Van de auteur: Een sessie van psychologische correctie van fobie bij een 8-jarige jongen. Een sessie voor psychologische correctie van een fobie bij een 8-jarige jongen. Een vrouw vroeg om een ​​kind (een 8-jarige jongen) te helpen. Volgens haar verhaal was de jongen al sinds zijn jeugd bang in het donker 4 jaar oud en kon alleen slapen met het licht aan. Voordien had de vrouw verschillende keren contact opgenomen met psychiaters en een helderziende. De psychologische therapiesessie vond 's avonds plaats in een woongebouw in een recreatiecentrum, toen het buiten al donker was. Vervolgens wordt een reeks acties gegeven, met kleine afkortingen, inclusief elementen van het opbouwen van een goede verstandhouding. We zitten in een kamer waar zijn aquareltekeningen op tafel liggen. De kamer beschikt over een bank, diverse stoelen en een fauteuil. De jongen zit rechts op de stoel. Verderop in de tekst worden de volgende aanduidingen geïntroduceerd: T – therapeut-psycholoog, K – cliënt. De acties van de therapeut worden becommentarieerd naarmate de sessie vordert. Nou, hoe heet je, held? K: Vanya. T: Vanya betekent? Nou, laten we kennis maken. Mijn naam is oom Pavel. We zwijgen een tijdje, zodat hij de gelegenheid krijgt om hem eens nader te bekijken. Ik kijk naar zijn tekeningen. T: Heb je deze zo goed getekend? K: Ja, ik heb ze nog steeds. T: Ik vind ze leuk, heel goede tekeningen. Het is duidelijk dat hij van lof houdt. Zijn wangen werden roze en zijn stem werd luider. En de tekeningen zijn echt goed. Nu kunnen we ter zake komen. T: Vanya, ga je 's avonds vissen? K: Nee, dat kan niet? T: Wat gebeurt er als je naar buiten gaat? De grenzen van het contact met de omgeving vervagen. Uit de context blijkt duidelijk waar we het over hebben, maar in dit geval vond ik het gepast om dit te verduidelijken. (Wijzend naar de deur) K: Duisternis Hij spreekt en raakt zijn borst aan met zijn rechterhand, wat kan dienen als een non-verbaal signaal dat de plaats aangeeft waar hij fysiek zijn angst voelt. Vervolgens probeer ik de figuur te identificeren met wie we zullen samenwerken. T: Wat zou je willen, Vanya, als je uitgaat? K: Het doel wordt geformuleerd door middel van ontkenning, dus een paar verhelderende vragen. Niet bang zijn voor wat? K: Het donker. T: Wil je dit? K: Ja! T: Wat ga je doen als je niet langer bang bent? bij het vuur zitten. Ik kan aardappelen bakken. Hij praat levendig. Hij heeft een doel en is gemotiveerd om dat te bereiken. Daarom kunnen we verder gaan. Vervolgens is er een groot verlangen om met de duisternis te praten. Ik beteugel dit verlangen en stel voor dat we over capaciteiten praten. Hij heeft het vermogen om bang te zijn in het donker. En je kunt verduidelijken hoe hij weet dat hij bang is. Het lijkt mij nuttig om te frustreren. T: Vanya, hoe weet je dat je bang bent? K: Ik weet het gewoon. of in de maag? K: Niet, ik weet het. T: Dus je hebt angst? T: Nou, waar verstopt hij zich? K: Ja! T: Nou, ga het dan uitzoeken! Ga nu meteen naar buiten en kijk waar het in je lichaam verschijnt, in je hand, hoofd of hiel... Vanya gaat alleen de gang in en komt snel terug. Hier... Hij wijst met zijn rechterhand naar de kist hand (op dezelfde plaats als voorheen). T: Oké. Ga naast mij zitten. En welk systeem wordt op de school waar je studeert gebruikt om cijfers van vijf of tien punten te geven? K: 10 punten. T: Maar heb je deze tekeningen gemaakt? bij tekenen op school, hoeveel punten? Soms 9.T: Is dit de hoogste score? Ik vroeg het ook omdat zijn moeder hem foto's liet zien die met aquarellen en kleurpotloden waren geschreven. K: Ja, de hoogste score. T: Voor hoeveel punten ben je nu 'bang'? zelfstandig naamwoord ‘angst’ in het proces van ‘bang zijn’. Ik vervang bewust het woord 'angst' door het woord 'angst'. K: Ik weet niet hoeveel. T: Nou, ga dan naar buiten, zoek het uit en kom snel terug. K: Tien punten... (Antwoorden , snel terug) T: Precies om tien uur? K: Ik ga het nog eens bekijken. K: Precies tien. (Bevestig door terug te komen) Hij vindt het spel dat we met hem spelen duidelijk al leuk. T: Oké, kom hier naast me zitten. Vanya, zit je comfortabel in deze stoel? K: Comfortabel.