Er is veel geschreven over onbeantwoorde liefde, sommigen beschouwen het als een ziekte, sommigen beschouwen het als een geschenk van God. Laten we vanuit psychologisch oogpunt begrijpen waar de neiging tot 'ongelukkige' relaties vandaan komt en hoe we ermee om moeten gaan. Velen zijn ervan overtuigd dat liefde niet kan worden geanalyseerd, en als je al verliefd bent geworden, kun je er niets aan doen - lijd, slaap 's nachts niet, ook al is het voorwerp van je aanbidding absoluut koud. Maar dit is een grote misvatting! Als je gelukkig en geliefd wilt zijn, geef deze gedachte dan meteen op! Hoe worden we verliefd? Uit een brede kring van kennissen kiezen we onbewust degenen die de eigenschappen hebben van de mensen die ons in onze kindertijd hebben grootgebracht. We vinden mensen in wier gezelschap we dezelfde rollen kunnen spelen die we in onze kindertijd speelden. En als er geen gezonde en bevredigende relatie tussen mama en papa was, is het erg moeilijk om er een in je leven op te bouwen. Benjamin Spock verzekert: “Kinderen van 3 tot 6 jaar creëren een romantisch ideaal naar het ‘beeld en de gelijkenis’ van hun ouders.” Onze hersenen slaan alle informatie over onze ouders op: de klanken van hun stem, de mate van hun zorg voor ons als we huilden, de kleur van hun gezicht op het moment van woede, hun glimlach op momenten van geluk, houding, manier van lopen, karakter eigenschappen, talenten en interesses. Onze hersenen registreerden alle belangrijke levensmomenten die daarmee verband hielden. Wanneer we mensen ontmoeten, lezen we onbewust een enorme hoeveelheid informatie van hen. En wanneer we een object tegenkomen dat op een ‘standaard’ lijkt, wekt ons onderbewustzijn er onmiddellijke interesse in. Het lijkt erop: wat is daar mis mee? Dit ‘ideaal’ staat ons niet toe flexibel te zijn en onze eigen geliefde te kiezen. En als het ‘liefdesscenario’ dat we in onze kindertijd hebben ingeprent tenslotte niet succesvol was, zal ons onderbewustzijn ons juist in de richting van die mensen duwen die niet in staat zijn om iets te beantwoorden. En nu de belangrijkste vraag. Als je onbeantwoord verliefd bent, in de steek bent gelaten of je hebt gerealiseerd dat de persoon naast je niet van je houdt, maar je alleen maar gebruikt, wat moet je dan doen? Stap 1. Laat je emoties opbranden, stoom afblazen. Hoeveel gevoelens koken er in de ziel van een ongelukkige minnaar? En wrok, en woede, en zelfmedelijden, en schuldgevoel, en angst! En ook de afhankelijkheid van het object van zuchten en van de sterke emoties die daarmee gepaard gaan, geeft geen vrede. De zogenaamde “adrenaline-melancholie”. Op het moment dat je verliefd wordt, komen er enorme hoeveelheden hormonen in het bloed vrij, en als dit lange tijd aanhoudt, kan er een afhankelijkheid van deze hormonen ontstaan. Adrenalineverslaving is een wetenschappelijk bewezen feit. Dat is de reden waarom ‘de ziel pijn doet en het hart huilt’. Is het met zo’n ‘helse mengeling’ van gevoelens binnenin mogelijk om rationeel te redeneren? Sta jezelf daarom toe stoom af te blazen, doorleef alle negatieve gevoelens. Maar houd in gedachten dat woede snel ‘opbrandt’, maar zelfmedelijden, schuldgevoelens en wrok slepen je het moeras in. Probeer daarom woede bij jezelf op te wekken jegens het object. Praat met je vriend, schreeuw, huil, schop tegen het kussen, schrijf hem een ​​boze brief en verscheur hem, enz. Alleen met het object zelf - geen contact. Stel deze periode niet langer dan 3 dagen uit, anders raak je uitgeput en loop je het risico in de poel van deze negatieve gevoelens terecht te komen. Op een gegeven moment treden vermoeidheid en ontspanning op en voelt u zich beter. Ga dan gewoon verder met stap 2. Stap 2. Analyseer de situatie nuchter. Vorm nieuwe overtuigingen. Nu moet je de reden voor je ongelukkige liefde vinden, zodat je deze nooit meer herhaalt. Wees eerlijk tegen jezelf, zelfs als de reden je niet waardig lijkt. Natuurlijk is het prettiger om aan zelfverheerlijking deel te nemen: “mijn gevoelens zijn hoog, nobel, onbaatzuchtig, enz.” Maar dit sleept je nog verder mee naar het rijk van de waanvoorstellingen. De ware redenen zijn vaak niet zo mooi. Hier zijn de mogelijke bronnen van ongelukkige liefde. Ontdek welke van de redenen de jouwe is. Er was geen wederzijdse liefde tussen de ouders. De één hield van, en de ander profiteerde van deze liefde. Je bent gewend om in deze sfeer van ‘mismatch’ te leven. Je onderbewustzijn gelooft niet dat liefde wederzijds kan zijn. Je ouders hebben je niet genoeg liefde gegeven. Je