Hallo, beste lezers. Er was eens een journalist van de krant The New York Times, Nick Bilton, die tijdens een van zijn interviews met Steve Jobs vroeg: “Houden uw kinderen van de wereld? iPad?” “Ze gebruiken het niet. We beperken de tijd die kinderen thuis besteden aan nieuwe technologieën”, antwoordde S. Jobs. Als de oprichter van zo'n groot bedrijf de noodzaak begreep om het gebruik van elektronica door kinderen te beperken, dan zouden we waarschijnlijk zijn voorbeeld moeten volgen groeien vandaag de dag op Kinderen in de basisschoolleeftijd gebruikten in hun kindertijd bijvoorbeeld geen elektronica, omdat dergelijke apparaten eenvoudigweg niet bestonden. Maar tegenwoordig heeft elk kind, vanaf de leeftijd van 4-5 jaar, niet alleen een telefoon, maar ook een smartphone. Voor een completer psychologisch beeld werk ik naast de privépraktijk als onderwijspsycholoog op een van de scholen in mijn stad en vaak naar de foto kijken, zoals kinderen van de eerste en tweede klas, en het is niet nodig om over oudere leeftijden te praten, tijdens pauzes besteden ze voortdurend tijd aan het spelen van games op hun smartphones. Maar dit is nog steeds een onschuldig fenomeen vergeleken met wat ik zag toen ik in de smartphone van mijn kind keek, namelijk in een van de instant messengers. Niet alleen tieners, maar ook kinderen, het wordt noodzakelijk om een ​​soort groepen in instant messengers te creëren wisselen diverse materialen uit. In de klas waar mijn kind studeert, en dit is de tweede klas, creëerde een jongen een groep 'Vrienden' waaraan hij zes klasgenoten toevoegde. De groep is door hem opgericht met één doel: het delen van video- en fotomateriaal. Maar alles zou goed zijn als deze groep geen scheldwoorden, scheldwoorden en scheldwoorden tegen de leraar en volwassenen zou bevatten, die door de kinderen zelf zijn geschreven. Naast games kijken kinderen voortdurend naar het nieuws, downloaden ze grappige foto's en kijken ze veel van videomateriaal van een bekende hostingsite. Het probleem is dat er niets positiefs of goeds in dit alles zit. De psyche van het kind is zo gestructureerd dat ze vaak niet geïnteresseerd is in het leren van iets cognitiefs. De meest populaire materialen van vandaag zijn entertainment. Maar dit amusement bevat in de eerste plaats obscene taal, in de tweede plaats wemelt het van cynisme, en in de derde plaats zet het kinderen aan tot agressie. En het is niet verrassend dat het kind door het consumeren van dergelijke informatie volledig asociaal wordt. De telefoon is een heel goed apparaat dat helpt contact op te nemen met het kind als hij er niet is. Maar de smartphone biedt mogelijkheden die verder gaan dan eenvoudige gesprekken. Een smartphone is tegenwoordig een bron van verschillende informatie, en meestal is deze informatie niet alleen schadelijk, maar ook vijandig voor de psychologische toestand van het kind. Mijn kinderen gebruiken telefoons met drukknoppen voor communicatie. En ze halen smartphones thuis op, en dan nog maar met een beperkte tijdslimiet. Ik verbied het gebruik van een smartphone niet volledig, omdat ik begrijp dat het een integraal onderdeel van ons leven is, maar zoals je begrijpt: "Alles wat in kleine doses zit, kan een medicijn worden, maar in grote doses verandert het in vergif." Deze formule werkt overal. Ook met betrekking tot de consumptie van informatie ben ik ervan overtuigd dat het internet, in zijn meerderheid en qua inhoud, bij de verspreiding van bepaalde soorten informatie schadelijk wordt voor de psychologische toestand van het kind. En internet bereikt het kind via een smartphone. Neem smartphones van kinderen. Als je mijn artikel leuk vond, zou ik je dankbaar zijn voor reposts, opmerkingen en je likes. Bedankt voor je aandacht.