In mijn eerste jaar op de universiteit kreeg ik een baan op het postkantoor, als telecomoperator. Voor mij waren er destijds veel voordelen: een filiaal daarna naar mijn huis Het salaris is klein, maar op tijd, zonder vertragingen Het schema is flexibel Ik vond het leuk, ik kon op weekdagen een afspraak maken met een dokter of gewoon ontspannen terwijl het kind op de kleuterschool zat. Werken met geld en documenten bracht me dichterbij naar mijn kinderdroom om bij een bank te werken. En tijdens de sessie lieten ze me zelfs zonder zorgen gaan. Ik heb daar twee jaar gewerkt. De afgelopen zes maanden waren erg moeilijk. Het hoofdmanagement veranderde, de afdelingen begonnen te bezuinigen op bonussen en toelagen, en mensen begonnen te stoppen. Ik werkte voor mezelf en voor die man, bijna zeven dagen per week, en soms in twee ploegen achter elkaar afdeling het hoofd bieden zonder mij? Wie zal werken, oma's pensioen geven en pakketjes sturen, zo niet ik kan het team niet in de steek laten, zij vervangen mij, toen ik me tijdens de sessie een held voelde op wie alles berust. Ik leek moe, maar ik was ook trots op hoe geweldig ik was. Tot op een mooie dag wist je trouwens dat als iemand een oneindig vriendelijk hart heeft, hij iedereen helpt, liefde in de wereld brengt, dat heeft hij gedaan. veel positieve energie en grote kracht. Dan kan dezelfde persoon met dezelfde kracht en energie alles om hem heen vernietigen als hij de grenzen overschrijdt en de waarden van deze persoon aanraakt. Toen besloot de hulpsheriff op een mooie, warme zomerdag mijn schaduwkant te verstoren. bazen. Het is prachtig weer buiten. Mensen zonnen, ontspannen, en voor de tweede week zonder vrije dagen zit ik op een afdeling waar zelfs de ramen gesloten zijn met zonwering en er geen wit licht zichtbaar is. Het is vakantieperiode, meerdere mensen zijn op vakantie, iemand is ziek en ik.' Ik ben de enige bij de kassa voor de hele afdeling. Ik ga langzaam naar mijn werk, genietend van de voorbijdrijvende wolken en het gezang van de vogels. En vanaf de deur krijg ik ontevredenheid en een klacht dat ik te laat was op mijn werk Een kwartier voor mijn dienst, en niet een half uur eerder, zoals verwacht. Hoewel het me maar 10 minuten kost om geld te accepteren en het programma te openen. Dit is de foto. Ik ben alleen, de hele kamer is vol mensen, en naast mij staat een dame die geen zin heeft, vertegenwoordigd door de hulpsheriff. baas en scheldt me uit in het bijzijn van iedereen over hoe vreselijk ik ben en denk niet aan de mensen die wachten tot ik eindelijk open ga. Wat zou je in mijn plaats doen? Ik vroeg haar eerst om te vertrekken en zich niet met mij te bemoeien het geld tellen hielp niet, ze bleef in de buurt staan ​​en toonde haar ontevredenheid. Toen ging ik naar het kantoor van de manager, opende het ploegenschema, telde mijn overuren, er waren er veel. Dat wil zeggen, ik hoef niet eens twee weken te werken. Ik pakte een stuk papier en een pen en krabbelde een ontslagbrief voor vandaag. Ik overhandigde de sollicitatie in handen van deze dame en ging genieten van de zomer terwijl ik schreeuwde: "Je kunt niet zomaar opstaan ​​en weggaan!!!" Maar ik kon het... ik nam het aan, stond op en ging weg... En weet je... er gebeurde niets. Niemand sloot de afdeling; ze slaagden er op de een of andere manier in zonder mij. En ik dacht dat alles aan mij alleen lag.))))