Een man die geen scheiding of scheiding van zijn moeder heeft ondergaan, kan zich heel anders voelen: hij kan een opzichtige alfamannetje zijn, of een overdreven zachte, zelfs infantiele man -jongen. Wat hen verenigt is niet het uiterlijke, maar het innerlijke: zo'n man is erg afhankelijk van de vrouwen in zijn leven, hoewel dit zich op verschillende manieren manifesteert. Een alfamannetje kan er dus super zelfverzekerd uitzien, hij kan veel vrouwen hebben om te pronken: zoals Don Jouan. Maar de kern van zijn gedrag is enerzijds de onzekerheid en de angst om alleen te zijn, en de angst om opgeslokt te worden door een vrouw in een hechte, gezonde relatie. In de kindertijd was het hetzelfde: zijn moeder was óf niet beschikbaar, waardoor hij gedwongen werd om in zijn eentje met zijn ervaringen in de kindertijd om te gaan, óf ze gaf veel, te veel liefde en overbescherming, waardoor het kind bang was om met zijn moeder te worden samengevoegd. d.w.z. om symbolisch opgeslokt te worden. Op volwassen leeftijd blijft de angst voor een hechte relatie bestaan, evenals de afhankelijkheid van vrouwelijke liefde. Dan vindt de psyche een uitweg: je moet snel in contact komen met verschillende vrouwen door middel van seks, dit surrogaat van liefde ontvangen, maar ze veranderen zodra gehechtheid verschijnt, om nooit een echt emotioneel hechte relatie te hebben. De andere pool, de infantiele man, is ook afhankelijk van de vrouw, maar hij is voortdurend op zoek naar moederlijke kwaliteiten in elke partner: zorgzaamheid, zelfgenoegzaamheid en alledaags comfort komen niet eens ter sprake. Hij leeft met hetzelfde gevoel als een jongen die verdwaald is in een winkelcentrum, terwijl hij met natte ogen angstig ‘mama’ roept. Zo iemand weet niet veel over zijn eigen grenzen en die van anderen en is bereid om te buigen en te buigen, alleen om het object van genegenheid niet te verliezen. Wat zulke mannen verenigt, is de zoektocht naar een patroon van relaties dat bestond met hun moeder. Ze hebben een grote onbewuste angst om niet zozeer zonder liefde te blijven, maar wel zonder het voorwerp van liefde of lust. Hij begrijpt zijn eigen grenzen en die van anderen niet en kan zacht en meegaand zijn, of agressief beledigend en onderworpen. Zo iemand is erg afhankelijk van de mening van anderen: het is belangrijk dat het eerste type zich onderscheidt van anderen, om een ​​eigen mening te creëren. zodat niemand vermoedt hoeveel het hem kan schelen. Het is zelfs eng om jezelf te zijn, zonder mooie auto's en andere pseudo-attributen van brutaliteit. Een ander type zal voortdurend aan zichzelf twijfelen, ‘in een gat zitten’ en proberen de comfortzone die ze met grote moeite hebben gecreëerd niet te verlaten. Ik wil niet dat je metaforen opvat als kritiek of veroordeling, maar dit zijn de woorden die zulke mannen vaak gebruiken om hun toestand te beschrijven als ze de kans krijgen om erover te praten. Vrouwen komen vaak in dergelijke berichten en praten over 'ja “Ja, zo’n man had ik, het is een nachtmerrie.” Maar er is altijd een vraag: als een man in jou het beeld heeft gevonden, niet van een vrouw, maar van een moeder, dan gaat het om een ​​wederzijds onbewust verlangen naar dit rolmodel. Het is voor beide partijen buitengewoon moeilijk om dit toe te geven. maar dit is precies waar het wegwerken van rollen die in de kindertijd niet geleefd zijn, begint. Voor een man is het de rol van een jongen die afhankelijk is van zijn moeder. Van een vrouw - de rol van een zorgzame vrouw, geen vrouw, maar een moeder, bereid zichzelf op te offeren om precies hetzelfde beeld van een gelukkige relatie als een man te behouden, waarbij het probleem voor elk van de partners wordt erkend zal in ieder geval nuttig zijn, evenals begrip en welk deel van de psyche van elk van hen onvolwassen is. En deze ontdekking is altijd een goede reden om je tot psychotherapie te wenden om niet alleen de negativiteit in relaties te overwinnen, maar ook om het onderwerp scheiding te verwerken, dat rechtstreeks verband houdt met angst, zelfwaardering en lichamelijkheid..