In de troonzaal was iedereen bezig met zijn eigen zaken. Een sierlijke danseres zwaaide achter het scherm. De fijnproever gooide verveeld nog een portie pap in de vuilnisbak. De eeuwige student was een belangrijk boek aan het herlezen. Hier en daar klonken gefluister. Alles is zoals altijd... Ergens buiten de muren van de troonzaal klonk een knal. Het huiverde luid (het woord past niet helemaal, maar het is tenminste gecensureerd). De paleisbewoners waren gealarmeerd. Rennend en schreeuwend snelde de kleine tiran naar de troon, de schuldige Krivoruchka sloeg hem omver en barstte in tranen uit. De psycholoog kroop naar de troon, maar de Russische Baba keek zo boos dat het enthousiasme wegebde. De deuren van de troonzaal gingen open en er heerste een doodse stilte in de zaal. Een grijze figuur gleed geruisloos over de vloer. Het gezicht is, zoals altijd, verborgen onder de mantel. Niet lang, met haar hoofd naar beneden. Ze maakte geen geluid en de mensen deden een stap opzij en maakten plaats voor haar. Eerder, toen ze verscheen, verspreidden de andere bewoners zich door het kasteel en vermeden haar te ontmoeten. Alleen Sentiment en Moaning Myrtle waren haar trouw. Maar vandaag zou niemand weglopen uit de troonzaal of voor de troon vechten, misschien leeftijd, misschien therapie... Ze besteeg de troon. Buiten werd het donker en de open haard werd aangestoken. Ergens toen de muziek begon te spelen, pikte Moaning Myrtle de melodie op, zuchtte. YazhPsycholoog bedekte haar met een deken, ging naast haar zitten en leunde met zijn ellebogen op de troon. Hij wilde de kroon helemaal niet meer; hij was in gedachten verzonken. Het was het bijzondere vermogen van Sadness om iedereen te laten nadenken over de nutteloosheid van het bestaan. Iemand had een tv meegenomen, de koningin van de avond zuchtte tevreden: 'Herinneringen zijn goed.' Iedereen in de zaal zat aan het scherm gekluisterd, velen kenden de hoofdpersoon, niemand kon iets slechts over hem zeggen, maar nu zouden ze dat niet moeten doen... De psycholoog wierp een blik op zijn horloge en keek opzij naar de deur. Binnenkort zal er een nieuwe kanshebber voor de troon komen. Zonder haar gaat deze “verlegenheid” niet over...****Ochtend. Er wordt achteloos een deken over de achterkant van de troon geworpen en de peinzende koningin raakt zachtjes de pony aan. ‘Het lijkt erop dat het gaat regenen,’ keek kapitein Obvious droevig uit het raam. De stilte werd vernietigd... "Het ruikt vochtig, de bedrading is weer kort", klonk er een stem onder de tafel. "Wie heeft hier een kind binnengelaten? Dit is geen plek voor kinderen!" - de grijsharige oude vrouw siste ontevreden. 'Oma, het kind is lang geleden volwassen geworden, provoceer het niet', fluisterde YazhPsycholoog. 'Het lijkt mij dat de betekenis van deze gebeurtenis overdreven is manier beïnvloedt het leven van het koninkrijk.’ ‘Er zitten weer muizen in de voorraadkast, laten we aan de slag gaan, wil iemand de afwas doen?’ - De wisselwachter probeerde de situatie te redden. "Hoe is dit mogelijk? We moesten iets doen! Ik had moeten doen..." - Krivoruchka barstte in tranen uit "Houd je mond en neuk je geweten!" - De hysterische vrouw sprong op van de tafel, er klonk een gebrul van een vallende stoel. 'Laat haar met rust, ze ging gewoon zitten.' De psycholoog zette het springende geweten op haar plaats en overhandigde haar een antistresskleurboek. Ze keerde als een ijverige student terug naar haar werk. De superheld trok zijn mantel recht: 'Er is een voorstel, we kunnen...' Er broeide een schandaal... Verdriet wiebelde zenuwachtig op de troon. De dissociatieve vrouw glipte als een schaduw de gang uit en zette de schakelaar omlaag... Stilte. De bewoners van het kasteel verstijfden. De secretaris haalde een notitieboekje tevoorschijn, trok zijn jasje recht en liep naar de troon: 'We hebben een plan nodig.' Verdriet stond op, wikkelde zich in een deken en liep naar het raam , er zijn hier te veel van ons - de koning keek de kamer rond en begon te schrijven - Ten tweede moeten we de voorraad grondstoffen controleren. Eén werker, doe dit niet. Raak de schakelaar niet aan totdat ze terugkomt we moeten nog de afwas doen, dit geeft ons tijd, we wachten op nieuws van de grens, dan beslissen we wat we gaan doen, ik heb het teveel al doorgestreept, laten we energie besparen..." Kleine Sonya keek zijdelings naar de troon; ze had er graag op willen kruipen, maar ze wilde de secretaris vandaag niet boos maken. Het verdrietige meisje zuchtte. De secretaresse keek haar zijdelings aan, ze verhinderde dat hij zich kon concentreren en soms leek het alsof ze expres zo luid ademde, zodat iedereen zich zou herinneren waarom ze kwam. Alsof iemand zijn humeur voelde, zette iemand de muziek aan en zij...