Van de auteur: Over de zoektocht naar de andere helft en de absolute zinloosheid van deze activiteit Mijn nieuwe cliënt of cliënt zit in een stoel - hij/zij is slim, succesvol, gerealiseerd. Hij/zij heeft een eerdere relatie beëindigd of heeft er nooit een gehad. Sommigen van hen zijn verlegen, sommigen zijn moe, sommigen zijn twijfelachtig, maar de meesten antwoorden met de hoop dat het doel van hun werk met een psycholoog het vinden van een zielsverwant is. Het is moeilijk om je een betekenislozere bezigheid voor te stellen dan het vinden van je zielsverwant. Het enige dat erger is, is wachten op het echte leven (daar zullen we het ooit ook over hebben). Voor nu gaan we terug naar de zoektocht. De zoektocht zelf is een goede zaak, je kunt zoeken naar de zin van het leven, een goede baan en uiteindelijk barnsteen aan de Baltische kust. Maar om de andere helft te zoeken... Meestal verschijnt er op dit moment een beeld in het hoofd van de psycholoog: twee gehandicapte mensen - de een zonder rechterbeen en de ander met zijn linkerbeen, ondersteunen elkaar met behulp van handen en krukken. Wat als de een geen rechterhand heeft en de ander geen linkerhand? En slechts twee ogen voor twee, en twee oren... Een vreselijk beeld, nietwaar? Als je begint te vragen naar de beruchte helft, waar de cliënt dit idee in zijn hoofd kreeg, denk dan meteen aan Plato met zijn mythe over hermafrodieten. . Die door het lot werden gescheiden in de persoon van wrede goden, en sindsdien zwerven ze de wereld rond op zoek naar elkaar. Maar in werkelijkheid zag het verhaal er iets anders uit. Uit betrouwbare bronnen, dat wil zeggen van de auteur zelf, is bekend dat hermafrodieten in één lichaam M en F waren, of M en M, of F en F. Daarom heeft M F nodig, en in speciale gevallen zoekt M naar M, en F-levens kunnen niet leven zonder J. Waarschijnlijk waren al deze complexe relaties nodig voor de grote Griekse filosoof om zijn oriëntatie te verklaren, die niet werd geheiligd door de kerk en de ideologie van onze staat. De prijs is behoorlijk duur, zodat volwassenen en intelligente mensen tweeëneenhalfduizend jaar later op zoek zouden gaan naar partners voor het leven op basis van het principe van hun eigen inferioriteit. Maar godzijdank zijn de cliënten aanvankelijk mentaal en fysiek intact. Ze hebben twee armen, twee benen, twee ogen, twee oren, een paar longen en nieren, en daarom beginnen ze na enige tijd na het begin van de therapie plotseling te beseffen dat ze niet langer zo'n gezellig, hypnotiserend verhaal nodig hebben over een verloren zielsverwant. Ze dromen ervan een persoon te ontmoeten met wie ze misschien na een tijdje samen wakker willen worden, en misschien zelfs nog lang en gelukkig willen leven. Gepubliceerd door http://she.ngs.ru/blogs/more/1814221/