leefde in een sfeer van voortdurende eisen, strengheid,stijfheid. In je hart geloof je niet dat er van je gehouden kan worden. Je weet niet hoe je van jezelf moet houden. Je gelooft dat er een persoon moet verschijnen die je gelukkig zal maken. Je hongert naar liefde. En in plaats van liefde te geven aan de persoon die je leuk vindt, eis je het van hem, smeek je erom om je vacuüm te vullen. En wie zal het leuk vinden? Je wilt hem (haar) uit principe pakken. Dit doe je om jezelf en anderen te bewijzen wat je waard bent. Maar het voorwerp van de hartstocht voelt dit en vermijdt jou. Deze optie is een gevolg van een minderwaardigheidscomplex. Je wilt je 'koesteren' in de warmte van zijn ziel. Er zijn mensen die zoveel liefde, vreugde, optimisme en vertrouwen uitstralen dat veel mensen verliefd op hen worden. Dergelijke pure en heldere energie trekt mensen aan, waardoor ze euforie krijgen: "Ik heb Haar (Hem) eindelijk ontmoet." Maar deze persoon heeft jou niet nodig, maar iemand anders. Je hebt de lat te hoog gelegd. Van nature hebben we de wens om een ​​persoon te kiezen die ‘beter’ is dan wijzelf (uiterlijk, intelligentie, talenten, enz.) om de genetica van de volgende generaties te verbeteren. Dit is vooral uitgesproken bij vrouwen. Maar voor het bezit van zo’n object moeten we iets betalen, soms te duur. En het object zelf kijkt naar het ‘beste’. Je wilt je passie voor bezit, controle, voogdij of opoffering bevredigen. Al deze passies worden gevormd in de kindertijd, en wanneer je een object ontmoet dat bereid is te gehoorzamen (of te onderwerpen), gecontroleerd te worden (of te controleren), voor je te zorgen (of verzorgd te worden), je te aanbidden (of offers van je te eisen) , je “smelt” meteen. Een paar dagen later zeg je: “Ik kan alleen maar blij zijn met hem (haar).” Als de persoon nog steeds bij je blijft, is dit een variant van een ongelukkige, neurotische relatie. Je bent bang voor eenzaamheid. Als je eenmaal een keuze hebt gemaakt, ben je bang om uit elkaar te gaan, ook al is de relatie doodgegaan. Je gevoel van eigenwaarde is te laag en je wordt voortdurend overweldigd door gedachten: "Wie heeft mij nu nodig?", "Hoe zal ik zonder hem leven?" “Het is allemaal voorbij in mijn leven.” Je bedriegt jezelf, probeert het voorwerp van je liefde terug te geven en zegt tegen jezelf dat 'hij nog steeds van me houdt, maar op zijn eigen manier.' Deze afhankelijkheid is vooral kenmerkend voor vrouwen. Je hebt een 'voordeel' van ongelukkige liefde. Dit secundaire voordeel kan het verlangen zijn om medelijden te ontvangen, sympathie en de mogelijkheid om naar hartelust te lijden, en creatief enthousiasme (dat is niet voor niets). veel geliefden schrijven poëzie). Of misschien ben je onbewust bang voor het echte leven, dus bouw je 'kastelen in de lucht' voor jezelf? Of wil je jezelf niet veranderen, ontwikkelen en persoonlijk groeien (er zal immers geen andere liefde zijn, het leven is voorbij)? De ‘voordelen’ van onbeantwoorde liefde lijken voor jou misschien absurd, maar voor het onderbewustzijn is het normaal. Heb je het geanalyseerd? En als je eerlijk tegen jezelf was, vond je niet één, maar twee of meer redenen in jezelf. Wat nu te doen? Een wijze man zei: “Als je jezelf eenmaal kent, blijf je niet wie je bent.” Je had de moed om je probleem recht in de ogen te kijken. Soms is dit genoeg om voor altijd afscheid van haar te nemen. Speciaal gevormde nieuwe overtuigingen zullen het effect versterken. Schrijf eerst alle beperkende gedachten en overtuigingen op die je achtervolgen. Bijvoorbeeld: ‘Hij zal nog steeds van mij zijn’, ‘Niemand heeft mij meer nodig’, ‘Ik kan alleen maar gelukkig zijn met hem’, ‘Hij is de mooiste en meest geweldige’, ‘Ik kan niet zonder hem leven’, enz. Ze kunnen kenmerkend zijn voor een van de 9 redenen. En vervang ze door positieve gedachten die je de vrijheid geven om van te leven: "Ik zal gelukkig zijn in elke ontwikkeling van evenementen", "Ik ben aantrekkelijk, vrouwelijk, enz., En ik zal zeker mijn soulmate ontmoeten", "Er zijn veel mooie en geweldige mannen in de wereld”, “Ik weet hoe ik vreugdevol en gelukkig moet leven.” Schrijf het op. Gebruik in deze uitspraken niet het voorvoegsel niet en negeer het voorwerp van genegenheid. Herhaal je nieuwe overtuigingen meerdere keren per dag - oprecht, vanuit je hart, en al snel zal je humeur beginnen te veranderen! Als je een bijkomend voordeel vindt, geef het dan op, of probeer op een andere manier te krijgen wat je onderbewustzijn verlangt (creativiteit, sympathie, enz.). Stap 3 mei31609292