Hoe herken je een leugen? Volgens een onderzoek van Cornell University liegen mensen ongeveer 25% van de tijd in hun dagelijkse interacties. Hoe weet je of iemand tegen je liegt? Sommige mensen vinden het erg moeilijk om te liegen, en ze geven zichzelf onmiddellijk weg met hun ogen, gebaren en emoties, terwijl anderen liegen en niet blozen. Daarom moeten we allemaal de basissignalen kennen waaraan we kunnen herkennen wanneer iemand dat is niet de waarheid vertellen. Dit is trouwens een vaardigheid van emotionele intelligentie - het kan worden ontwikkeld1. De blik Als iemand bedriegt, zijn zijn ogen het eerste dat iemand verraadt. Leugenaars vermijden in de regel oogcontact, maar als iemand opzettelijk bedriegt, kan hij u opzettelijk vol vertrouwen in de ogen kijken.2. Van onderwerp veranderen Houd altijd de voortgang van het gesprek in de gaten; als een persoon zachtjes, aanhoudend en periodiek van onderwerp verandert, is dit een zeker teken dat hij iets te verbergen heeft. Overdreven emotiesOp het eerste moment na het stellen van een vraag toont het gezicht van de gesprekspartner zijn echte gevoelens. Leugenaars gebruiken vaak een techniek: overdrijving van emoties, ze tonen opzichtige naïviteit, woede, irritatie of, omgekeerd, wrok, teleurstelling. En als een persoon met een streng gezicht je vertelt dat hij zo blij is met je overwinning of zo blij is om te zien je, en dan laat glimlacht, moet je je afvragen of deze persoon echt blij is je te zien. Leugenaars verbergen, onderdrukken en faken hun emoties, in een poging hun gezicht een uitdrukking te laten krijgen die past bij de gelegenheid en de aard van het gesprek. De snelheid van spreken of gebaren kan afnemen, dit betekent dat de persoon even heeft nagedacht om met een antwoord te komen dat lijkt op de waarheid.4. Gebaren Er is een hele lijst non-verbale signalen die duiden op bedrog. Tekenen van bedrog - een persoon wrijft over zijn neus, bedekt zijn mond, houdt zijn nek vast, bedekt zijn oor, spreekt door zijn tanden, wrijft over zijn ondergezicht, legt zijn handen achter zijn rug of in zijn zakken. Herhaalde herhaling wijst op bedrog.5. Externe tekenen Een persoon kan andere externe tekenen ervaren die op bedrog duiden. Iemand kan van gezicht veranderen, blozen, bleek worden, beginnen te stotteren, hoesten, zenuwachtig lachen en zweten. Een persoon kan in een stoel wiebelen, afwisselend zijn benen kruisen of, omgekeerd, strekken, zijn armen over elkaar slaan op zijn borst en erover wrijven.5. Inconsistenties en tegenstrijdigheden Een van de manieren om een ​​leugen te bepalen is het vinden van logische fouten in de toespraak van de leugenaar, een schending van de volgorde van de presentatie, een overvloed aan onnodige details, hij zal zich ongemakkelijk voelen als er pauzes plaatsvinden, hij zal proberen stille pauzes op te vullen met onnodige informatie. De leugenaar zal de woorden van de gesprekspartner gebruiken om een ​​antwoord te geven dat sterk op de vraag lijkt, zal grapjes maken en sarcasme gebruiken6. Stem veranderenVolgens onderzoekers verandert de bedrieger de toon van zijn stem en het tempo van het gesprek, begint hij te snel of te langzaam te spreken.7. Positie tijdens communicatie Om een ​​leugen te verbergen, kiest de tegenstander vaak een defensieve positie, hij kan agressief zijn en de gesprekspartner de schuld geven tijdens het gesprek. Kan zich afwenden of een onverschillige houding aannemen (op de tafel leunen, in een stoel gaan zitten, enz.), zal proberen voorwerpen tussen hemzelf en de gesprekspartner te plaatsen, voorwerpen verdraaien. Oculaire toegangstoetsen (visuele sleutels) "leugenaarsogen" Voor het eerst werd de term “sleutels” oculaire toegang besproken in het boek “Frog to Prince: NLP” van Richard Bandler en John Grinder. Dit is wat de auteurs in hun experimenten hebben gevonden. Bij het beantwoorden van vragen kijkt een typische rechtshandige persoon (vanuit jouw gezichtspunt): Recht vooruit kijken, evenals een ongerichte blik, betekent dat je je een beeld herinnert. Naar links kijken betekent : Visueel een beeld construeren Als je iemand vraagt ​​zich een paarse stier voor te stellen, zal de persoon omhoog en naar links kijken omdat hij een paarse stier in zijn hersenen zal construeren. Rechtsboven vertegenwoordigt: Visueel geheugen van een beeld Als je iemand vraagt: “Wat kleur was het behang in je kamer