Vaak maken basisschoolleerlingen hun ouders van streek met apathie ten opzichte van leren. Voor hen is school al te snel niet meer die mysterieuze plek waar ze onlangs naar streefden. Concentratie, discipline en verantwoordelijkheidsgevoel zijn niet gemakkelijk voor hen. Vooral huiswerk is vervelend. Ouders van behoorlijk slimme kinderen merken dat hun kinderen niet zelfstandig hun huiswerk kunnen maken. Ze stellen vaak dingen uit, vragen voortdurend om hulp of besteden te veel tijd aan opdrachten. Hoewel ze in de meeste gevallen niet lui kunnen worden genoemd: ze helpen graag in het huis, sleutelen aan jongere kinderen en voeren alle opdrachten uit, zolang ze maar geen huiswerk maken. Voordat dit een mondiaal probleem wordt, is het noodzakelijk om erachter te komen waarom het kind niet wil studeren. We achterhalen de redenen voor de onwil van het kind om lessen te leren en vinden een oplossing. De eerste en belangrijkste vraag: voelt uw kind zich op zijn gemak op school? Hoe gaat hij om met klasgenoten en leraren? In het kinderteam worden mislukkingen zeer hardhandig belachelijk gemaakt, en als de leraar onervaren of onverschillig blijkt te zijn, zal het kind twijfel aan zichzelf ontwikkelen en zal de angst voor nieuwe fouten wortel schieten. Het is erg belangrijk dat ouders tijdig veranderingen in het gedrag van het kind opmerken, of hij nu neerslachtig of depressief is geworden of bereid is over school te praten. Als dit probleem onbeheerd wordt achtergelaten, kan het kind een neurose ontwikkelen. Hoe kunt u in dit geval helpen? Doe een beroep op meer geduld om u te helpen. Probeer je kind te kalmeren en laat hem weten dat je niet van hem houdt vanwege zijn cijfers. Hulp bij huiswerk in eerste instantie. Zoek samen naar een mogelijkheid om jezelf in de klas (door te zoeken naar aanvullend interessant materiaal over het onderwerp) en buiten de schooluren uit te drukken in je vermogen om iets beters te doen (creativiteit, sport, hobby's). Vaker complimenteren Het is mogelijk dat de oorzaak van slechte prestaties zwak logisch denken of onvoldoende voorbereiding op school is. Hier hebben we het niet over het feit dat tegen de tijd dat het kind de eerste klas bereikt, het al in staat zou moeten zijn om vloeiend te lezen, schrijven en problemen op te lossen. Het is voldoende dat hij kan navertellen wat je leest, het gedicht uit zijn hoofd kan leren en de hoofd- en bijzaken in de tekst kan benadrukken. Het kind moet begrijpen wat er van hem wordt verlangd. Onbegrip veroorzaakt negativiteit. Als je om wat voor reden dan ook de voorbereidende fase hebt gemist, is dit geen doodvonnis. Het is alleen zo dat het nu nodig zal zijn om grote inspanningen te leveren om de situatie te corrigeren. Praat met uw kind over verschillende interessante onderwerpen, bespreek wat u heeft gezien en gelezen. Luister naar hem, laat hem meer praten, help hem de tekst samen te vatten, teken een logische ketting. Los raadsels en puzzels op en bedenk ze. Schrijf sprookjes en fantasieverhalen. Organiseer wedstrijden op basis van het aantal genoemde synoniemen, geleerde vreemde woorden, enz. Knippen, beeldhouwen, knutselen - dit is goed voor de ontwikkeling van de handmotoriek. En je hoeft hier niet specifiek tijd en plaats voor uit te trekken, alles gebeurt gaandeweg. Wees voortdurend betrokken bij het denkproces. Soms ligt de reden voor het gebrek aan onafhankelijkheid van uw kind in een gebrek aan aandacht van uw kant. Totdat hij naar de school voor familieleden ging, was hij klein, ze maakten zich druk om hem, verwenden hem, en toen groeide hij op de een of andere manier snel op. Er verschenen veel verantwoordelijkheden, de toon van de communicatie veranderde. Een kind probeert uw aandacht te trekken met slechte prestaties. Het probleem is dat je je niet een paar maanden voor school, maar veel eerder op de onafhankelijkheid moet voorbereiden. En ontneem hem in dit geval geen hulp, maar pas hem geleidelijk aan aan het nieuwe leven. Maak geen verwijten, spoor niet aan, maar streel liever. Ga naast hem zitten als hij zijn huiswerk maakt en let op zijn voortgang. Lof in het bijzijn van vreemden. Hij moet begrijpen dat er niets is veranderd in je relatie, alleen zijn status is veranderd, en je bent er trots op dat hij opgroeit. Het is nog erger als de reden banale luiheid is. En je weet dit zeker omdat je zijn gedrag op school hebt ontdekt, vertrouwen hebt in zijn capaciteiten en hem met jouw zorg hebt omringd. Conclusie - het is belangrijk om aandacht te besteden aan de ontwikkeling van gevoelens bij het kind.