig heb. Het existentiële niveau wordt beïnvloed, het diepste: de bedreiging voor het leven, de angst om het leven te verliezen. Het ergste voor mij is dat mijn lichaam koud, onnodig en dood zal zijn. Hij zal niet meer kunnen ademen of eten. Schending van mijn basisbehoeften. Mijn wereldbeeld en levensfilosofie veranderen. Sociale status - wie ben ik? Tegenwoordig woon ik in Donetsk. Ik heb een Oekraïens paspoort. Mijn grondwettelijke rechten zijn op brutale en grove wijze geschonden. Mijn mensenrechten zijn geschonden. Ik blijf belasting betalen, inclusief de oorlogsbelasting. 2. Welke redenen hebben het begin van een militair conflict mogelijk gemaakt?.