Wanneer is het oké om “Help” te roepen Als je kinderen nog bij je wonen en je even de tijd neemt om te ontspannen... Misschien herinner je je je tienerjaren De psychologische wereld van een tiener is gevuld met problemen die veel tragischer zijn dan de pijn van gebroken knieën - dit zijn al sociale trauma's. Elk tijdperk stelt ons voor zijn eigen obstakels, waarmee iedereen zijn eigen ‘onzichtbare wonden’ oploopt. In veel opzichten wordt het leven moeilijker naarmate je ouder wordt. En er staan ​​steeds meer onoverkomelijke muren in de weg. Alle grote stenen vallen op je hoofd. De vleugels komen niet meer boven de grond uit, maar oefenen druk uit op de schouders. En al deze metaforen geven aanleiding tot zeer reële gevoelens van ongerustheid, angst, ontoereikendheid, woede, depressie, hulpeloosheid, isolement en zelfs schaamte. Volwassenen die niet over de psychologische middelen beschikken om opkomende problemen op een comfortabele manier op te lossen, beschouwen deze obstakels als onoverkomelijk. In plaats van ze te zien als kansen voor groei en verandering, worden ze triggers die uiteindelijk het zelfrespect ondermijnen. Het laat je smeulen met een knagend gevoel van hopeloosheid en hulpeloosheid. Of zelfs zelfdestructief gedrag aanmoedigen. Problemen in het volwassen leven kunnen in verband worden gebracht met een verlies van een gevoel van identiteit, macht en controle. De uitdagingen van het leven worden overweldigend en beangstigend, vooral als ze uw gevoel van veiligheid bedreigen. En veel mensen zijn geneigd te denken dat alles alleen maar slecht of heel, heel slecht kan aflopen. Wanneer het leven ons een pijnlijke test voorlegt, neemt de behoefte aan geruststelling dramatisch toe. Volwassen zijn betekent niet dat u uw recht op ondersteuning bent ontgroeid! Hoe eerder u contact kunt opnemen met mensen bij wie u zich veilig voelt en die u vertrouwt, hoe groter de kans dat u als sterker en wijzer persoon uit deze beproeving tevoorschijn komt. Dus tot wie moeten we ons wenden als we geruststelling of steun nodig hebben? De mensheid heeft een lange weg afgelegd van de toestand van Homo homini lupus est (de mens is een wolf voor de mens) naar “Arbeiders van alle landen, verenigt u!” Maar het vreemde is dat het inroepen van Gods of magische hulp niet altijd de langverwachte vrede brengt. Het bezoeken van een psycholoog wordt nog steeds vaak als taboe ervaren. Er bestaat de angst om als een geesteszieke zwakkeling te worden bestempeld! Er is zelfs een hele lijst van strategieën die voorafgaan aan een bezoek aan een psycholoog: Praten met vrienden en familie Contact leggen met geestelijken Zelfhulpboeken lezen Kijken naar talkshows die voor iedereen een snelle oplossing bieden Surfen op internet om zelf een diagnose te stellen en antwoorden te vinden Je lijden anoniem posten in chatrooms en hopen op hulp En zaken Het is niet zo dat je alleen niet-professioneel advies op internet kunt krijgen. Familieleden kunnen u misschien troosten, maar zullen zij het kunnen begrijpen?... Alle bovenstaande acties kunnen de eerste stap zijn om te begrijpen dat alleen een specialist u tenslotte kan begrijpen en u niet kan beoordelen op wat u als zwakte beschouwt. Velen wachten echter geduldig tot hun hele leven uiteenvalt voordat ze zich tot een psycholoog wenden. Het is duidelijk dat ook hier een zekere mate van moed vereist is om een ​​​​vreemde over je belangrijke en geheime gedachten en angsten te vertellen. Waarom denken veel mensen dan dat het vragen om hulp een teken van zwakte is? Komt dit, net als veel van onze andere volwassen overtuigingen, ook voort uit onze kindertijd? Als je niet kunt beslissen om hulp te vragen en niet begrijpt waarom, neem dan de tijd om ‘naar de achterkant van je geheugen te komen’. Probeer deze vragen te beantwoorden. Misschien zullen ze je geheimen aan je onthullen en je niet op je plek houden: Er was eens, lang geleden, als kind, dat je kon bellen en om hulp vroeg? En wat kreeg je als reactie? Hoe was het in je gezin: was het gebruikelijk om te praten, problemen te delen die overdag gebeurden? Herinner je je echt leuke vakanties samen? brei sokken in de ene hoek en papa las de krant in de tegenovergestelde richting. Had u in uw jeugd vrienden aan wie u uw geheimen kon toevertrouwen? Zo dat voor jou door vuur en water, en jij voor!