Van de auteur: Coach trainer consultant - Moskou Spraaktechniek - een aantal elementen en parameters van spraak die een sterke impact hebben op het publiek en betrekking hebben op vorm, niet op inhoud Parameters van de uitgesproken toespraak: zelfvertrouwen publieke enscenering (juist begin, publieke verschijning) gebaren van de spreker contact met het publiek aandachtsfocus emotionele overbrenging van de stem/stemsterkte semantische accenten - semantische pauzes - zuiverheid van de spraak dictie comfortabel spraaktempo We hebben dit al gedaan. besproken en op de hoogte zijn van de verbale en non-verbale parameters van onze spraak. We analyseerden de interne processen - de energie van de toespraak van de spreker. WAT we zeggen (de inhoud van de spraak) beïnvloedt dus het bewustzijn van de luisteraars. Het HOE we spreken (de vorm van spreken) beïnvloedt het onderbewustzijn. In welsprekendheid zijn er ook belangrijke parameters - deze zijn lichamelijk.1. Basishoudingen van een spreker (verklaring in het openbaar)2. Contact met het publiek3. Sprekergebaren STAAN IN HET PUBLIEK Al het werk dat achter de schermen is gedaan, heb je al gedaan - het doel van de toespraak bepaald, de toespraak en de belangrijkste punten voorbereid, argumenten, het vele malen gerepeteerd, een interne sfeer voor succes gecreëerd, enz. En nu zet je de eerste stap richting je publiek. “Je krijgt nooit een tweede kans om een ​​eerste indruk te maken.” Psychologen hebben onderzoek gedaan en nu is het betrouwbaar bekend dat de eerste indruk van een persoon die in het openbaar verschijnt voor de de eerste keer is genoeg voor 7 seconden, en dat is alles - er is al een mening over hem gevormd. We hebben dus alleen de eerste 7 seconden, die we maximaal moeten gebruiken om ons sterke imago te creëren. Alles wat er daarna gebeurt, zal een positieve of negatieve indruk van de spreker bevestigen en consolideren, en zeer zelden de eerste indruk weerleggen. Laten we naar de spreker kijken door de ogen van het publiek. Wat zouden wij, als luisteraars, graag willen zien? - Een zelfverzekerde professional, zodat er innerlijke voldoening ontstaat door het gevoel dat de tijd die wordt besteed aan het luisteren naar de spreker ten goede komt aan zichzelf. Hoe heeft iemand vertrouwen in zijn kennis en vaardigheden en ervaring gedragen zich tijdens communicatie? - Kalm, voert het gesprek als gelijken (vanuit volwassen positie), straalt goede wil uit en onderhoudt altijd contact met het publiek. Hij gedraagt ​​zich natuurlijk, maakt zich geen zorgen en we merken zijn gebaren praktisch niet op. We kijken naar de houding van de persoon die voor ons spreekt. Wat zien we? Veel bronnen beschrijven de hoofdhouding van de spreker (klassiek), dit is: Voeten op schouderbreedte uit elkaar. Het is belangrijk om voor een spiegel te repeteren, zodat de afstand niet meer en niet minder is, anders zal de pose onnatuurlijk overkomen. Voor meisjes zijn de benen in de regel iets smaller dan de kokerrok. De sokken staan ​​30-35 graden uit elkaar. Belangrijk! Als de tenen breder worden uitgezet, krijg je de “Charlie Chaplin” -pose. Als de tenen naar binnen wijzen, wordt deze pose door het publiek gezien als een houding van onzekerheid. Let op de knieën - ze moeten recht en tegelijkertijd enigszins ontspannen zijn. Om je interesse in het publiek te tonen, plaats je er een been een halve voet naar voren en lichaamsgewicht verplaats het naar het voorste been. Er zijn aanbevelingen dat ongeveer 60-65% van het lichaamsgewicht naar het voorste been moet worden overgebracht. 50-55% is voor mij handiger; hoogstwaarschijnlijk wordt de optimaliteit van een dergelijke overdracht door elke luidspreker afzonderlijk berekend; je moet immers rekening houden met je lichaamssamenstelling en lengte. Het belangrijkste is de richting naar het publiek en de stabiliteit van je positie op het podium. Als je rechtop staat of achterover leunt, ontstaat er spanning in het lichaam of ontstaat de indruk van onthechting van het publiek . Om deze positie te bereiken, gebruik ik een techniek uit een les lichamelijke opvoeding op school. Ik trek mijn schouders omhoog, trek ze naar achteren en laat ze zakken. Oefen voordat ik het podium op ga, voel je lichaam, voel in welke positie je je prettig voelt - als je begint te spreken, zou je lichaam je niet moeten storen, het zou voor je moeten werken. Om dit te doen, trainen en trainen we opnieuw.