als kind?”, ze zullen zich ook herinneren dat de ogen omhoog gaan bewegen ennaar rechts. Links geeft aan: geluidsconstructie Als je iemand vraagt ​​om in zijn hoofd het hoogste geluid te reproduceren dat een buitenaards wezen kan maken, zullen ze in hun hoofd een geluid beginnen te construeren dat ze nog nooit hebben gehoord. Rechts geeft aan: geluidsherinnering Als je iemand vraagt om te onthouden hoe hun stem klinkt als moeder, zal hij naar rechts naar beneden kijken. Staat voor: Sensatie / Kinesthetiek. Als je iemand vraagt: "Kun je je de geur van een vuur herinneren?", Kijkt hij naar beneden en naar rechts Staat voor: Interne dialoog Dit is de richting van de ogen terwijl iemand met je “praat”. VOORBEELD: Laten we ons voorstellen dat een kind je om koekjes vraagt, en je vraagt ​​hem: “Oké, mocht je van je moeder?” Het kind antwoordt “Mama mag...ja” en kijkt naar links. Dit betekent dat het antwoord verzonnen is omdat de ogen 'de constructie van een beeld of geluid' laten zien. Naar rechts kijken betekent dat je een stem of beeld onthoudt, wat dienovereenkomstig de waarheidsgetrouwheid van het antwoord aangeeft. Maar laten we de kwaliteit van het contact tussen mensen breder bekijken, door het prisma van het bestuderen van informatie die verbaal en non-verbaal wordt ontvangen. Om de ware motieven en de waarheidsgetrouwheid te achterhalen, is het dus belangrijk om het contact te bestuderen op vele manieren, bijvoorbeeld: oogcontact, houding, gebaren, verbaal contact - stem, intonatie -constructie van zinnen, inhoud van spraak Voor een volwaardige studie introduceren we de volgende belangrijke vectoren: -Het teken van de relatie of de “ valentie”, richting - negatief of positief, zowel naar zichzelf als naar de partner toe - De mate van verbondenheid (aantrekking, liefde) - afstoting, haat; - Communicatiestijl en rolverdeling, dominantie/onderdanigheid, acceptatie en geven - De intensiteit van de houding is een kwantitatieve parameter die de kracht van de houding laat zien. - inclusie - "afwezigheid" - Mate van bewustzijn - Differentiatie van relaties, d.w.z. "overvloed aan tinten" of diversiteit van relaties - Mate van diepgang van relaties - Mate van stabiliteit van relaties - Mate van activiteit van relaties - Mate van zekerheid van relaties - Mate van typiciteit, stereotypering van relaties - De mate van ethiek van de relatie - De mate van overeenstemming van de externe uitdrukking van de relatie met de interne inhoud ervan - De mate van emotionaliteit van de relatie, afstand, intimiteit - De mate van zelfbeheersing in de relatie, de mate van zelfbeheersing in de relatie, de mate van zelfactualisatie in de relatie) Soms geven mensen er de voorkeur aan om de aard van hun relaties in non-verbale vorm uit te drukken, in verbaal gedrag (gecontroleerd, beoordeeld) komt er mogelijk niet mee overeen. Hij deed bijvoorbeeld alsof hij het niet merkte, zei niet hallo, nam geen afscheid... Tegelijkertijd registreert en interpreteert de partner dienovereenkomstig, maar kan hij niet altijd direct reageren. mondeling) op het bericht. De ware relaties van mensen komen juist tot uiting in hun expressieve gedrag. Dit feit wordt verklaard door het feit dat expressie moeilijk te controleren en te begrijpen is, en daarom direct verschillende bewegingen van de menselijke ziel overbrengt. Non-verbale interacties worden beschouwd als de ‘taal’ van het onderbewuste. Staten op het moment van hun ervaring (voor en na directe communicatie) zijn slecht vatbaar voor bewustzijn op het moment en verbalisatie. Het is in dit opzicht dat er behoefte is om het individu te ontwikkelen als onderwerp van non-verbale communicatie, om programma's te creëren die het expressieve repertoire actualiseren. Onze eerste ervaring met communicatie verschijnt in de kindertijd - het zogenaamde revitalisatie-effect, wanneer de baby reageert naar de moeder en haar gezichtsuitdrukkingen. Oogcontact geeft de soorten relaties aan: 1. ‘Afstand’, inclusie en uitsluiting; de positieve pool is ‘inclusie’ (relaties van genegenheid, interesse, acceptatie). Het komt overeen met frequent en intens visueel contact, onderworpen aan regels in overeenstemming met de rol van de communicator en de ontvanger. De negatieve pool is ‘uitgeschakeld’ (afstandelijke, autonome, vervreemde relaties). Het komt overeen met onregelmatig, mild of volledig afwezig oogcontact. 2..