In moderne omstandigheden kun je een groot aantal benaderingen en concepten vinden voor het opvoeden van kinderen. Een van de meest populaire concepten van vandaag is het concept van menselijk onderwijs. Het is erop gericht rekening te houden met de behoeften en meningen van het kind over verschillende situaties in zijn leven. Het belangrijkste dat het concept van humanisme in het onderwijs duidelijk maakt, is dat een kind een uniek individu is met zijn eigen verlangens en interesses, en het is de taak van de ouders om naar deze verlangens en interesses te luisteren, bijvoorbeeld als een kind dat niet wil Engels leren, dan is het niet nodig om hem te dwingen. Als een kind interesse toont in bloggen, moet dit worden ondersteund. Een ouder is volgens het concept van het humanisme geen autoriteit en een gids om te volgen, een persoonlijk voorbeeld, maar hij is meer een assistent. En deze aanpak is fundamenteel verkeerd. Ik zal uitleggen waarom. Bij het opvoeden van kinderen is een gedeeltelijk autoritaire benadering een kind doordrenkt van liefde voor werk, discipline, verantwoordelijkheid, het helpen van dierbaren en onderwijs Het gebeurt vaak dat ze op school tijdens de vakantie lectuur moeten lezen. Het humanistische concept, als een kind tijdens de vakantie niet wil lezen, zal je vertellen dat je het kind met rust moet laten. Maar zoals u weet heeft het lezen van literatuur, lezen in het algemeen, een positief effect op de intellectuele ontwikkeling van een kind, en soms alleen door dwang werkt de aanpak van het lesgeven in lezen. Ik zeg niet dat je een kind moet opvoeden in omstandigheden van voortdurende dwang en helemaal niet reageren op zijn verlangens. Het is belangrijk om dit te doen. Het punt is dat het voortdurend toegeven aan de grillen van een kind, zijn persoonlijke 'Ik wil niet', vroeg of laat niet een persoon, maar een consument zal vormen. Een kindconsument leeft volgens het principe: 'De hele wereld draait om mij en niets anders.” Veel kinderen, die als enige in het gezin zijn grootgebracht, nemen een dergelijk programma in zich op en leven het vervolgens na, waarbij ze moeite hebben hun opvattingen te veranderen er zijn geen uniforme regels voor de juiste opvoeding van een kind. Maar één regel is in de praktijk getest: als een 'kind' in het gezin kan een meisje of jongen alle 'geneugten' van ouderlijke liefde ervaren. Naar mijn mening moet de regel één en fundamenteel zijn: 'Respect voor de mensen om je heen, hard werken, discipline, verantwoordelijkheid, het verlangen om jezelf te realiseren en anderen te helpen.” In moderne omstandigheden groeien kinderen meer verwend en verwend op, omdat de jaren van hun huidige leven hen meer voordelen en comfort bieden dan andere, eerdere generaties. Maar dit neemt naar mijn mening niet weg dat een persoon moet opgroeien als schepper, en niet als consument. Bedankt voor je aandacht) Alexey Vasenkin, Master of Psychology, kandidaat voor filosofie.