(Ontspant de spieren en zit comfortabeler) In de toekomst zal angst met een hoofdletter worden genoemd, omdat de hele dialoog zal plaatsvinden zoals bij een deel dat verantwoordelijk is voor specifiek gedrag. Maar eerst moet dit deel worden geïdentificeerd. T: Vanya, je hebt angst, je voelt het hier in je borst, en het is zo groot dat het tien punten bedraagt? Is dat zo? K: Ja? T: Vanya, wil je met je Angst praten? K: Waarom met hem praten? Net als je arm, been. En jouw Angst beschermt je tegen de duisternis. Nou ja, misschien kun je met hem onderhandelen, zodat hij je toestaat 's nachts met de jongens naar de rivier te gaan. Zou je met je Angst willen praten? K: Dat zou ik doen. T: Wat als we hem in een stoel zetten? (Akkoord) T: Laten we iets zeggen dat angst zal zijn. Zet hem zelf neer. Hij pakt de jas, draait de jas binnenstebuiten en legt hem op de stoel, vraag Fear, wil hij met je praten? : En wat heeft hij je verteld? K: Niets, is stil T: Ga dan op een stoel zitten en pak je jas. Jij zult hem helpen. En ik zal Vanya zijn. Vanya gaat op een stoel zitten en pakt zijn jas. Ik ga op een stoel zitten. T: Angst, kun je met me praten? (knikt met zijn hoofd) T: Het is goed dat je ermee instemt om te praten. Bedankt Angst. K: Alsjeblieft. (Trekt aan zijn jasje) T: Angst, wat heb je eraan dat je Vanya bang maakt in het donker? K: Niets. Wat probeer je hiermee te bereiken? (Een soort woede in zijn stem). Vanya gedraagt ​​zich als een “Ouder”, gebarend met zijn rechterhand. De stem is hard. Ik hoor negatieve taal, dus ik neem aan dat het huidige antwoord een tussenliggend antwoord is en een positief doel maskeert. Om een ​​positief doel te bepalen, blijf ik vragen stellen, waarbij ik via inductie omhoog ga. T: Dit is interessant. Bedankt Fear voor het eerlijke antwoord... - waarom wil je dat Vanya valt en blauwe plekken en bultjes krijgt? K: Dan zullen de meisjes hem niet leuk vinden. T: Dank je, Fear, dat je zo veel om Vanya geeft. en waarom moet je... De meisjes hielden niet van Vanya. K: Dan zullen ze hem geen rokkenjager noemen. (Vanya bloost. Stem trilt) T: Dank je, angst. En als Vanya geen rokkenjager wordt genoemd, wie zal hij dan zijn? K: Hij zal een normale jongen zijn. Er werd een positief antwoord ontvangen, nu is het logisch om aan hem verslaafd te raken. En er zijn hier veel introjecten. Je kunt dit deel van de persoonlijkheid zelfs een andere naam geven, wat in dit geval een goed idee is. T: Angst, je wilt dat Vanya een normale jongen is. Bedankt dat je zo goed bent. Bedankt dat je voor Van hebt gezorgd. Je bent een echte vriend. Mag ik je dan Vriend noemen? K: Ja, dat kan. (Knikt met zijn hoofd) T: Wil je vrienden met me worden? K: T: Vriend, kun je Vanya toestaan ​​om met de jongens naar de rivier te gaan nacht en aardappelen bakken? K: Kan ik. T: Wil je Vanya in het donker beschermen? T: Hoe zal Vanya zijn als het donker is? op de stoel en keert terug naar de stoel. Hij blijft een tijdje zitten en draait dan zijn hoed weer binnenstebuiten. Hij laat haar op de stoel zitten. Keert terug naar de stoel. T: Vanya, ik ben je vriend. Ik geef om jou. Ik wil dat je een normale jongen bent. Wil je het? (Ik houd het jasje in mijn handen. Ik probeer met zijn stem te spreken, met de stem van een kind) K: Ik wil het. K: Ja. (Verandert van houding, leunt zijn lichaam naar voren) Ik ga op een stoel naast Vanya zitten. T: Vanya, je hebt veel vrienden... goede. Je hebt er een waarmee je goed kunt tekenen. Hij is erg slim en zo'n uitvinder. Als je tekeningen maakt, helpt hij je enorm. Hij is als een tovenaar. Laat zien hoe hij eruit ziet. Vervolgens speelden we Good Wizards, die onze vriend leerde sterk, zelfverzekerd, attent en voorzichtig te zijn. Het is voor mij moeilijk om alles in woorden uit te drukken, omdat... er was veel non-verbale dingen. Dit duurde ongeveer 15 minuten. Het doel was om de geest af te leiden van het werk dat gedaan werd. T: Vanya, wie zit er op die stoel? K: Dit is... mijn vriend, ik vraag hem om de stoel weg te halen en op te zetten een jas. Ik wil zien hoe hij nu op het donker reageert. Om dit te doen, moet u de contactcyclus voltooien en.