Een persoon kan op een bepaalde manier alleen reageren op wat er buiten gebeurt met wat (die rol of zijn rol) al in hem zit De man die door zijn vrouw wordt bedrogen, zal precies die man zijn die in zijn jeugd de rol van redder voor zijn moeder speelde, aan wie ze haar verdriet 'uitdroeg' op de vader van het kind - haar echtgenoot, toen hij onbeleefd tegen haar was. Zo nam de jongen de rol op zich van een vervangende figuur - een 'goede echtgenoot' en partner voor zijn moeder, en veranderde in dit opzicht automatisch in een rivaal van zijn vader in hun relatie met zijn moeder. Dit is een onvermijdelijk gevolg van de rol die gespeeld wordt. Daarom zal een man als volwassene zo'n drievoudige relatie voor zichzelf vinden/creëren. Het probleem is dat hij in zo'n relatie - de relatie tussen ouders - nooit een gelijkwaardige partner zal worden. In de kindertijd is hij immers slechts een kind dat feitelijk een ondraaglijke en vreemde rol op zich heeft genomen, en bovendien onbewust, gedwongen. Daarom zal de jongen deze rol alleen in deze hoedanigheid leren: een zwakke en vriendelijke rivaal, gedoemd te verslaan: vanwege zijn leeftijd en het onvermogen om zijn vader echt te weerstaan. Bovendien zal hij dit niet doen in het gezin van zijn ouders, omdat de echte psychologische subtekst van de rol verborgen is voor alle deelnemers aan het script. De psyche van zo'n jongen, al op de leeftijd van een volwassen man, zal ernaar streven te reageren naar het script dat in de kindertijd werd gegeven om een ​​ander standpunt in te nemen. Daarom zal hij in het volwassen leven in liefdesdriehoeken terechtkomen om zijn positie te veranderen - om van een zwakke partner in een sterke partner te veranderen. Zolang hij ernaar streeft zo’n “duel” te winnen, zal hij relaties aangaan met vrouwen die hem zullen bedriegen, of hij zal hen uitdagen om vals te spelen, of hij zal optreden als een “derde wiel” = minnaar van de vrouw van iemand anders Want om het probleem volledig op te lossen, is het niet de taak om van partner te veranderen en niet om ‘gevechten’ te winnen, maar om je bewust te worden van je rol en al zijn componenten. Het is ook erg belangrijk om het hele ‘scenario’ te zien: in orde om volledig uit de rol te komen die je speelt, en daarom de aard van je gedrag in relaties met vrouwen te veranderen. Stop bijvoorbeeld met wantrouwen en achterdocht, dan zal er geen provocatie van een vrouw zijn om vals te spelen. Een vrouw begint tenslotte vals te spelen met zo'n partner, juist omdat ze het beu wordt voortdurend beschuldigd te worden van iets dat ze niet heeft gedaan. Er ontstaat een paradox: een vrouw wil bewijzen dat ze geen verrader is. Wanneer je echter wil bewijzen, heeft ze deze rol mentaal ook al op zich genomen, waarom zou ze anders bewijzen dat ze niet is waar ze van beschuldigd wordt? Dit wordt projectieve identificatie genoemd. Bovendien moet een man, door de rol van het 'derde wiel' over te laten in een scenario van verraad, stoppen met zichzelf opzettelijk zwakker te beschouwen (en te zijn) in relatie tot andere vertegenwoordigers van zijn geslacht. Kom opdagen en lijd niet in stilte - praat over uzelf, uw behoeften, bespreek relaties met een vrouw. Handeling. Zijn. En wees niet alleen aanwezig in het leven van uw partner. Over het algemeen moet u de vorige rol in stenen 'ontmantelen' en die vervangen die het gebouw vormen dat de 'liefdesdriehoek' wordt genoemd op het gebied van uw eigen deelname eraan. Hetzelfde geldt voor vrouwen wier echtgenoten hen bedriegen of die zichzelf bedriegen, of die vrouwen die minnaressen worden van getrouwde mannen de slechte relatie tussen haar ouders. Helaas zal het niet mogelijk zijn om eruit te komen totdat de rol is gerealiseerd. Maar het wordt niet gerealiseerd omdat het in de kindertijd werd opgelegd, en omdat het pijnlijk en eng kan zijn om de kwaliteit van de deelname van volwassenen aan een slechte relatie tussen ouders te beseffen. Bovendien beseft hij wie hij is geworden in een liefdesdriehoek, meestal een persoon ervaart woede en wanhoop , die veel gemakkelijker en begrijpelijker zijn om uit te storten op een huidige relatiepartner die niet aan de verwachtingen heeft voldaan. Hoewel het in werkelijkheid woede zal zijn op een van de ouders die het kind naar binnen heeft gesleept.