Hoe ze verhalenvertellers worden Er was eens, in mijn verre jeugd, een poppenvriendinnetje: haar hoofd had de vorm van een felrode appel, haar lichaam bewoog vreugdevol met de hulp van een zachtgroene, frisse komkommer, armen en benen, gemaakt van lucifers, kenden geen minuut rust. Mijn favoriete poppenvriendje praatte graag 's nachts met me en werd lange tijd mijn belangrijkste vertrouweling toen ik gescheiden was van mijn ouders (ik werd bijna een jaar naar een oogsanatorium gestuurd en mijn moeder kon me zeer zelden bezoeken!). Ze deelde met mij de naderende eenzaamheid (zijn kinderen soms niet vreselijk eenzaam, maar volwassenen voelen dit niet altijd?!), troostte me in gevallen waarin ik echt in tranen uit wilde barsten van hevige wrok; en lachte hartelijk met me mee toen de grappige belletjes in mij opsprongen van vreugde. De vriendenpop leerde me blij te zijn met elk leuk kleinigheidje dat mijn dag opvrolijkte en gemakkelijk de tegenslagen en grieven te vergeten die op mijn eiland wilden worden uitgeladen. Herinnering Dit is hoe ik voor het eerst in mijn leven kwam, een sprookje, een wonder in de vorm van een magisch personage: Tanya de pop. Wat gebeurde er daarna, vraag je? En toen kwamen er fantastische geschenken in mijn leven, die ik nog steeds gebruik en herinner me degenen die ze mij met tedere liefde en grote dankbaarheid gaven. Weet je nog, in het sprookje over 'Doornroosje' kwamen alle feeën naar de doop van prinses Aurora, behalve zijzelf, de boze, die ze vergaten uit te nodigen, en gaf haar belangrijke geschenken die van groot belang waren voor haar toekomstige lot. Iets soortgelijks overkwam mij, alleen de Feeën brachten hun geschenken op verschillende momenten in mijn leven. Eén Fee, mijn lieve tante Zee, leerde me van alle levende wezens te houden, en uit liefde voor de natuur werd ook het vermogen geboren om de taal van dieren, vogels en bloemen te begrijpen (sindsdien zijn het wezens die qua geest dicht bij mij staan), ook om de wolken te beheersen. Ja, ja, je vergiste je niet, voordat jij de Fee van de Wolken in mijn persoon bent, gehoorzamen de wolken mij echter vooral in de zomer en op lokaal niveau, d.w.z. alleen als mijn familie en ik ergens heen gaan en we dringend het weer moeten verbeteren: de regen verwijderen, de zon laten schijnen, enz. Tegelijkertijd lees ik altijd ‘Onze Vader’ en dank ik de Heer oprecht voor het begrip van onze kleine zorgen en behoeften. Een andere fee, Elena Valerievna Belova, wekte met haar voorbeeld bij mij een brandend verlangen op om mensen in moeilijkheden te helpen (hetzij door een ziekte van het lichaam of de ziel). Het algoritme voor het vinden van een diagnose dat ze voorstelde, wordt nog steeds herinnerd, en de zoektocht naar een oplossing verandert in een fascinerende methode à la Sherlock Holmes en Dr. Watson samen. De Derde Fee, mijn lieve leraar-verteller, Tatjana Dmitrievna Zinkevich-Evstigneeva, liet zien hoe je de ziel (inclusief die van jezelf!) kunt genezen met behulp van sprookjes, de menselijke stem en prachtige muziek. Ze creëerde haar eigen originele methode van geïntegreerde sprookjestherapie, die niet alleen warme erkenning kreeg in Rusland, maar ook in het buitenland, waar het International Institute of Integrated Fairytale Therapy op Cyprus verscheen. De vierde Fee, eerder Fairy - kindacteur Alexey Tulupov, adviseerde om te luisteren naar wat kinderen zeggen, want er is geen zuiverdere stemvork in ons leven dan een kind met zijn bewustzijn, onbewolkt door stereotypen van gevoelens, gedachten en reacties. De Vijfde Fee, Irina Syomina, ook bekend als de geweldige Elfika, de auteur van verbazingwekkende psychologische sprookjes (ze heeft al meer dan een dozijn boeken gepubliceerd!) dicteerde een recept voor de terugkeer van inspiratie, zonder welke de genoemde geschenken hun kracht verliezen. Jaren gingen voorbij - ik werd dokter, psycholoog en sprookjestherapeut, maar ook echtgenote en moeder van een charmante dochter. En de tijd is gekomen om geschenken te geven die we van de goede Feeën hebben gekregen: aan mensen die iemand uit hun omgeving hebben verloren en die in de war waren door de plotselingheid van dit verlies; vrouwen en echtgenoten die volledig zijn vergeten hoe ze naar elkaar moeten luisteren; ouders en kinderen die de zin van hun bestaan ​​onder het dak van het Familiehuis zijn vergeten; creatieve mensen die tijdelijk de magische draad van hun creativiteit kwijt zijn. Kom naar mij toe, en samen zullen we de geschenken van mijn Goede Fee-helpers aanraken.